Ο πρόεδρος Ερντογάν έδωσε το «πράσινο φως» για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, κάνοντας ένα βήμα προσέγγισης με τη Δύση. Όπως σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung, «το γεγονός αυτό προκαλεί έκπληξη», καθώς «κατά την προεκλογική εκστρατεία ο Ερντογάν παρουσιάστηκε ως αντίπαλος των "ιμπεριαλιστών" από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., σε πλήρη αντίθεση με την αντιπολίτευση.
Όμως μετά τον προεκλογικό αγώνα, ο Τούρκος πρόεδρος έχει μετατραπεί και πάλι στον παλιό πραγματιστή, ως ένας πολιτικός στην εξουσία που ξέρει με ποιον πρέπει να διατηρεί καλές σχέσεις.
Η Τουρκία χρειάζεται επειγόντως ξένα κεφάλαια. Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με νέα άνοδο του πληθωρισμού, λόγω της ήδη πτωτικής πορείας της λίρας, ενώ το έλλειμμα στο εξωτερικό εμπόριο φτάνει συνεχώς σε νέα επίπεδα ρεκόρ.
Τα χρήματα από την Αραβική Χερσόνησο, που επιδιώκει να εξασφαλίσει ο Ερντογάν, δεν επαρκούν. Ακόμη και το φθηνό φυσικό αέριο από τη Ρωσία δεν θα σώσει την τουρκική οικονομία. Οικονομικά η Τουρκία εξακολουθεί να είναι στενότερα συνδεδεμένη με τη Δύση, καθώς την έχει ανάγκη».
Από την πλευρά της, η εφημερίδα του Βερολίνου tageszeitung τονίζει πως «το μεγάλο στοίχημα για τον Ερντογάν ήταν να καταφέρει τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να καθίσει στο τραπέζι μαζί του, τόσο για το ζήτημα των μαχητικών αεροσκαφών, αλλά και γενικώς για την εδραίωση της Τουρκίας ως εταίρου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μετά την επανεκλογή του ο Ερντογάν θέλει να βγει από την απομόνωση και, λόγω και της οικονομικής κρίσης, πρέπει επειγόντως να βελτιώσει τις σχέσεις με την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. Επομένως ήταν θέμα χρόνου να υποκύψει στο ζήτημα της Σουηδίας. Και θα είναι ευέλικτος και σε άλλα θέματα, εφ' όσον κρίνει πως δεν απειλείται η εξουσία του και ότι από αυτό θα επωφεληθεί οικονομικά η Τουρκία».
Απίθανη η ένταξη της Ουκρανίας εν καιρώ πολέμου
Κατά την πρώτη ημέρα της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους κατέστη σαφές πως Η.Π.Α. και Γερμανία δεν διατίθενται να συζητήσουν το ενδεχόμενο ένταξης της Ουκρανίας στη Συμμαχία επί του παρόντος. Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία και την επιθετικότητα της Ρωσίας, «το γεγονός ότι σύντομα 32 κράτη στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη προετοιμάζονται από κοινού για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση ακόμη και σε έναν θερμοκέφαλο όπως ο Πούτιν. Ήδη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η αποτρεπτική αύρα του ΝΑΤΟ αποτελούσε την καλύτερη εγγύηση για την ασφάλεια των μελών του», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
«Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο η Ουκρανία θέλει να ενταχθεί στη Συμμαχία το συντομότερο δυνατό. Το γεγονός ότι ορισμένοι σύμμαχοι διστάζουν, με πρώτη και καλύτερη την κυρίαρχη δύναμη της Συμμαχίας, τις Η.Π.Α., αποτελεί μια (αναμενόμενη) απογοήτευση για τον Ουκρανό πρόεδρο Β. Ζελένσκι, όμως είναι δικαιολογημένη λόγω των ασαφών προοπτικών.
Η Ουκρανία θα είχε επίσης ελάχιστα να κερδίσει από συγκεκριμένες δεσμεύσεις, των οποίων η εκπλήρωση είναι αβέβαιη. Πιο σημαντικές είναι προς το παρόν οι νέες παροχές όπλων και άλλες εγγυήσεις ασφαλείας, τις οποίες υποσχέθηκαν οι Σύμμαχοι στο Βίλνιους. Η μοίρα της Ουκρανίας θα κριθεί στο πεδίο της μάχης», καταλήγει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης.
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE