Θέσεις μάχης έχουν πάρει οι κομματικές ηγεσίες και οι αμφισβητίες τους, εντός και εκτός τειχών, για να σημάνουν το «πυρ» ή …την υπαναχώρηση αμέσως μετά την έκδοση των ευρω-αποτελεσμάτων.
Στον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι αντίπαλοι του Στέφανου Κασσελάκη περιμένουν ένα κακό ή χλιαρό αποτέλεσμα για να αναλάβουν δράση, ομολογώντας πως στην περίπτωση της «καλής» εκλογικής επίδοσης θα αναβάλουν τις επιχειρήσεις για το φθινόπωρο - και αν.
Ο ίδιος έχει κάνει (προκαταβολικά) σαφή τη θέση του: «θα κριθώ στις εθνικές εκλογές». Το επιχείρημα που παραθέτει στους συνομιλητές του; «Εάν μέσα σε δύο μήνες καταφέραμε να ξεκολλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ από το σχεδόν μονοψήφιο ποσοστό που ήταν όταν ανέλαβα, τότε στα 2-3 χρόνια μέχρι τις εθνικές εκλογές μπορούμε να πετύχουμε και την εκλογική νίκη».
Το ενδιαφέρον στοιχείο που προσθέτει είναι πως, αν αυτός ο στόχος δεν επιτευχθεί στις εθνικές κάλπες, «θα πω, δεν τα κατάφερα, ας περάσει ο επόμενος». Κι αυτό διότι, όπως εξηγεί κατά τις πληροφορίες, δεν έχει κανένα λόγο να... αράξει στη Βουλή, ως εκλεγμένος βουλευτής και, αντιθέτως, θα επιστρέψει στην επιχειρηματική του δραστηριότητα.
Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και το συνέδριο του Φεβρουαρίου, φλέρταρε με μονοψήφιο ποσοστό και, φυσικά, είχε κατέβει στην τρίτη θέση του πολιτικού σκηνικού, βαριά τραυματισμένος από την περσινή εκλογική πανωλεθρία, τις διασπάσεις και την ευθεία αμφισβήτηση του κ. Κασσελάκη στο συνέδριο.
Στην ουσία, η «καθαρή» πολιτική δουλειά της νέας ηγεσίας ξεκίνησε στα τέλη Μαρτίου. Στο δίμηνο που ακολούθησε ο κ. Κασσελάκης… σάρωσε τη χώρα (έκανε 5.000 χιλιόμετρα, 9.800 ακτοπλοϊκά μίλια και 14.000 αεροπορικά, πήγε σε 25 νησιά, 39 ηπειρωτικές πόλεις και στην Παλαιστίνη, εξηγούν οι συνεργάτες του), ενώ στο ίδιο διάστημα στελέχωσε τα think tanks, εκπόνησε, με τους επιτελείς, τις κεντρικές θέσεις του κόμματος και οργάνωσε τις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη των υποψηφίων ευρωβουλευτών του κόμματος.
Δεδομένων των παραπάνω, οι συνεργάτες του δεν θα θεωρήσουν «κακό» ένα ευρω-ποσοστό «από 15% και πάνω», παρότι εκτιμούν ότι το κοντέρ θα γράψει το νούμερο των περσινών εθνικών εκλογών (17,8%) και «μπορεί και περισσότερο».
Για τους εσωκομματικούς αμφισβητίες του (της παλιάς φρουράς, όπως λένε) το καλό αποτέλεσμα που θα καταστήσει κυρίαρχη τη νέα ηγεσία είναι «από 16,5% και πάνω». Αλλά, και πάλι, όπως λένε, σε συνάρτηση με το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ: αν η διαφορά είναι έως τρεις μονάδες, δηλαδή στα όρια του στατιστικού λάθους, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να εμφανιστεί ως ηγέτιδα δύναμη στον προοδευτικό χώρο, λένε.
Και δείχνουν ότι στοιχίζονται πίσω από πρόσφατη ανάλυση του Διονύση Τεμπονέρα ότι, εάν το άθροισμα των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και της Νέας Αριστεράς είναι μικρότερο από εκείνο της ΝΔ, τότε «η συζήτηση το βράδυ της Κυριακής θα αφορά την ανάγκη και τις πρωτοβουλίες για ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου».
Προφανώς… χωρίς τον κ. Κασσελάκη, για τον οποίο ο Νίκος Ανδρουλάκης δήλωσε προ ημερών ότι «δεν χωράει σε αυτή την κουβέντα» και ο Αλέξης Χαρίτσης σιγοντάρισε: «η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτοεξαιρεθεί».
