Φορολογικές ελαφρύνσεις και μεταρρυθμίσεις κοινωνικής πρόνοιας εξετάζει η Γερμανία, για να ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο, ακολουθώντας το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η οικονομική δυσλειτουργία της περιοχής, αντιστρέφοντας τη μεγάλη πτώση του μέσου όρου των ωρών εργασίας.
Έπειτα από μήνες συζητήσεων, ο κυβερνητικός συνασπισμός του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς ετοιμάζει ένα «σχέδιο ανάπτυξης» που θα παρουσιαστεί ήδη από τον επόμενο μήνα και έχει ως στόχο να κάνει την εργασία με περισσότερες ώρες πιο ανταποδοτική. Οι επιλογές που συζητούνται περιλαμβάνουν φορολογικές περικοπές στις υπερωρίες και αναδιαμόρφωση των επιδομάτων, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν τα σχέδια.
Η μείωση των ωρών εργασίας σε όλη την Ευρώπη μετά την πανδημία έχει επιδεινώσει την οικονομική υποαπόδοση και τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της περιοχής, προσελκύοντας την προσοχή των υπεύθυνων χάραξης πολιτικής, σε μια εποχή που η γήρανση του πληθυσμού συρρικνώνει το εργατικό δυναμικό.
Η Γερμανία έχει τις λιγότερες μέσες ώρες εργασίας από όλες τις προηγμένες οικονομίες, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2022, γεγονός που αντανακλά το σχετικά υψηλό ποσοστό των Γερμανίδων που εργάζονται με μερική απασχόληση και την αυξανόμενη προτίμηση για περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Ακόμη και αν οι χαμηλόμισθοι στη Γερμανία θέλουν να εργαστούν περισσότερο, ορισμένοι έχουν ελάχιστα κίνητρα να το κάνουν, επειδή χάνουν μεγάλο μέρος του επιπλέον εισοδήματος σε φόρους και μειωμένα επιδόματα.
«Όλοι μιλούν μόνο για το κυκλικό μέρος του προβλήματος της οικονομίας μας, αλλά ακόμη και αν επιστρέψουμε στο 0,6 ή 0,8% ετήσια ανάπτυξη, πάλι δεν θα έχουμε διορθώσει τα διαρθρωτικά προβλήματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα αντιμετωπίζουμε», δήλωσε στους Financial Times ο Jörg Kukies, υφυπουργός στη γερμανική καγκελαρία.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, οι μέσες ετήσιες ώρες εργασίας των Γερμανών έχουν μειωθεί κατά 30% τα τελευταία 50 χρόνια, πέφτοντας κατά 25% κάτω από τα επίπεδα των ΗΠΑ, αντανακλώντας τις αυξανόμενες προτιμήσεις των Ευρωπαίων για μεγαλύτερες περιόδους άδειας και περισσότερο ελεύθερο χρόνο.