Με τον εμφύλιο στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να μαίνεται, με πολλά, κεντρικά, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να ζητούν θεσμική συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων “α λα Γαλλία”, αλλά με άλλους να αντιδρούν με καχυποψία στα εν λόγω “συστημικά σενάρια”, όπως τα αποκαλούν, το τοπίο στον περίφημο ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς μοιάζει με κινούμενη άμμο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η “Διάσκεψη για την Ειρήνη” που συνδιοργανώνουν (χθες και σήμερα) στην Αθήνα το “Ινστιτούτο Αλέξης Τσίπρας” και το “Ίδρυμα Ζόραν Ζάεφ”, με αφορμή τα έξι χρόνια από τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα μπορούσε κάλλιστα να μετονομαστεί σε… “Διάσκεψη για την ειρήνη στην κεντροαριστερά”: τυπικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο απέναντι στην ακροδεξιά λαίλαπα, αλλά ουσιαστικά σε εγχώριο για την αντιμετώπιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Εάν στον χώρο του Ωδείου Αθηνών, όπου πραγματοποιείται η Διάσκεψη, στηνόταν κάλπη, το ποσοστό που θα έπαιρνε ο ενιαίος προοδευτικός φορέας θα ήταν… σοβιετικό.
Πέραν της σύνθεσης του ακροατηρίου (σχεδόν όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, πλην εξαιρέσεων όπως του Παύλου Πολάκη, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όπως ο Παναγιώτης Δουδωνής, η Κατερίνα Μπατζελή ή ο Παύλος Χρηστίδης και πολλά στελέχη της Νέας Αριστεράς υπό τον Αλέξη Χαρίτση και την Έφη Αχτσιόγλου) το στίγμα έδωσαν ομιλητές που θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίτευξη του εγχειρήματος.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, για παράδειγμα, έριξε το σύνθημα για υιοθέτηση του γαλλικού μοντέλου (“είναι παράδειγμα για όλους”), δηλαδή του Λαϊκού Μετώπου που συγκροτήθηκε από τις προοδευτικές-δημοκρατικές δυνάμεις απέναντι στην Μαρί Λε Πεν.
Ενώ ο κ. Τσίπρας, επίσης, παρεμβαίνοντας σε θεματική συζήτηση για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ανέφερε με νόημα: “ η πολιτική της αναβλητικότητας και της στασιμότητας είναι πολύ βολική για τις ηγεσίες αλλά δεν είναι προς όφελος των λαών”.
Αυτό το στίγμα θα γίνει ακόμα πιο καθαρό σήμερα, μέσα από τρεις ομιλίες που αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον:
- του Αλέξη Τσίπρα για το προοδευτικό μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά στην Ευρώπη,
- του Φρανσουά Ολάντ (σ.σ. θα παρέμβει μέσω Skype) o οποίος θα είναι υποψήφιος βουλευτής με το Λαϊκό Μέτωπο
- του Χάρη Δούκα, στο πρόσωπο του οποίου ενσαρκώνεται η “νίκη των προοδευτικών δυνάμεων” στον δήμο της Αθήνας, ενώ ο ίδιος αναπτύσσει έντονη κινητικότητα και για τη γενικότερη συνεργασία αλλά και για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Σε επίπεδο κομματικών ηγεσιών, τα πράγματα ξεκαθαρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά παραμένουν “θολά έως γκρίζα” στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Ο Στέφανος Κασσελάκης:
-Συμφωνεί με την προοδευτική συνεργασία αλλά “όχι με την καμαρίλα”, όπως φέρεται να λέει. Πιστεύει, δηλαδή, ότι η προσπάθεια πρέπει να δοκιμαστεί εμπράκτως, στη Βουλή με κοινές προτάσεις νόμου και στην κοινωνία με συμπράξεις στα επιμελητήρια, στα σωματεία, στην τοπική αυτοδιοίκηση κ.λπ., ώστε “να χτίζεται από κάτω προς τα πάνω και όχι με συμφωνίες κορυφής σε κλειστά δωμάτια”. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά χθες στον ΑΝΤ1 “αν δεν μπορούμε να επεξεργαστούμε και να καταθέσουμε στη Βουλή κοινή πρόταση για τον ΕΝΦΙΑ πώς θα πορευτούμε μαζί στα υπόλοιπα;”.
-Δεν υπαναχωρεί από την πρόθεσή του να θέσει υποψηφιότητα για επικεφαλής του νέου σχήματος (σ.σ. εάν συγκροτηθεί), στέλνοντας το μήνυμα “δεν θα με ξεφορτωθείτε …δια της πλαγιάς”.
