Η εσωκοµµατική εκλογική διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ και οι καθηµερινές αναταράξεις στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχούν στην πολιτική ατζέντα και αποτελούν τα δύο βασικά ερευνητικά πεδία στα οποία εστιάζει η πρώτη έρευνα της GPO για τη νέα σεζόν που δημοσίευσαν τα "Παραπολιτικά".
Παρά τη σηµαντική υποχώρηση της Ν.∆. στις ευρωεκλογές, η αδυναµία των κομμάτων της Κεντροαριστεράς να επωφεληθούν της κυβερνητικής φθοράς έχει προκαλέσει διεργασίες, οι οποίες είναι άγνωστο πού θα οδηγήσουν τελικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να παραµείνει ενωμένος, ενώ το ΠΑΣΟΚ διεκδικεί, έστω κατ’ αρχάς δηµοσκοπικά, τον ρόλο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και προσδοκά ότι η εσωκοµµατική εκλογή προέδρου θα δημιουργήσει δυναµικές που θα προκαλέσουν αλλαγές στις πολιτικές ισορροπίες.
Οι τελευταίες κινήσεις του κ. Κασσελάκη, και συγκεκριµένα η απόφασή του να αντικαταστήσει τον Σ. Φάµελλο µε τον Ν. Παππά ως επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Οµάδας, δεν φαίνεται να βρίσκουν απήχηση στην ευρύτερη κοινή γνώμη, ενώ την ίδια στιγμή επιβαρύνουν το ήδη τεταµένο και διχαστικό κλίµα που επικρατεί στη βάση του κόµµατος, µε το 48,7% των ψηφοφόρων του να εκφράζει αρνητική άποψη γι’ αυτή την επιλογή.
Μια νέα διάσπαση φαντάζει ως το πιο πιθανό σενάριο για το 83,1% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που βλέπουν καθηµερινά τα στελέχη του να αλληλοσπαράσσονται µε µια ένταση που δεν δημιουργείς αισιοδοξία για την επόµενη ηµέρα.
Όσο αφορά στο κρίσιμο ερώτημα για το αν πιστεύετε ότι το κόμμα πρέπει να οδηγηθεί ξανά σε εσωκομματική εκλογή αρχηγού, 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ τάσσονται υπέρ, ενώ το 38,4% λέει όχι και μάλλον όχι.
Με τη συµπλήρωση περίπου ενός χρόνου του κ. Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμµατος, ο απολογισµός είναι µάλλον αρνητικός, αφού το 58% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν την εκλογή του ως µια εξέλιξη που δεν βοήθησε το κόμμα ούτε ανανέωσε τις προοπτικές του, έναντι 38,3%, που κρίνουν θετικά τον πρώτο χρόνο του νέου αρχηγού.
Αυτό έχει ως αποτέλεσµα το 66,4% να υιοθετεί την άποψη που υποστηρίζει πως τα πράγµατα θα ήταν σήµερα καλύτερα αν παρέµενε ο Α. Τσίπρας, µε μόλις 8,4% των ψηφοφόρων να πιστεύουν ότι η κατάσταση θα είχε επιδεινωθεί αν παρέµενε ο πρώην αρχηγός.
Το συγκεκριμένο εύρηµα δεν συνιστά, βέβαια, αυτόµατο αίτημα της βάσης για επιστροφή του κ. Τσίπρα. Περισσότερο περιγράφει την απογοήτευση και τη ματαίωση των προσδοκιών που βιώνουν οι ψηφοφόροι του κόμματος τους τελευταίους μήνες, ιδιαίτερα μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του Ιουνίου.
Το γενικευμένο αυτό κλίμα απογοήτευσης προκαλεί ένα κλίμα αμφισβήτησης για τον κ. Κασσελάκη και τροφοδοτεί τα σενάρια για εκ νέου προσφυγή στην εσωκομματική κάλπη, με την ελπίδα ότι με μια νέα ηγεσία ή με έναν αναβαπτισμένο Κασσελάκη θα σταματήσει ο εσωτερικός διχασμός, η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει και το κόμμα θα μπορέσει να αποκτήσει προσανατολισμό και πολιτική στόχευση.
