Η μεγάλη εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και το σοκ που προκάλεσε η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, έριξαν το κόμμα σε περιδίνηση άγνωστης διάρκειας.
Την ίδια στιγμή, περίπου ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι που, την ώρα της συντριβής, στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, διαβάζουν εδώ και ημέρες για σενάρια διαδοχής σε συσκέψεις της «κίνησης μελών» ή της «ομπρέλας» ή της «ΡΕΝΕ» ή άλλων υποομάδων που, όλες μαζί, έχουν πέσει με φόρα στην «πάλη των τάσεων». Η οποία τους είναι ξένη ενδεχομένως, αποκρουστική, ειδικά στις παρούσες συνθήκες.
Οι πιο ψύχραιμοι καταλαβαίνουν ότι εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί για ένα-δύο μήνες ακόμα, θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολύ χειρότερα δημοσκοπικά ποσοστά και θα έχουν τραβήξει αντικειμενικά το χαλί από τα πόδια όποιου ή όποιας βρεθεί στην προεδρία του κόμματος.
Θεωρητικά, σήμερα θα διαφανούν οι προθέσεις όλων, καθώς συνεδριάζει η Πολιτική Γραμματεία με θέμα τον περίφημο «οδικό χάρτη», δηλαδή πότε θα εκλεγεί νέος/νέα πρόεδρος και πότε θα γίνει το έκτακτο συνέδριο. Η συνεδρίαση ξεκίνησε λίγο πριν τη 1μμ χωρίς την παρουσία του κ. Τσίπρα.
Αμηχανία από την παραίτηση Τσίπρα
Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η επιλογή του κ. Τσίπρα ενέτεινε την αμηχανία των εσωκομματικών αντιπάλων του, οι οποίοι, θεωρώντας δεδομένη την παραμονή του στο τιμόνι και την εκ νέου διεκδίκηση της προεδρίας από τα μέλη, σχεδίαζαν τη δική τους αντιπρόταση… εκ του ασφαλούς: κάποιοι του επιφύλασσαν «ρόλο Κατρίνη», δηλαδή να είναι πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας αλλά να περάσει το κόμμα στους ίδιους (δηλαδή στην εσωκομματική αντιπολίτευση “ομπρέλα”) και άλλοι συμβιβάζονταν με την ιδέα να αναμετρηθεί στις εσωκομματικές κάλπες με δικό τους υποψήφιο, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, ώστε ακόμα και αν κέρδιζε την αναμέτρηση να έβγαινε «λαβωμένος». Υπενθυμίζοντας ότι τον περσινό Μάιο ο κ. Τσίπρας ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για την προεδρία και εξελέγη με «σοβιετικά» ποσοστά από τα 170.000 μέλη του κόμματος.
Τώρα όμως τα ψέματα τελείωσαν και η υποψηφιότητα από την «ομπρέλα» πρέπει να είναι πραγματική. Δηλαδή, να διεκδικήσει το αξίωμα πρόσωπο που θα είναι και πρόεδρος του κόμματος και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή. Κατά τις πληροφορίες, ο κ. Τσακαλώτος δεν έχει απορρίψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η ομάδα «ομπρέλα», της οποίας είναι ο άτυπος επικεφαλής, πραγματοποίησε χθες πανελλαδική σύσκεψη και εμφανίζεται αποφασισμένη να προσέλθει στη σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας με πρόταση για άμεση εκλογή προέδρου, δηλαδή τον Ιούλιο. Ως προς το πρόσωπο, παραμένει στην προβολή της υποψηφιότητας Τσακαλώτου, πλην όμως «θα συζητήσουμε» και άλλες προτάσεις, όπως της Έφης Αχτσιόγλου. «Πέραν τούτου, ουδέν», λένε.
Σημειώνεται ότι η κ. Αχτσιόγλου προέρχεται μεν από τους «53», αλλά τυγχάνει ευρύτερης αποδοχής. Πλην όμως, όχι «γενικής» αποδοχής, όπως παρατηρούν στελέχη της πάλαι ποτέ «προεδρικής» πλειοψηφίας (σ.σ. τον τίτλο «προεδρική» τον αντλούσε από το γεγονός ότι περιέβαλλε τον κ. Τσίπρα, αν και παραμένει ακόμα η πολυπληθέστερη ομάδα).
Ανάλογη είναι η εικόνα για τον Αλέξη Χαρίτση, ο οποίος ανήκει επίσης στη «νέα γενιά», δεν ανήκει ενεργά στην «εσωκομματική αντιπολίτευση» και θα μπορούσε να έχει ευρύτερη αποδοχή.
