Τα νέα περιοριστικά μέτρα για τη μετανάστευση χτυπάνε τη μεγάλη «βιομηχανία» του Ηνωμένου Βασιλείου – την εκπαίδευση, η οποία κρατάει την 9η θέση στις βιομηχανίες της χώρας.
Από τον Ιανουάριο του 2024, οι διεθνείς φοιτητές στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα μπορούν πλέον να φέρουν εξαρτώμενα άτομα με τη φοιτητική τους βίζα, εκτός εάν σπουδάζουν σε μεταπτυχιακό ερευνητικό πρόγραμμα. Επίσης, από τις 17 Ιουλίου οι ξένοι φοιτητές δεν επιτρέπεται πλέον να αλλάζουν σε βίζα εργασίας, εκτός εάν έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους.
Ακόμη όμως και σε αυτή τη περίπτωση, εάν δηλαδή ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και αποκτήσουν βίζα, σύμφωνα με τους νέους ισχύοντες κανόνες μετανάστευσης τα εξαρτώμενα άτομα κατόχων βίζας Εξειδικευμένου Εργαζόμενου θα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση από τη χώρα καταγωγής τους.
Οι ξένοι φοιτητές με βίζα σπουδών μπορούν να εργάζονται μόνο 20 ώρες την εβδομάδα κατά τη διάρκεια του τριμήνου και απεριόριστες ώρες κατά τις επίσημες περιόδους διακοπών.
Το Εργατικό Κόμμα υποστηρίζει τους εξαγγελώμενους περιορισμούς της κυβέρνησης αν και κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έχει «αποτύχει πλήρως να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα δεξιοτήτων και της αγοράς εργασίας που υπονομεύουν την ανάπτυξη και αυξάνουν τη μετανάστευση» όπως δήλωσε η σκιώδης υπουργός Εσωτερικών Υβέτ Κούπερ.
Brexit
Το 2021/22 σημειώθηκε μεγάλη μείωση (40%) στις αιτήσεις για προπτυχιακές σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο από χώρες της ΕΕ. Ο αριθμός των αιτούντων που έγιναν δεκτοί στην ΕΕ μειώθηκε κατά 50% μετά τις αλλαγές στις απαιτήσεις βίζας και στη χρηματοδότηση για αυτούς τους φοιτητές. Οι αιτήσεις της ΕΕ για το 2022/23 μειώθηκαν κατά 24% επιπλέον και η αποδοχή κατά 29% — στο χαμηλότερο επίπεδό τους από την αναδιοργάνωση του τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης το 1994.
Από το 2016/17 (χρονιά Brexit) σημειώθηκε πτώση των εισακτέων από χώρες της ΕΕ που παραδοσιακά έστελναν μεγάλο αριθμό φοιτητών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο αριθμός από τη Ρουμανία μειώνεται κατά 70%, την Πολωνία 66%, την Ελλάδα 66%, την Κύπρο 58%, τη Γερμανία 52% και την Ιταλία 51%.
Αιτία θεωρείται η αλλαγή των κανόνων μετά το Brexit, σύμφωνα με τους οποίους οι νέοι φοιτητές που φτάνουν από την ΕΕ για να ξεκινήσουν μαθήματα από τον Αύγουστο του 2021 και μετά γενικά δεν είναι πλέον επιλέξιμοι για το καθεστώς του «εγχώριου σπουδαστή», πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να πληρώσουν διεθνή δίδακτρα ενώ δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για σπουδαστικά δάνεια. Οι σπουδαστές που ξεκίνησαν μαθήματα στις ή πριν από τις 31 Ιουλίου 2021 παραμένουν επιλέξιμοι για υποστήριξη για τη διάρκεια των σπουδών τους.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, το Πρόγραμμα Turing αντικατέστησε το πρόγραμμα Erasmus+ παρέχοντας χρηματοδότηση σε συμμετέχοντες σε πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου για να πραγματοποιήσουν διεθνείς σπουδές και τοποθετήσεις εργασίας. Η απόφαση να μην χρηματοδοτηθούν φοιτητές που έρχονται στο Ηνωμένο Βασίλειο ως μέρος του προγράμματος Turing έχει προκαλέσει ανησυχίες ότι θα μειωθούν οι διεθνείς φοιτητές και τα οφέλη που αποφέρουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα νούμερα αποκαλύπτουν εξάρτηση της εκπαίδευσης από Κίνα, Ινδία και Νιγηρία
Το 2021/2022 υπήρχαν 679.970 φοιτητές από το εξωτερικό που φοιτούσαν σε πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου, 120.140 από τους οποίους ήταν από την ΕΕ και 559.825 από άλλες χώρες. Αυτό ήταν ένα ακόμη νέο σύνολο ρεκόρ και 24% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού.
Το 2017/18, ο αριθμός των νεοεισερχομένων από το εξωτερικό σε πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν μόλις 254.000, οι αυξήσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια οδήγησαν τους αριθμούς των εισακτέων από το εξωτερικό να φτάνουν στο νέο υψηλό των 381.700 το 2020/21.
Οι κορυφαίες χώρες αποστολής για φοιτητές από το εξωτερικό έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια.
