«Η αυτοδυναμία για τη ΝΔ είναι μονόδρομος», αναφέρει σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» ο Κυριάκος Μητσοτάκης απορρίπτοντας κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με άλλα κόμματα. Τόνισε πως στις εκλογές στις 21 Μαΐου νίκησαν η αλήθεια και ο ρεαλισμός, επιβραβεύτηκαν η συνέπεια λόγων και πράξεων.
Εν όψει της επαναληπτικής λαϊκής ετυμηγορίας, καλεί τους ψηφοφόρους του αλλά και όλους τους πολίτες να μην αφήσουν μετέωρο το βήμα προς τη σταθερότητα που έγινε στις κάλπες της προπερασμένης Κυριακής. «Τότε κληθήκαμε να νικήσουμε, τώρα καλούμαστε να κυβερνήσουμε».
Επιπλέον θέτει ζήτημα ανοιχτής παρέμβασης του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή υπέρ του υποψηφίου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στη Ροδόπη, Φερχάτ Οζγκιούρ.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
- Κύριε Πρόεδρε, πριν από 5 εβδομάδες, στην αρχή της προηγούμενης προεκλογικής περιόδου, όταν συναντηθήκαμε -στο Μέγαρο Μαξίμου- μου είχατε πει ότι αισθάνεστε σαν τον φοιτητή που διάβασε όλη τη χρονιά και πάει ήσυχος στις εξετάσεις. Τώρα ποιο αίσθημα κυριαρχεί στη διάθεσή σας;
Περάσαμε το πρώτο διαγώνισμα, αλλά όχι τις τελικές εξετάσεις, Αυτές οι εκλογές είναι διαφορετικές. Δεν κρίνεται ποιος θα είναι πρώτο κόμμα. Αυτό απαντήθηκε από τους πολίτες. Θυμίζω ότι αν οι εκλογές του Μαΐου είχαν γίνει με το σύστημα που ίσχυε πριν από την απλή αναλογική ή με το σύστημα που ισχύει σήμερα, τότε δεν θα χρειάζονταν νέες κάλπες, αφού θα είχαμε ήδη κυβέρνηση. Το ζητούμενο, λοιπόν, τώρα είναι αυτό να γίνει πραγματικότητα στις 25 Ιουνίου. Η χώρα να έχει ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση την επόμενη μέρα. Για να συμβεί αυτό πρέπει όσοι μας ψήφισαν να το επαναλάβουν. Και επίσης να τους ακολουθήσουν και πολίτες που δεν μας ψήφισαν την 21η Μαΐου αλλά θέλουν μια ομαλή συνέχεια και προοπτική στη ζωή της χώρας. Οι ψήφοι δεν μεταφέρονται. Ο κίνδυνος, συνεπώς, είναι η χαλάρωση και ο εφησυχασμός.
- Θα αλλάξετε κάτι στο πρόγραμμά σας;
Το πρόγραμμά μας είναι το ίδιο. Οι στόχοι μας δεν αλλάζουν. Μιλάμε για μια παραγωγική, κοινωνική, πράσινη, ψηφιακή, δίκαιη και ισχυρή Ελλάδα. Οι προτάσεις μας είναι ρεαλιστικές και απολύτως κοστολογημένες, ενώ και οι πολίτες νομίζω ξέρουν, από την εμπειρία αυτής της 4ετίας, ότι είμαστε συνεπείς σε αυτά που λέμε. Κεντρικά στοιχεία της πολιτικής μας είναι η αύξηση των μισθών, που παραμένουν χαμηλοί σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η μείωση των ανισοτήτων, η αναβάθμιση του ΕΣΥ και της δημόσιας παιδείας, ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος. Και, ασφαλώς, μια πατρίδα με θωρακισμένα σύνορα και δυνατή φωνή στο εξωτερικό. Με αυτούς τους στόχους διεκδικούμε την ανανέωση της εμπιστοσύνης των πολιτών για ένα καλύτερο μέλλον για όλους.
- Με την απόσταση των λίγων ημερών που μας χωρίζουν από τις προηγούμενες εκλογές, πού θεωρείτε ότι κρίθηκε αυτή η μάχη;
Πιστεύω ότι στις εκλογές της 21ης Μαΐου νίκησαν η αλήθεια και ο ρεαλισμός. Επιβραβεύτηκαν η συνέπεια των λόγων με τις πράξεις μας. Η ενωτική μας συμπεριφορά, αλλά και η ειλικρίνειά μας. Και ακόμη, το ταυτόχρονο ενδιαφέρον για την πρόοδο του τόπου, παράλληλα με τη φροντίδα για τους πιο αδύναμους. Νίκησαν, δηλαδή, αυτοί που βλέπουν την Ελλάδα ενωμένη και νοιάζονται για την προκοπή του κάθε πολίτη και ηττήθηκαν ο λαϊκισμός, τα ψέματα, η τοξικότητα και ο διχασμός του παρελθόντος.
