Για πόσο καιρό ακόμη η Γερμανία μπορεί να αντιστέκεται στις ασφυκτικές πιέσεις ορισμένων εκ των εταίρων της να προχωρήσει σε εμπάργκο ρωσικού φυσικού αερίου, ιδιαίτερα μετά τα όσα διαπράχθηκαν στην πόλη Μπούτσα; Η εφημερίδα Handelsblatt επισημαίνει ότι η σφαγή στην πόλη ξυπνά εικόνες από τη Σρεμπρένιτσα το 1995, κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Οι διεθνείς πιέσεις προς τον καγκελάριο συνεχώς εντείνονται, για να σταματήσει να χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν.
«Η Γερμανία μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης»
«Για τη Δύση, και ειδικά για τη Γερμανία, στενεύουν τα περιθώρια κινήσεων», σημειώνει ο σχολιαστής της. «Όσο περισσότερο βγαίνουν στο φως πολεμικές φρικαλεότητες τόσο πιο σκληρή θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του Κρεμλίνου… η Δύση καλείται τώρα να αποδείξει ότι η πολυσυζητημένη ενότητά της δεν είναι έτοιμη να διαρραγεί, όσο περισσότερο δυσκολεύουν οι αποφάσεις που καλείται να λάβει. Και πρώτα το ΝΑΤΟ πρέπει να δώσει περισσότερα όπλα στην Ουκρανία, η Γερμανία πρέπει να σταματήσει να είναι τροχοπέδη. Παράλληλα, το Βερολίνο καλείται να κάνει μια δύσκολη ακροβασία και να χορηγήσει κι άλλα όπλα στην Ουκρανία χωρίς να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο. Υπό αυτή την έννοια, η γερμανική κυβέρνηση βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Εάν καθυστερήσει την απόφαση για εμπάργκο ρωσικής ενέργειας, θα απομείνει μόνη στην Ευρώπη και θα πρέπει να δέχεται την κατηγορία ότι χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν.
Αλλά, από την άλλη, εάν αποφασίσει εμπάργκο, θέτει το μέλλον ενός μεγάλου τμήματος της εγχώριας βιομηχανίας της σε κίνδυνο. Τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος παίρνουν την εκδίκησή τους. Κι αυτό το μάθημα είναι πικρό για τη Γερμανία».
Ένα τέτοιο πολιτικό λάθος παραδέχθηκε χθες μιλώντας σε δημοσιογράφους ο Γερμανός πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση. Για τους μη γνωρίζοντες, ο Σταϊνμάιερ διετέλεσε επικεφαλής της καγκελαρίας υπό τον Γκέρχαρντ Σρέντερ και επί πολλά έτη υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις Μέρκελ που στήριξαν τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, ισχυριζόμενες ότι πρόκειται για ένα οικονομικό και όχι πολιτικό πρότζεκτ. Μετά τη ρωσική εισβολή και υπό το πρίσμα αυτού του παρελθόντος, το Βερολίνο δέχεται απροκάλυπτα κατηγορίες για τον πολιτικό της ρόλο σε αυτό τον πόλεμο.
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Rhein-Neckar-Zeitung που κυκλοφορεί στη Χαΐδελβέργη προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε τάξη. «Οι εκπρόσωποι της Ουκρανίας διατυπώνουν σοβαρές κατηγορίες κατά της Γερμανίας, ότι δηλαδή η πολιτική συνεργασίας με τη Ρωσία έκανε δυνατόν έναν σκληρό πόλεμο. Εκτός του ότι οι πολύ πιο σκληρές ενέργειες των πιο ισχυρών ΗΠΑ δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την επίθεση του Πούτιν στην Ουκρανία, ο τόνος που υιοθετούν, ιδιαίτερα ο Ζελένκσι και ο Ουκρανός πρέσβης στη Γερμανία, είναι αφόρητος», σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος.
«Ακόμη κι αν λάβει κανείς υπόψη ότι αναφέρονται σε μια χώρα που οι κάτοικοί της αποδεκατίζονται, οι νεκροί της Μπούτσα δεν είναι νεκροί της Μέρκελ, η άρνηση του καγκελάριου Σολτς να υποστηρίξει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία είναι λογική και η παραδοχή Σταϊνμάιερ ότι επί χρόνια είχε λάθος εκτιμήσει τον Πούτιν, ξεκάθαρη ομολογία των δικών του λαθών».
Πηγή: Deutsche Welle