Η αλλαγή στόχου του Εμανουέλ Μακρόν, ένα μήνα πριν από την επάνοδο των Γάλλων στις κάλπες, είναι πλέον εμφανής.
Σε αντίθεση με τις προεδρικές εκλογές, όπου στόχος του ήταν να πείσει τον μέσο Γάλλο ότι το κόμμα της Μαρίν Λεπέν είναι ακροδεξιό, στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές στόχος του είναι να τον πείσει ότι το κόμμα του Ζαν-Λικ Μελανσόν είναι ακροαριστερό.
Και αυτό διότι ενώ στις προεδρικές εκλογές, για να κερδίσει, έπρεπε να πάρει τις ψήφους των μετριοπαθών δεξιών, στις βουλευτικές εκλογές, για να κερδίσει, πρέπει να πάρει τις ψήφους των μετριοπαθών αριστερών.
Οι δημοσκοπήσεις άλλωστε δείχνουν πως στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στο σύνολο σχεδόν των εκλογικών περιφερειών της Γαλλιας, θα αναμετρηθούν ένας υποψήφιος από το κόμμα «Μαζί» του Μακρόν με ένα υποψήφιο από την «Λαϊκή Ένωση» του Μελανσόν. Κάτι που δεν είναι σύνηθες στη Γαλλία, όπου η δεξιά παράδοση έχει βαθύτατες ρίζες.
Με βάση τα πρώτα δείγματα γραφής τόσο του προέδρου Μακρόν, που χθες, Τρίτη, μίλησε σε επιμορφωτικό σεμινάριο υποψηφίων βουλευτών του κόμματός του, αλλά και στενών συνεργατών του, που τις τελευταίες ημέρες μιλούν και αρθρογραφούν, οι βασικοί άξονες επί των οποίων θα κινηθούν προεκλογικά είναι ότι στη Γαλλία οι σοσιαλδημοκράτες και οι οικολόγοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στις ιδέες της προεδρικής πλειοψηφίας και ότι οι ιδέες του Μελανσόν είναι ανεδαφικές και επικίνδυνες τόσο για την Γαλλία όσο και για την Ευρώπη.
Θεωρούν ότι η «ανυπακοή» στην Ευρώπη, που προτείνει ο Μελανσόν, είναι ανιστόρητη και βλαβερή, αφού στη δημιουργία της σημερινής ΕΕ έχουν συμβάλει αποφασιστικά τόσο η γαλλική δεξιά όσο και η γαλλική αριστερά.
Τις απόψεις αυτές προσυπογράφουν άλλωστε και σχεδόν όλες οι ιστορικές προσωπικότητες του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Οικολόγων, με πρώτους τον Φρανσουά Ολάντ και τον Ντανιελ Κον-Μπεντίτ.
Μελανσόν: «Η Αριστερά είμαι εγώ»... φρένο στις διασπάσεις
Έναντι αυτής της επιχειρηματολογίας και με κάποια πίστη στις γαλλικές παραδόσεις, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν αντιτείνει ότι «η Αριστερά είμαι εγώ» και θεωρεί πως κατάφερε να κλείσει ένα ρήγμα εκατό ετών, δηλαδή τη διάσπασή της σε σοσιαλιστές και κομμουνιστές.
Επιχειρηματολογεί υπέρ της παραβίασης των «κοινοτικών κεκτημένων», όταν έρχονται σε αντίθεση με τα κεκτημένα των εργαζόμενων, κατηγορεί την προεδρική πλειοψηφία για τις ροπές της προς τον νεοφιλελευθερισμό και προβάλλει απόψεις, όπως του παγκόσμιου φήμης Γάλλου οικονομολόγου Τομά Πικετί, ο οποίος με άρθρο του στην εφημερίδα Le Monde χαιρέτισε το οικονομικό πρόγραμμα του Μελανσόν κυρίως σε σχέση με τη φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών.
Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τα ευρωπαϊκά ζητήματα, η Λαϊκή Ένωση εμφανίζεται με μάλλον μετριοπαθείς θέσεις λέγοντας πως θέμα αποχώρησης της Γαλλίας από την ενωμένη Ευρώπη δεν υφίσταται, ενώ χθες δεν διαφώνησε ριζικά ούτε με τις θέσεις του Μακρόν περί αναθεώρησης των ευρωπαϊκών Συνθηκών.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την προς το παρόν απούσα από την προεκλογική εκστρατεία Μαρίν Λεπέν, επιστρέφοντας χθες από τις διακοπές της εκτίμησε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει ο Μελανσόν πρωθυπουργός, όπως ο τελευταίος έχει δηλώσει ότι επιθυμεί, ενώ, σχολιάζοντας τις εκκλήσεις του έτερου ακροδεξιού Ερίκ Ζεμούρ για κοινή κάθοδο στις εκλογές, δήλωσε πως «δεν πωλείται».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