Eνα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία αυτών των αμερικανικών εκλογών είναι το οι θέσεις των ψηφοφόρων των δύο κομμάτων για θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ΑP σήμερα το 46% των Ρεπουμπλικάνων θεωρούν την εξωτερική πολιτική κεντρικής σημασίας, ενώ πέρυσι το αντίστοιχο ποσοστό δεν υπερέβαινε το 23%. Επίσης το 34% των Δημοκρατικών σήμερα έχει την ίδια άποψη ενώ πέρυσι το ποσοστό ήταν 16%.
Φυσικά τα ποσοστά αυτά δεν εκπλήσσουν με δεδομένο ότι οι HΠΑ είναι βαθύτατα μπλεγμένες στους δύο πολέμους που διεξάγονται σήμερα, δηλαδή του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας και του πολέμου του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων. Και στους δύο οι ΗΠΑ είναι ο κύριος πάροχος στρατιωτικής βοήθειας και απόρρητης στρατιωτικής πληροφόρησης σε Ισραήλ και Ουκρανία.
Οσον αφορά τους Ρεπουμπλικάνους υποψήφιους για την προεδρία, υπάρχει σοβαρή διαφοροποίηση μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ αφενός και της «πολεμοχαρούς» (όπως τη χαρακτήρισε επιτελικός της εκστρατείας Τραμπ) Νίκι Χέιλι. Ο τρίτος υποψήφιος Ρον ΝτεΣάντις (που εν τέλει αποσύρθηκε) ξεκίνησε σαν μετριοπαθής, όμως, κατέληξε να ακούγεται ολοένα και περισσότερο σαν τη Χέιλι.
Ο Τραμπ είναι σαφώς υπέρ του τερματισμού του πολέμου Ουκρανίας-Ρωσίας μέσω της διπλωματικής οδού και συνομιλιών κάτι που αποτελεί ανάθεμα για την κυβέρνηση Μπάιντεν. Έτσι την περασμένη άνοιξη ισχυρίστηκε ότι αν εκλεγεί θα τερματίσει τον πόλεμο «εντός 24 ωρών». Τον Μάρτιο δήλωσε ότι «το ζητούμενο είναι να τερματισθεί ο πόλεμος τώρα διότι η Ουκρανία καταστρέφεται».
Επίσης, παρόλο που του έχει ζητηθεί πολλές φορές να καταδικάσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν ως «εγκληματία πολέμου» έχει αρνηθεί να το πράξει. «Αν τον αποκαλέσεις έτσι θα είναι πολύ δύσκολο να τον πείσεις να κάνετε μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου» δήλωσε τον περασμένο Μάιο.
Οσον αφορά το θέμα του πολέμου στη Γάζα φαίνεται να είναι ένας από τους ελάχιστους Αμερικανούς πολιτικούς που τουλάχιστον αναγνωρίζει ότι στη διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστινίων δεν υπάρχει μόνο η πλευρά του Ισραήλ. «Δεν υπάρχει», είπε, «τέτοιο μίσος όσο το παλαιστινιακό μίσος εναντίον του Ισραήλ και του Εβραϊκού λαού. Και το ίδιο, ίσως, ισχύει για την άλλη πλευρά, δεν ξέρω. Ξέρετε το (ισραηλινό) μίσος δεν είναι τόσο προφανές, όμως, πιθανώς είναι εκεί».
Επίσης ο Τραμπ έχει αποκαλέσει αυτά που συμβαίνουν στην Γάζα ως «απίστευτα».
Στον αντίθετο ακριβώς άκρο βρίσκεται η Νίκι Χειλι. Για αυτήν τα πράγματα είναι άσπρο-μαύρο, το Καλό εναντίον του Κακού -με την Ουκρανία και το Ισραήλ να μάχονται για την σωτηρία της ανθρωπότητας και έτσι να χρήζουν απεριόριστης βοήθειας από τις ΗΠΑ. Μάλιστα η Χέιλι έχει κατηγορήσει τον πρόεδρο Μπάιντεν ότι δεν είναι αρκετά σκληρός έναντι της Ρωσίας καθώς και για το ότι αρνείται την άμεση ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ -παρόλο που κάτι τέτοιο θα σήμαινε παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Ρον ΝτεΣάντις ξεκίνησε αποκαλώντας τη ρήξη Ουκρανίας-Ρωσίας μία «εδαφική διαμάχη». Μπροστά στο σάλο που δημιουργήθηκε έκανε πίσω και άρχισε να αποκαλεί τον Πούτιν «εγκληματία πολέμου».
Πάντως για τον ΝτεΣάντις η υποστήριξη προς το Ισραήλ είναι πιο σημαντική από την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Ηταν αντίθετος στην κατάπαυση του πυρός όσο συνεχίζεται η πολεμική εκστρατεία του Ισραήλ και σε μία τελευταία τηλεοπτική συζήτηση αποδέχτηκε την «μαζική μετεγκατάσταση» των Παλαιστινίων της Γάζας αν το Ισραήλ το κρίνει αναγκαίο.
Έτσι, οι υποψήφιοι των Ρεπουμπλικάνων για την προεδρία των ΗΠΑ παρουσιάζουν μια αρκετά μεγάλη ποικιλία απόψεων για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Πάντως, θεωρείται περίπου σίγουρο ότι ο τελικός υποψήφιος θα είναι ο Τραμπ, που φαίνεται να βρίσκεται πλησιέστερα στην αναζήτηση λύσεων μέσου του διαλόγου και της διπλωματίας.