Η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή το μόνο που κάνει είναι να οδηγεί σε φαινόμενα παραλυσίας και σταδιακής συρρίκνωσης της εκλογικής επιρροής.
ΠΑΣΟΚ: Προηγείται ο Ανδρουλάκης για την αρχηγία
Την ίδια στιγμή, οι τόνοι στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται να είναι πιο χαμηλοί και να υπηρετούν τον στόχο της ενότητας, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε περίπου έναν μήνα πριν από την εσωκομματική κάλπη. Τα διλήμματα σχετικά με την πολιτική κατεύθυνση φαίνεται να έχουν υποχωρήσει σε αυτή τη φάση, με το 68,9% των ψηφοφόρων του κόμματος να προτάσσουν την αυτόνομη πορεία, τοποθετώντας τη συζήτηση για το ενδεχόμενο συνεργασιών με τα κόμματα της Αριστεράς στο απώτερο μέλλον.
Στόχος του ΠΑΣΟΚ παραμένει η σύμπτυξη ενός κεντροαριστερού μετώπου, που θα διαδραματίσει τον ρόλο του εναλλακτικού πόλου εξουσίας. Σε αυτή τη φάση, ωστόσο, εκείνο που προέχει είναι η εμπέδωση του κόμματος ως του ουσιαστικού πολιτικού και κοινοβουλευτικού κυβερνητικού αντιπάλου.
Η κάθοδος της Α. Διαμαντοπούλου ανακάτεψε τις εσωκομματικές ισορροπίες, οι οποίες όμως συνεχίζουν να είναι υπέρ του κ. Ανδρουλάκη, που διατηρεί ένα σχετικό προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του, τόσο στον πρώτο όσο και σε έναν πιθανό δεύτερο γύρο, για τον οποίο, όμως, η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να προδικάσουμε την ενδεχόμενη δημιουργία ενός μετώπου απέναντι στον εν ενεργεία πρόεδρο.
Προς το παρόν, όλοι οι υποψήφιοι εργάζονται για τον εαυτό τους, με τους κ. Δούκα, Γερουλάνο και Διαμαντοπούλου να συγκροτούν μια τριάδα που θα δώσει μάχη μέχρι το τέλος για την είσοδό της στον β' γύρο.
Προς το παρόν, ο κ. Δούκας συντηρεί ένα ελαφρύ προβάδισμα, το οποίο έχει κατοχυρώσει από την αρχή αυτής της διαδικασίας, με τα ερείσματά του να εκτείνονται πέραν του στενού κομματικού πυρήνα, με τον κ. Γερουλάνο, ωστόσο, να έχει μια σταθερή πορεία και την κ. Διαμαντοπούλου να πλασάρεται ως μια ισχυρή υποψηφιότητα, που, άμα τη εμφανίσει της, συγκεντρώνει δυνάμεις και από τους τρεις βασικούς διεκδικητές.
Εως τις 6 Οκτωβρίου ο/η κάθε υποψήφιος/α θα προσπαθήσει να πείσει ότι είναι αυτός/ή που διαθέτει τα εξής χαρακτηριστικά: μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα του κόμματος, έχει τη δυνατότητα να διευρύνει την εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας την πολιτική φυσιογνωμία του, και την ίδια στιγμή μπορεί να ηγηθεί του χώρου στην προσπάθειά του να καταστεί η εναλλακτική κυβερνητική πρόταση απέναντι στη Ν.Δ., που, παρά τη φθορά της, φαντάζει ακόμη ως η μοναδική επιλογή.
Τέλος, κυρίαρχος και καθοριστικός παράγοντας σε όλες αυτές τις διαδικασίες είναι η σύνθεση του εκλογικού σώματος και ποιος από τους υποψηφίους θα καταφέρει να κινητοποιήσει δυνάμεις, έτσι ώστε αυτές να προσέλθουν στην κάλπη και να εκφραστούν εκλογικά.
ΠΗΓΗ: parapolitika.gr