Δύο εβδομάδες έχει στη διάθεσή της η γαλλική Εθνοσυνέλευση για να μελετήσει 20.000 τροπολογίες, εκ των οποίων οι 13.000 κατατέθηκαν από τους Ανυπότακτους της Αριστεράς. Η ακροδεξιά πιο «σεμνή», υπέβαλε μόνο 214 τροπολογίες. Και προτίμησε να «χτυπήσει» με πρόταση για δημοψήφισμα, που εφόσον δεν ψηφιστεί θα έχει να λέει ότι εκείνη ήθελε να δοθεί ο λόγος στον λαό, ενώ οι άλλοι το μπλοκάρουν.
Με 170 βουλευτές, ο Εμανουέλ Μακρόν μειοψηφεί στη Βουλή, έχει ανάγκη την ψήφο όλων των προσκείμενων και πάνω απ’ όλα των 61 βουλευτών των Ρεπουμπλικάνων της Δεξιάς, ώστε να φτάσει στο κρίσιμο «ήμισυ+ένα» των 289 βουλευτών και να περάσει το νομοσχέδιο. Εξ ου και τα ανοίγματα της πρωθυπουργού την Κυριακή προς δελεασμό των Ρεπουμπλικάνων σε δύο βασικά τους αιτήματα:
Πρώτον, χαλάρωση του ορίου των 64 ετών για όσους ξεκίνησαν να εργάζονται πριν από τα 20, με δικλίδα όμως τα τρίμηνα που έχουν συγκεντρώσει.
Και δεύτερον, δραστικά μέτρα στις επιχειρήσεις, που θα μπορούσαν να φτάσουν σε κυρώσεις, με στόχο την αποφυγή των μαζικών απολύσεων «ηλικιωμένων» (άνω των 56 ετών), που συνηθιζόταν τις τελευταίες δεκαετίες συχνά με την αποδοχή των κυβερνήσεων. Η κυβέρνηση της Ελιζαμπέτ Μπορν ζητά από τις επιχειρήσεις με πάνω από 50 εργαζόμενους να δημοσιεύσουν τη λίστα των «ηλικιωμένων» εργαζομένων τους και τους τρόπους απασχόλησής τους.
Η αντίληψη που κυριαρχεί, χωρίς να πείθει όμως την εργοδοτική ένωση MEDEF, είναι ότι οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την καλύτερη αξιοποίηση της εμπειρίας των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων. Η άμεση αντίδραση των Ρεπουμπλικάνων στις εξαγγελίες της πρωθυπουργού δεν υπήρξε ιδιαίτερα ενθουσιώδης, καθ’ ότι επικρατεί κατακερματισμός στις τάξεις τους και ο νεοεκλεγής πρόεδρος Ερίκ Σιοτί δυσκολεύεται να επιβάλει μία ενιαία γραμμή στο κόμμα.
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE