“Καχύποπτο” εμφανίζεται μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα σενάρια που (ξανα)βγήκαν από τα συρτάρια το βράδυ των ευρωεκλογών, περί ίδρυσης ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς με διάλυση, ουσιαστικά, των κομμάτων που θα τον αποτελούν.
Κι αυτό παρά το γεγονός ότι, όπως λένε στελέχη, “οι προοδευτικοί πολίτες θέλουν τη συνεργασία ώστε να είναι νικηφόρα η μάχη στις εθνικές εκλογές”, ωστόσο παρατηρείται έντονη αμφιβολία για το κατά πόσο είναι ειλικρινής μία τέτοια προβολή.
Ο κοινός τόπος των ερμηνειών και εκτιμήσεων που κάνουν είναι:
- Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνο τάσσεται υπέρ της προοδευτικής συνεργασίας αλλά “μάλιασε η γλώσσα” του Αλέξη Τσίπρα και ολόκληρου του κόμματος να την προωθούν επί τουλάχιστον δύο χρόνια, στην πορεία προς τις περσινές εθνικές εκλογές, βοηθούντος του όπλου της απλής αναλογικής.
“Από την πρώτη στιγμή μέχρι το κλείσιμο της κάλπης εισπράξαμε ένα ηχηρό και επίμονο ‘όχι’ από τη Χ. Τρικούπη, η οποία ταύτιζε Μητσοτάκη-Τσίπρα και ζητούσε καθαρή κομματική αναμέτρηση. Αυτό έγινε και είδαμε όλοι τα αποτελέσματα… του 41%”, λένε στελέχη που είχαν πρωταγωνιστήσει στην επεξεργασία και προβολή της περίφημης “προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας”.
- Έχοντας “ξεμπερδέψει” με τον Αλέξη Τσίπρα, “οι ίδιοι συστημικοί παίκτες πίστεψαν ότι ο πρωταγωνιστικός ρόλος για άλλης μορφής προοδευτική συμμαχία θα περνούσε στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη. Οι εξελίξεις τους διέψευσαν”.
- Με τον ΣΥΡΙΖΑ να παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση και να έχει πετύχει ένα “μεσαίο” ποσοστό παρά την δεκάμηνη τρικυμία και τη διπλή διάσπαση που βίωσε, το σενάριο “ξαναμπαίνει στο τραπέζι με τρόπο που εξασφαλίζει την περιθωριοποίηση του κόμματος: με ίδρυση νέου φορέα της κεντροαριστεράς, υπό άλλον επικεφαλής, όπου τα κόμματα που θα τον αποτελούν θα είναι απλά ‘συνιστώσες’ και οι πρόεδροι τους θα έχουν διακοσμητικό ρόλο”.
Σχεδιασμός, όπως προσθέτουν, που, όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, λύνει τα χέρια των αμφισβητιών/αντιπάλων της ηγεσίας του, αφού “θα ξεμπερδέψουν μαζί της χωρίς νέες εσωκομματικές ταραχές… και εκλογές”.
Η κατακλείδα της ερμηνείας που κάνουν είναι πως “πάει να δημιουργηθεί ένας χυλός σε επίπεδο κορυφής και να επιβληθεί στον προοδευτικό κόσμο χωρίς να έχουν δοθεί δείγματα προοδευτικής συνεργασίας και κοινής δράσης ‘από κάτω’”.
Αυτός, όπως επισημαίνουν, είναι ο λόγος που ο Στέφανος Κασσελάκης, μιλώντας την Πέμπτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε και επέμεινε στη θέση του για πρωτοβουλίες που θα χτίσουν την προοδευτική συνεργασία, τόσο εντός Βουλής με κοινές προτάσεις νόμου όσο και εκτός, στα επιμελητήρια, στους μαζικούς φορείς, στα σωματεία ή στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Η προειδοποίηση Κασσελάκη και η παράμετρος “Τσίπρας”
Η ρουκέτα δε, του κ. Κασσελάκη πως εάν και όταν προκύψει νέο σχήμα θα δηλώσει “παρών” στη διαδικασία ανάδειξης επικεφαλής του, συνιστά απάντηση στα σχέδια για διορισμό “αρεστών στα συστήματα” προσώπων.
Θα έχει βεβαίως τη σημασία του το ερώτημα τι θα κάνει εάν προταθεί ως επικεφαλής ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά, όπως λένε έμπειρα στελέχη “όλα αυτά δεν αποτελούν παρά μόνο υποθέσεις εργασίας και ως τέτοιες τις αφήνουμε… με ερωτηματικό”.
Πιο σχηματοποιημένη είναι η θέση του Νίκου Παππά για άμεση εκκίνηση της διαδικασίας “νέου συνεργατικού σχήματος”, με ανάδειξη από τη βάση του “υποψήφιου πρωθυπουργού που θα τεθεί απέναντι από τον κ. Μητσοτάκη” και με έγκαιρη διαμόρφωση κοινών ψηφοδελτίων στις εθνικές εκλογές.
Στη θέση αυτή φέρεται να “πάτησε” ο κ. Κασσελάκης για να δηλώσει “παρών” στην ανάδειξη επικεφαλής.
Υπέρ της προοδευτικής συνεργασίας έχει ταχθεί και η Όλγα Γεροβασίλη, προκρίνοντας όμως προσεκτικά βήματα διότι πρόκειται "για συζήτηση αντοχής και όχι ταχύτητας".
Εν προκειμένω, ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον δημοσκοπικό στοιχείο παρουσίασε προ ημερών ο επικεφαλής της MRB, Δημήτρης Μαύρος: όταν τίθεται ερώτημα “ποιον θεωρείτε κατάλληλο για ηγέτη της κεντροαριστεράς” οι αυθόρμητες απαντήσει είναι “Αλέξης Τσίπρας”. Όταν όμως, στο ίδιο ερώτημα, παρατίθενται ονόματα προς επιλογή, τα ποσοστά ισομοιράζονται.
Που σημαίνει ότι, ακόμα, οι απαντήσεις είναι τόσο θολές όσο και το “κεντροαριστερό” εγχείρημα.
ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ: Η προεδρική θολούρα και το “στίγμα Δούκα”
Ακόμα μεγαλύτερη…θολούρα παρατηρείται στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, καθώς η ευθεία αμφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη, από το βράδυ των ευρωεκλογών, δίνει εικόνα “αλληλοσπαραγμού”.
Οι ψύχραιμοι αναλυτές μάλιστα παρατηρούν ότι το κλίμα είναι χειρότερο από το αντίστοιχο περσινό στον ΣΥΡΙΖΑ: “τότε είχαμε παραίτηση του κ. Τσίπρα, ενώ τώρα η προεδρική αμφισβήτηση άρχισε και συνεχίζεται αμείωτη παρότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν αποδέχεται ούτε την εναντίον του κριτική ούτε, φυσικά, το ενδεχόμενο παραίτησης του”, σημειώνουν.
Οι εξελίξεις όμως στο πάλαι ποτέ Κίνημα στοχεύουν όχι απλώς στην αντικατάσταση του σημερινού προέδρου του, αλλά σε νέα ηγεσία που θα πρωταγωνιστήσει στις κεντροαριστερές αναζητήσεις… και εξελίξεις.
Κι αυτό διότι, όπως προβάλλουν οι ένθερμοι υποστηρικτές του “ενιαίου φορέα”, η παραμονή του κ. Ανδρουλάκη στο τιμόνι του κόμματός “του” δεν μπορεί να συμβάλλει σε μία τέτοια εξέλιξη.
Αυτό το στίγμα έδωσε, όπως αναμενόταν, ο Χάρης Δούκας, με τη συνέντευξη του σήμερα στην “Καθημερινή”: αποφεύγοντας να ανακοινώσει υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, εστίασε “στην ανασύνθεση της δημοκρατικής παράταξης” και στον (πρώτο) ρόλο του κόμματος του.
«Χωρίς το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να δρομολογηθεί με επιτυχία η προσπάθεια ανασύνθεσης της δημοκρατικής παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ για να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο, χρειάζεται πρώτα να ανασυνταχθεί. Να ανατάξει τις δυνάμεις του, να κλείσει τον κύκλο των αλλεπάλληλων ηττών και να μην ανοίξει ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας”, τόνισε, αναδεικνύοντας την ανάγκη “άμεσης προσφυγής στη βάση”.
Η θέση δε, που ταυτίζεται με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αναζητηθεί σε κλειστά γραφεία, σε κινήσεις ηγεσιών και σε συνεννοήσεις μηχανισμών”.
Γιατί κάλπες “μέσα στον Ιούλιο”;
Όπως έχουμε σημειώσει, οι αποφάσεις στη Χ. Τρικούπη για το χρονοδιάγραμμα της προεδρικής εκλογής θα έχουν ληφθεί μέχρι το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο, που έχει προγραμματιστεί η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Εάν ο κ. Ανδρουλάκης προκρίνει …κάλπες μέσα στον Ιούλιο, θα σημαίνει ότι επιλέγει fast track διαδικασία ώστε να μην προλάβουν οι (όποιοι) επίδοξοι διάδοχοί του να κάνουν εκστρατεία.
Λαμβάνοντας ως δεδομένη τη στήριξη του κομματικού μηχανισμού στο πρόσωπο του, παρά τα περί του αντιθέτου μηνύματα που πήρε με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Με πιο σοβαρή τη μη εκλογή του στενού συνεργάτη του, Γραμματέα του κόμματος, Ανδρέα Σπυρόπουλου, ο οποίος έφτασε στην έβδομη θέση, πίσω και από τον Θοδωρή Ζαγοράκη.