Το αν η... επανάσταση των εντός και των εκτός ΣΥΡΙΖΑ αρχίσει απόψε ή εν καιρώ θα εξαρτηθεί, όπως αναφέραμε, από το ποσοστό. Το deadline ωστόσο τοποθετείται στο συνέδριο του φθινοπώρου, ενόψει του οποίου ο κ. Κασσελάκης έχει ήδη ανακοινώσει ότι «θα αλλάξουν οι δομές του κόμματος και θα ανοίξουν οι πόρτες του στον προοδευτικό κόσμο», καθώς η προοδευτική συνεργασία θα επιτευχθεί «στην κοινωνία και όχι σε συζητήσεις κορυφής».
ΠΑΣΟΚ: Καραούλι στην όχθη των νικητών
Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ «τα πάντα» θα εξαρτηθούν τόσο από το ποσοστό όσο και από τη διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης εγκατέλειψε εδώ και πολλές μέρες τη (δημόσια) στόχευση στη δεύτερη θέση, ενώ θα πει ότι επιβεβαιώθηκε το στοίχημα «να είμαστε στην όχθη των νικητών» με οποιοδήποτε ποσοστό πάνω από το 11,8% του περσινού Ιουνίου.
Εσχάτως, μάλιστα, κάποια στελέχη του προσθέτουν στο μέτρο σύγκρισης και το ευρω-ποσοστό του 2019 (7,7%), ωστόσο είναι βέβαιο πως δεν θα υιοθετηθεί στις αποψινές αποτιμήσεις.
Άλλοι πάλι, είτε διότι το πιστεύουν είτε προς τόνωση του ηθικού, επανέφεραν τα τελευταία 24ωρα τον στόχο της 2ης θέσης, θεωρώντας ότι «μπορεί να τον πιάσουμε ή, έστω, να πετύχουμε ισοπαλία με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Τούτων δοθέντων, η ηγεσία της Χ. Τρικούπη δεν θα ανοίξει θέμα επιβεβαίωσής της, στην περίπτωση που η κάλπη τους χαμογελάσει… χλιαρά. Αντιθέτως, εάν και ο ΣΥΡΙΖΑ εισπράξει ανάλογο χαμόγελο, ο κ. Ανδρουλάκης θα βγει αμέσως να αναλάβει τις πολιτικές πρωτοβουλίες που έχει ήδη εξαγγείλει για την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου.
Το ερώτημα είναι εάν και με τι ένταση θα αμφισβητηθεί εσωκομματικά: οι καχύποπτοι επιτελείς του κοιτούν έντονα προς την πλευρά του Μανώλη Χριστοδουλάκη, ο οποίος, εν μέσω ευρω-προεκλογικής εκστρατείας, διοργάνωσε μεγάλη πολιτική εκδήλωση με αφορμή τον ένα χρόνο από την είσοδό του στη Βουλή ως βουλευτής.
Η παρουσία πολλών στελεχών του κόμματος, από την παλιά και τη νέα φρουρά, δεν πέρασε απαρατήρητη και κάποιοι μίλησαν για προθέρμανση του φέρελπι νεαρού βουλευτή για την επόμενη μέρα.
ΝΕ.ΑΡ.: Τα σενάρια επιβίωσης και… συμβίωσης
Δεδομένου ότι ο κ. Ανδρουλάκης θεωρεί βασικό συνομιλητή για το εγχείρημα της προοδευτικής ανασύνθεσης τη Νέα Αριστερά, το ερώτημα είναι πώς θα βγουν από την ευρωκάλπη οι «πρώην» του ΣΥΡΙΖΑ που τη συγκρότησαν.
Ο βασικός στόχος τους είναι η πολιτική επιβίωση, δηλαδή να σπάσουν το φράγμα του 3% και να εκλέξουν τουλάχιστον έναν ευρωβουλευτή. Επειδή όμως ο νέος τρόπος κατανομής των ευρω-εδρών μπορεί να τους στερήσει την εκπροσώπηση στις Βρυξέλλες, το τελευταίο αφήγημά τους είναι το 3% ώστε «να μπούμε στο πολιτικό παιχνίδι».
Τι θα συμβεί εάν δεν το πετύχουν; Το βέβαιο είναι ότι δεν θα... επιστρέψουν τις 11 έδρες στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τους καλεί η Κουμουνδούρου να κάνουν (σ.σ. Οι 11 βουλευτές που αποχώρησαν στη διπλή διάσπαση συγκρότησαν την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΕ.ΑΡ.).
Εξίσου βέβαιη θεωρείται η συμμετοχή τους στη συζήτηση για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, με ζητούμενο εάν θα παραμείνει σε θεωρητικό επίπεδο και τι δυναμική θα εμφανίσει.