Η Κίνα στέλνει επί του παρόντος τους περισσότερους φοιτητές στο Ηνωμένο Βασίλειο, λίγο περισσότερους από 97.000 συμμετέχοντες το 2020/2021. Αυτός ο αριθμός έχει αυξηθεί κατά 87% από το 2011/12 παρά την πτώση το 2020/21.
Οι εισερχόμενοι από την Ινδία και τη Νιγηρία έχουν αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Ο αριθμός από την Ινδία αυξήθηκε από 17.800 το 2018/19 σε 87.000 το 2021/22 και από τη Νιγηρία από 5.500 σε 32.900 την ίδια περίοδο.
Τα τελευταία χρόνια το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν ο δεύτερος πιο δημοφιλής παγκόσμιος προορισμός για διεθνείς φοιτητές μετά τις ΗΠΑ. Το 2019 ξεπεράστηκε από την Αυστραλία και έπεσε στην τρίτη θέση. Άλλες αγγλόφωνες χώρες, όπως η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς, βλέπουν επίσης σημαντικές αυξήσεις στους ξένους φοιτητές, όπως και οι ευρωπαϊκές χώρες που προσφέρουν όλο και περισσότερο μαθήματα στα αγγλικά.
Το κόστος και τα οφέλη των διεθνών φοιτητών στο Ηνωμένο Βασίλειο
Τον Μάιο του 2023, η ανάλυση της London Economics υπολόγιζε ότι οι πρωτοετείς διεθνείς φοιτητές που εγγράφηκαν στο ακαδημαϊκό έτος 2021/22 θα απέφεραν συνολικά καθαρά οικονομικά οφέλη στο Ηνωμένο Βασίλειο 37,4 δισεκατομμύρια στερλίνες. Τα εκτιμώμενα συνολικά οικονομικά οφέλη ήταν περίπου 41,9 δισεκατομμύρια στερλίνες, ενώ το εκτιμώμενο συνολικό κόστος ήταν 4,4 δισεκατομμύρια στερλίνες, υποδηλώνοντας μια αναλογία οφέλους προς κόστος 9,4:1.
Η ανάλυση ανέφερε ότι ο οικονομικός αντίκτυπος εξαπλώθηκε σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, με τους ξένους φοιτητές να πραγματοποιούν καθαρή οικονομική συνεισφορά 58 εκατομμυρίων λιρών στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου ανά κοινοβουλευτική περιφέρεια κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Αυτό ισοδυναμεί με 560 στερλίνες ανά κάτοικο Ηνωμένου Βασιλείου.
Εκτός από αυτά τα οικονομικά οφέλη, έρευνες έχουν δείξει ότι οι ξένοι φοιτητές ωφελούν την εμπειρία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο φέρνοντας μια εξωστρεφή κουλτούρα στις πανεπιστημιουπόλεις και προετοιμάζοντας τους φοιτητές για εργασία σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον. Το 2023, πάνω από το ένα τέταρτο των χωρών του κόσμου (58) διευθύνεται από κάποιον με σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο είναι δεύτερο μετά τις ΗΠΑ (65).
Οι μειώσεις στις επιχορηγήσεις διδασκαλίας, το πάγωμα των ανώτατων ορίων των διδάκτρων και οι πιέσεις στο κόστος διαβίωσης οδήγησαν σε πολλούς παρόχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να στραφούν προς τα εισερχόμενα δίδακτρα των ξένων φοιτητών για να καλύψουν ελλείψεις σε άλλα σημεία των προϋπολογισμών τους. Τα διεθνή δίδακτρα δεν περιορίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα δίδακτρα των Βρετανών φοιτητών (όριο τις 9.250 χιλιάδες στερλίνες κόστος ετησίως για τους Βρετανούς υπήκοους), και έτσι οι πάροχοι μπορούν να χρεώνουν πολύ περισσότερο.
Ωστόσο, υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την εξάρτηση ορισμένων πανεπιστημίων του Ηνωμένου Βασιλείου από τα διεθνή έσοδα από τα δίδακτρα, ιδιαίτερα από Κινέζους φοιτητές. Τον Ιούνιο του 2022, η Επιτροπή Δημόσιων Λογαριασμών της Βουλής των Κοινοτήτων προειδοποίησε ότι οι πάροχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εκτίθενται δυνητικά σε σημαντικούς οικονομικούς κινδύνους, εάν οι υποθέσεις σχετικά με τη μελλοντική αύξηση του αριθμού των διεθνών φοιτητών αποδειχθούν υπερβολικά αισιόδοξες.
Πανεπιστήμια όπως το Birkbeck φοβούνται ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οικονομικό κίνδυνο εάν οι περιορισμοί στην έκδοση βίζας αποθαρρύνουν τους φοιτητές από το εξωτερικό, ακριβώς επειδή έχουν στοχεύσει στους διεθνείς φοιτητές για να ενισχύσουν το εισόδημά τους τα τελευταία χρόνια.
Ο αποχωρήσας αντιπρύτανης του πανεπιστημίου Brickbek, καθηγητής David Latchman, λέει στην Τέλεγκραφ ότι το σύστημα χρηματοδότησης των πανεπιστημίων είναι «μη βιώσιμο» και κατηγορεί την κυβέρνηση ότι απευθύνεται στην «ξενοφοβία» με το πρόγραμμά της.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