Από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η συζήτηση περί διαδοχής, «παίζει» και το όνομα της Ρένας Δούρου, αν και πολλοί την προκρίνουν για νέα Γραμματέα, εάν βρεθεί συναίνεση στο πρόσωπο του/της προέδρου.
«Όχι» από Ο. Γεροβασίλη για την προεδρία της Κ.Ο.
Από τις τελευταίες πληροφορίες προκύπτει ότι η ομάδα αυτή βλέπει θετικά μία υποψηφιότητα της Όλγας Γεροβασίλη για πρόεδρο του κόμματος και όχι για την μεταβατική προεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας. Δεν δέχεται, δηλαδή, το σενάρια «μεταβατική πρόεδρος της Κ.Ο. η Όλγα μέχρι να εκλεγεί …κανονικός πρόεδρος», όπως λένε. Μία τέτοια συζήτηση θα γινόταν αποδεκτή μόνο στην περίπτωση που εκλεγόταν πρόεδρος του κόμματος ο Διονύσης Τεμπονέρας, καθώς η μη βουλευτική του ιδιότητα θα έθετε εκ των πραγμάτων θέμα «δυαρχίας», δηλαδή άλλος στη Βουλή - άλλος στο κόμμα.
Όπως ξεκαθαρίστηκε χθες το βράδυ, η κ. Γεροβασίλη αρνήθηκε να οριστεί πρόεδρος της Κ.Ο. χωρίς να απορρίπτει τη θέση αντιπροέδρου στο Προεδρείο της Βουλής. Σύμφωνα με ανθρώπους που συνομίλησαν μαζί της, δεν έγινε καμία επίσημη συζήτηση για το κομματικό τιμόνι.
Ο Παύλος Πολάκης, από την πλευρά του, σκέφτεται να είναι υποψήφιος αλλά με δική του απόφαση, χωρίς δηλαδή να προτείνεται από τους “προεδρικούς”. Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ξέκοψε κάθε συζήτηση για διεκδίκησης της ηγεσίας (τουλάχιστον, σε αυτή τη φάση) οπότε το δικό του όνομα βγήκε από το χρηματιστήριο των δυνάμει διαδόχων.
Είναι ασφαλής η εκλογή από τη βάση;
Ένα άλλο ζήτημα που απασχολεί έντονα όλα τα στελέχη, ανεξαρτήτως ομάδας, είναι ο τρόπος της προεδρικής εκλογής: μετά την αλλαγή του καταστατικού για εσωκομματικές κάλπες, ο κ.Τσίπρας εξελέγη πρόεδρος πέρυσι τον Μάιο από 170.000 μέλη. «Πόσο γερός θα είναι ο/η διάδοχός του εάν το εκλογικό σώμα συρρικνωθεί λόγω απογοήτευσης και παραίτησης;», αναρωτιούνται. Επικαλούμενοι ένα κύμα «αναχωρητισμού» που διακρίνεται ήδη από το μεσημέρι της Πέμπτης, μετά την παραίτηση-σοκ του κ. Τσίπρα, κυρίως από μέλη και φίλους που συνέθεσαν την Προοδευτική Συμμαχία, δηλαδή τη διεύρυνση προς τον προοδευτικό χώρο.
Βάσει αυτού του προβληματισμού, ακούγονται σκέψεις για αλλαγή στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή εκλογή του/της προέδρου από το συνέδριο. Το οποίο, σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να προηγηθεί ώστε να αλλάξει πάλι το καταστατικό.
Το «ένστικτο αυτοσυντήρησης»
Πέραν όλων αυτών, αρχίζει δειλά δειλά να εμφανίζεται και ένας άλλος προβληματισμός για τη στάση βουλευτών, οι οποίοι δεν ανήκουν τον «στενά κομματικό» ΣΥΡΙΖΑ, τον πλαισίωσαν ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του κ. Τσίπρα, μπήκαν στα ψηφοδέλτια και εξελέγησαν.
Σε πρώτη φάση δεν αναμένονται δυσάρεστες εκπλήξεις. «Εάν όμως εξακολουθήσουμε να δίνουμε την εικόνα ομάδων και ομαδαρχών που τσακώνονται, τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιο», λένε οι ψύχραιμοι. Και δεν αποκλείουν αυτό το ένστικτο αυτοσυντήρησης να οδηγήσει το κλυδωνιζόμενο σκάφος του ΣΥΡΙΖΑ σε ήρεμα νερά, δεδομένου ότι, όπως εκτιμούν, η κυβερνητική πολιτική της αναβαθμισμένης κυβέρνησης Μητσοτάκη «θα δείξει σύντομα τα δόντια της».