Σε ερώτηση δε, (στη συνέντευξη στον ΑΝΤ1) εάν θα επιμείνει στην υποψηφιότητα του ακόμα και αν έχει “αντίπαλο” τον Αλέξη Τσίπρα, απάντησε μονολεκτικά: “ναι”.
Όσον αφορά στην πρόταση του Νίκου Παππά για εκλογική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, η καθοριστική διαφορά από άλλες απόψεις είναι ότι τα δύο κόμματα δεν θα αυτοδιαλυθούν: θα κατέβουν στις εκλογές με κοινά ψηφοδέλτια και επικεφαλής που θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία, αλλά θα παραμείνουν αυτοτελή.
* Ο Νίκος Ανδρουλάκης:
-Δεν μπαίνει καν σε συζητήσεις περί προοδευτικής συνεργασίας αφού το ερώτημα, αυτή τη στιγμή, είναι …αν θα παραμείνει πρόεδρος του κόμματός του.
Μιλώντας στην ΕΡΤ χθες προτίμησε να μισανοίξει τα χαρτιά του: έκανε σαφές ότι θα είναι εκ νέου υποψήφιος (εάν και όποτε στηθούν εσωκομματικές κάλπες) αλλά δεν έριξε φως στο χρονοδιάγραμμα.
Οι διαρροές από το περιβάλλουν του ότι σκέφτεται fast track διαδικασία με προεδρική εκλογή μέσα στο κατακαλόκαιρο (21 Ιουλίου ο πρώτος γύρος και 28 Ιουλίου ο δεύτερος) προκαλεί ήδη έντονες αντιδράσεις.
“Αν πάμε σε εκλογές τον Ιούλιο μόνο οι φίλοι του κ. Ανδρουλάκη θα ψηφίσουν”, είπε χαρακτηριστικά χθες ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.
Από κάποιους κύκλους προωθείται και το σενάριο, μέχρι την προεδρική εκλογή να αναλάβει “μεταβατικός πρόεδρος” πρόσωπο κοινής αποδοχής, όπως για παράδειγμα ο Γιώργος Παπανδρέου. Από τις πρώτες πληροφορίες πάντως δεν φαίνεται να προκρίνεται από την Χ. Τρικούπη.
- Η απειλή του για διαγραφές δεν αποκλείεται να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα εξελίξεων που θα επιταχύνει τον νέο κεντροαριστερό φορέα. Ο κ. Ανδρουλάκης είπε χθες πως οι αποφάσεις για την πορεία του κόμματος και το “πότε” της εκλογής προέδρου, θα ληφθούν στην Κεντρική Επιτροπή το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο. Όποιος, πρόσθεσε, επιμείνει και μετά στον τοξικό διχαστικό λόγο του, θα βρεθεί εκτός κόμματος. (σ.σ. ο ίδιος εμφανίζεται βέβαιος ότι “ελέγχει” την Κ.Ε.).
Εάν τα πράγματα εξελιχθούν όπως πιστεύει στην Κ.Ε., τότε μένει να φανεί… ποιους θα πρωτοδιαγράψει, σε επίπεδο τόσο στελεχών όσο και βουλευτών, το κύμα αμφισβήτησής του δεν αναμένεται να κοπάσει.
Στην χειρότερη περίπτωση δε, οι …διωχθέντες θα κινηθούν ταχύτατα προς το νέο προοδευτικό ή κεντροαριστερό σχήμα, όπως εκτιμούν ήδη οι γνώστες των ζυμώσεων.
* Αντεπίθεση από Χ.Δούκα:
Ο Χάρης Δούκας πάντως αντέδρασε μέσω “κύκλων” στις απειλές για διαγραφές: “Την ώρα που πολλά στελέχη ζητούν να μιλήσει η βάση του κόμματος, ο Νίκος Ανδρουλάκης απειλεί με διαγραφές. Οι απειλές του αποδεικνύουν την πλήρη πολιτική αδυναμία του”, ήταν η διαρροή.
Με την προσθήκη: «Στους ισχυρισμούς του ότι όσοι διαφωνούν παίζουν το παιχνίδι της ΝΔ, απαντάμε: η ΝΔ θα τρίβει τα χέρια της με κόμματα της αντιπολίτευσης από 12 έως 14%. Εξάλλου όλα τα φιλικά μέσα της ΝΔ αγωνίζονται να μας πείσουν ότι δεν χρειάζονται να γίνει καμία αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ”.
Σαφής η αιχμή, δηλαδή, ότι ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι ο “εκλεκτός” του κυβερνώντος κόμματος…