Σε πόλεις με ιστορική αριστερή παράδοση, όπως είναι η Πίζα, η Ανκόνα, η Σιένα και η Μάσα, οι υποψήφιοι της Λέγκας, της Φόρτσα Ιτάλια και του κόμματος της Μελόνι Αδέλφια της Ιταλίας υπερίσχυσαν άνετα. Σε ό,τι αφορά τις μεγάλες πόλεις, μόνο στη Βιτσέντσα κατάφερε να κερδίσει η κεντροαριστερά, με μικρή διαφορά. Και στη Σικελία, παρά τα χρόνια άλυτα προβλήματα του νησιού (από τη μεγάλη ανεργία μέχρι το οργανωμένο έγκλημα της μαφίας), η κεντροδεξιά πλειοψηφία κέρδισε με μεγάλη διαφορά.
Όλοι οι αναλυτές συμφωνούν στη διαπίστωση ότι η αντιπολίτευση του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος και των Πέντε Αστέρων δεν είναι σε θέση, στη φάση αυτή, να περιορίσει την ισχύ της Ιταλίδας πρωθυπουργού και των συμμάχων της. Οι «Δημοκρατικοί» ήλπιζαν ότι με την εκλογή της νέας αρχηγού τους Έλι Σλάιν τον Φεβρουάριο οι ισορροπίες θα μπορούσαν να αρχίσουν να αλλάζουν. Προς το παρόν όμως τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά, και αρκετά μετριοπαθή στελέχη του κόμματος ζητούν ήδη επιστροφή σε μια κεντρώα γραμμή.
Όπως γράφει η εφημερίδα Corriere della Sera, προκαλεί εντύπωση το ότι η κεντροαριστερά έχασε και σε ιστορικά της προπύργια, ιδίως στην Τοσκάνη, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να καταβληθεί τεράστια προσπάθεια για να σταματήσει η φθίνουσα πορεία της. Ακόμη και στην περίπτωση της Κατάνης της Σικελίας, όπου το Δημοκρατικό Κόμμα συμμάχησε με τα Πέντε Αστέρια, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.
Όσο για την Τζόρτζια Μελόνι, είναι σαφές ότι ενισχύεται και η προσωπική της δύναμη έναντι των συμμάχων της, του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και του Ματέο Σαλβίνι, και ότι στο εξής θα επιμείνει ακόμη περισσότερο στη μεταρρύθμιση του ιταλικού Συντάγματος προς ένα προεδρικό ή ημιπροεδρικό σύστημα. Και από τη νέα αυτή, τοπική αναμέτρηση προκύπτει, τέλος, ότι πέρα από τις επιμέρους ιδέες και προτάσεις, η επικοινωνιακή ικανότητα της Ιταλίδας πρωθυπουργού βοηθά καθοριστικά τη συμμαχία της να κερδίζει τη μάχη της κάλπης.
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE