Τον Οκτώβριο 2009 δημοσιεύθηκε στην αμερικανική πολιτική επιθεώρηση The Nation συνέντευξη με τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ .Παραθέτουμε ένα εξαιρετικά επίκαιρο τμήμα της συνέντευξης:
«Ακόμα πριν από το τέλος του ψυχρού πολέμου ο Ρέιγκαν ο Μπους κι εγώ συζητούσαμε να καταργήσουμε δύο κατηγορίες πυρηνικών όπλων. Ομως όλα πήγαν λάθος γιατί η περεστρόικα υπονομεύθηκε και υπήρξε μια αλλαγή στην ηγεσία της Ρωσίας και μια αλλαγή από την πρόταση μου για σταδιακές μεταρρυθμίσεις στην ιδέα του αιφνιδιαστικού άλματος.
Για τον Ρώσο πρόεδρο Μπόρις Γιέλτσιν οι έτοιμες Δυτικές συνταγές ήταν πολιτικές που τάχα θα οδηγούσαν σε άμεση επιτυχία... Με τον Γιέλτσιν η Ουάσιγκτον απέκτησε έναν υποτακτικό που πίστευε ότι ο αντικομουνισμός του θα τους έκανε να τον έχουν στα οπα-οπα. Οι δυτικές αποστολές άρχισαν να έρχονται στη Ρωσία η μία μετά την άλλη συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου Μπίλ Κλίντον όμως μετά σταμάτησαν να έρχονται. Κανείς πια δεν χρειαζόταν τον Γιέλτσιν. Αλλωστε το 60% των βιομηχανιών της Ρωσίας ήταν κατεστραμμένο. Είμαστε μια χώρα με μία μη ανταγωνιστική οικονομία ανοικτή στην παγκόσμια αγορά και καταλήξαμε να είμαστε δέσμιοι των εισαγωγών.
Πόσα από τα σχέδια μας επηρεάσθηκαν! Ολα τα σχέδια μας για μια νέα Ευρώπη και μια νέα αρχιτεκτονική αμοιβαίας ασφάλειας. Ολα εξαφανίσθηκαν! Αντίθετα μας πρότειναν ότι η δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ θα έπρεπε να επεκταθεί σε όλο τον κόσμο.
Ομως τότε η Ρωσία άρχισε να αναβιώνει. Η βροχή δολαρίων από τις υψηλότερες τιμές πετρελαίου άνοιξε νέες δυνατότητες. Αρχισαν να λύνονται τα βιομηχανικά και κοινωνικά προβλήματα. Και η Ρωσία άρχισε να μιλά με αποφασιστική φωνή, αλλά αυτό εξαγρίωσε τους δυτικούς ηγέτες. Είχαν συνηθίσεις μια Ρωσία που δεν έφερνε καμιά αντίρρηση. Πίστευαν ότι μπορούσαν να μας βάλουν τρικλοποδιές όποτε ήθελαν.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας -και στη Δύση τα ηθικά διδάγματα είναι το πάν! -είναι το εξής: Υπό την ηγεσία μου η χώρα ξεκίνησε μεταρρυθμίσεις που παρείχαν την δυνατότητα μιας βιώσιμης δημοκρατίας, της αποφυγής της απειλής πυρηνικού πολέμου και άλλα. Η χώρα χρειαζόταν βοήθεια και υποστήριξη αλλά δεν έλαβε τίποτα. Αντίθετα όταν τα πράγματα πήγαν άσχημα για μας οι ΗΠΑ χειροκροτούσαν. Για μια ακόμα φορά υπήρχε μια υπολογισμένη προσπάθεια να μην αφήσουν την Ρωσία να πάει μπροστά. Μιλάω συναισθηματικά φορτισμένος όμως αυτό συνέβη.