Η Philip Morris International ομολογεί πως «θα προτιμούσε να διατηρήσει» τις δραστηριότητές της στη Ρωσία παρά να τις πουλήσει υπό τους αυστηρούς όρους του Κρεμλίνου, που θα αρνούνταν τη δίκαιη αποζημίωση των μετόχων, υπογραμμίζοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όσες εταιρείες προσπαθούν να φύγουν από τη χώρα χωρίς να υποστούν τεράστιο οικονομικό πλήγμα.
Ο διευθύνων σύμβουλος Γιάτσεκ Όλτσακ είπε ότι ο όμιλος, που εκτός ΗΠΑ πουλάει κυρίως τσιγάρα Marlboro, είχε συζητήσεις με τουλάχιστον τρεις «σοβαρούς» πιθανούς αγοραστές, αλλά «οι συνομιλίες έχουν σταματήσει γιατί κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να γίνει η δουλειά και να λειτουργήσει», γράφουν οι Financial Times.
Επικαλούμενος κανονισμούς που επιτρέπουν στο Κρεμλίνο να υπαγορεύει την αποτίμηση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που πουλούν ξένες εταιρείες, το μέγεθος του μερίσματος του νέου ιδιοκτήτη και την πρόσβαση στις ταμειακές ροές, ο Όλτσακ είπε στους Financial Times ότι έχει «καθήκον προς τους μετόχους να ανακτηθούν οι αξίες».
«Είναι τα λεφτά τους, δεν είναι δικά μου λεφτά, τα διαχειρίζομαι γι' αυτούς», είπε. «Αν είχα έναν αγοραστή που θα μπορούσε να εκτελέσει τις συναλλαγές, ναι, θα το κάναμε — αλλά δεν υπάρχει... δεν υπάρχει ελπίδα... Οπότε προτιμώ να το κρατήσω».
«Όταν λέω ότι φεύγουμε ή δεν φεύγουμε, είναι εντελώς σχετικό γιατί προσπάθησα πέρυσι και η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε κολλήσει... δεν μπορείς να έχεις όφελος».
Παρά τον μεγάλο αριθμό πολυεθνικών εταιρειών που δεσμεύτηκαν να εγκαταλείψουν τη Ρωσία αμέσως μετά την επίθεσή της στην Ουκρανία, πολλές συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στη χώρα, έναν χρόνο μετά.
Μέχρι τα τέλη του περασμένου έτους είχε αποχωρήσει κάτω από το 9% των ομίλων από χώρες της ΕΕ και της G7 που δραστηριοποιούνταν στη Ρωσία πριν από τον πόλεμο, σύμφωνα με έρευνα του International Institute for Management Development με έδρα τη Λωζάνη.
Η Imperial Brands, η κατασκευάστρια πούρων και τσιγάρων Davidoff, πούλησε τις ρωσικές δραστηριότητές της σε εγχώριο συνεργάτη λίγο μετά την εισβολή, αποκομίζοντας ετήσια κέρδη 463 εκατ. δολαρίων. Ωστόσο, η Japan Tobacco δεν σχεδιάζει να φύγει, ενώ και η British American Tobacco έχει δυσκολευτεί να φτάσει σε επιτυχή πώληση.
«Δεν αφήνεις εύκολα τους Ρώσους, είναι θεριακλήδες»
Η Ρωσία και η Ουκρανία πέρυσι αντιπροσώπευαν το 8% από τα συνολικά έσοδα 31,7 δισ. δολ. της Philip Morris International. Η Ρωσία υπήρξε ιστορικά μια τεράστια αγορά για την καπνοβιομηχανία εν γένει, λόγω των υψηλών ποσοστών καπνιστών αλλά και της διάθεσης των καταναλωτών να στραφούν σε προϊόντα ατμίσματος.
Εκτός από Marlboro, η εταιρεία πουλά μάρκες όπως L&M και Chesterfield, είναι ιδιοκτήτης των γνωστών θερμαντικών προϊόντων IQOS ενώ πρόσφατα αγόρασε τη Swedish Match, που κατασκευάζει τις σακούλες νικοτίνης Snus, έναντι ποσού άνω των 15 δισ. δολ.
Ωστόσο η Philip Morris ανέστειλε νέες επενδύσεις και μείωσε τις δραστηριότητες στη Ρωσία.
Ο Όλτσακ είπε στους FT ότι «πολύ πιθανώς» θα ζητήσει ρήτρα επαναγοράς εάν καταφέρει να πραγματοποιήσει μια πώληση, ώστε να δώσει στη Marlboro την ευκαιρία να επιστρέψει στη Ρωσία όταν λήξει η σύγκρουση.
Η δανέζικη εταιρεία ποτών Carlsberg δήλωσε πρόσφατα ότι επίσης επιδιώκει ρήτρα επαναγοράς, ενόψει της αποχώρησής της από τη Ρωσία.
Η ζητούμενη τιμή για τις δραστηριότητες της Philip Morris στη Ρωσία δεν έχει αποκαλυφθεί. Σύμφωνα με τα αρχεία της εταιρείας, η αξία των περιουσιακών στοιχείων της στη χώρα ανέρχεται σε 2,5 δισ. δολάρια.
Ο Rae Maile, αναλυτής της Panmure Gordon, είπε ότι η έξοδος της εταιρείας από τη Ρωσία έχει καθυστερήσει όχι μόνο επειδή πρόκειται για «περίπλοκη διαδικασία», αλλά και επειδή προσπαθεί να «αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερη αξία για τους μετόχους».
Σε μια σιωπηρή αναγνώριση ότι η πώληση οδηγείται στις καλένδες, η Philip Morris ενσωμάτωσε εκ νέου τη Ρωσία και την Ουκρανία στις μελλοντικές προβλέψεις κερδών της.
Απαντώντας σε επικριτές, συμπεριλαμβανομένης της ουκρανικής κυβέρνησης, που υποστηρίζουν ότι με το να μην εγκαταλείψει αμέσως τη Ρωσία η Philip Morris βοηθά στη χρηματοδότηση του πολέμου, ο διευθύνων σύμβουλος σχολίασε: «Δεν υποστηρίζω κανέναν. Απλά παγιδεύομαι σ' ένα αδιέξοδο»
Πριν από τον πόλεμο, οι τέσσερις μεγάλες καπνοβιομηχανίες απέδιδαν συνολικά ετήσιο φόρο 7,8 δισ. δολ. στο Κρεμλίνο.