- Εχετε πει ότι για εσάς ήταν μια ευχάριστη έκπληξη το ποσοστό σας. Ποιο περιμένατε ότι θα ήταν;
Ημουν σίγουρος ότι θα είχαμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, κοντά στα ποσοστά του 2019. Αυτό έδειχνε η ανταπόκριση του κόσμου στην επαφή που είχα μαζί τους σε όλη την Ελλάδα. Ηταν, ωστόσο, μια ευχάριστη έκπληξη το ότι αυξήσαμε τον απόλυτο αριθμό των ψήφων μας και, μάλιστα, με διαφορά στις λεγόμενες «λαϊκές» συνοικίες και στη νεολαία. Η κοινωνία απέδειξε ότι είναι πιο μπροστά από κάθε ανάλυση. Κι αυτό μας γεμίζει με μεγαλύτερη ευθύνη.
- Ισχύουν τα ίδια και στη νέα εκλογική μάχη;
Οπως σας είπα, αυτή είναι μια άλλη εκλογική μάχη. Εμείς θα πορευτούμε με θετικό λόγο και έμφαση στο πρόγραμμά μας. Το μεγάλο στοίχημα είναι να νιώσουν οι πολίτες ότι στις 25 Ιουνίου κρίνεται αν η χώρα θα έχει κυβέρνηση και μάλιστα με τη δύναμη να προχωρήσει σε αλλαγές. Διότι ψηφίζουμε για κυβέρνηση και όχι για αντιπολίτευση, όπως λένε ο κ. Αλέξης Τσίπρας και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι που ενδιαφέρει πρωτίστως τις Ελληνίδες και τους Ελληνες. Προτού απαντήσουμε στο ερώτημα ποιος θα κάθεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης, πρέπει να απαντηθεί ποιος θα κρατάει το τιμόνι της χώρας. Τα υπόλοιπα θα έχουν όλο τον χρόνο να τα λύσουν στην Κουμουνδούρου και στη Χαριλάου Τρικούπη.
- Ο πήχης μπαίνει στο 40,79% που λάβατε στις 21 Μαΐου ή ακόμη παραπάνω;
Οπως σας είχα απαντήσει και πριν από τις εκλογές του Μαΐου, δεν βάζω κάποιον αριθμητικό στόχο. Τότε διεκδικούσαμε η Ν.Δ. να είναι πρώτη και με διαφορά ώστε να μην αμφισβητείται ούτε η επόμενη κυβέρνηση ούτε ο επόμενος πρωθυπουργός. Δόθηκε καθαρή απάντηση και στα δύο. Στις 25 Ιουνίου πρέπει να γίνει σαφές ότι η χώρα θα έχει μια σταθερή κυβέρνηση. Κι αυτό μπορεί να το εξασφαλίσει μια ασφαλής αυτοδυναμία και όχι μια οριακή πλειοψηφία. Αυτός θα είναι και ο στόχος. Και επειδή πιθανόν να έχουμε περισσότερα κόμματα στη Βουλή, ο πήχης ανεβαίνει.
- Πάμε στο βράδυ της 25ης Ιουνίου και δεν έχετε αυτοδυναμία. Θα επιδιώξετε κάποια συνεργασία ή θα πάμε σε τρίτες εκλογές, αυγουστιάτικα;
Μιλώ ανοιχτά: Για να έχουμε κυβέρνηση στις 26 Ιουνίου η αυτοδυναμία είναι μονόδρομος. Οχι γιατί το λέω εγώ, αλλά γιατί το λένε τα δεδομένα και όλοι οι άλλοι. Από την πλευρά μου, έχω πει ότι δεν θα συνεργαστώ με καμία δύναμη στα δεξιά της Ν.Δ. Από την άλλη πλευρά, προτού ακόμη του ζητηθεί, ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης έχει σπεύσει να αρνηθεί τόσο εμένα ως πρωθυπουργό όσο και το πρώτο κόμμα της κάλπης ως κυβέρνηση. Ενώ με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφές ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεργασίας.
Συνεπώς τα πράγματα είναι ολοκάθαρα, πλέον, μπροστά στον κάθε ψηφοφόρο. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, μάλιστα, υπήρξε ήδη απόλυτα αποκαλυπτικός: δήλωσε ότι δεν θα συνεργαστεί ακόμη και αν η Ν.Δ. έχει 149 βουλευτές. Οτι θεωρεί την παράταξή μας στρατηγικό του αντίπαλο. Και ότι -τελικά- το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, δεν κρύβει ότι αν η Ν.Δ. δεν είναι αυτοδύναμη στις 25 Ιουνίου, ουσιαστικά δεν τον ενδιαφέρει αν θα πάμε σε τρίτες εκλογές τον Αύγουστο γιατί διαφορετικά δεν θα υπάρχει κυβερνητική λύση. Το βασικό ζητούμενο των εκλογών, όμως, είναι τα ποσοστά των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως λέει ο κ. Ανδρουλάκης, και όχι αν θα έχουμε κυβέρνηση; Νομίζω ότι λόγω του αντιπολιτευτικού του οίστρου, «βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο». Τι να πω; Ας τον κρίνουν οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ αλλά και όλοι οι νοήμονες πολίτες…
- Τι μπορεί να απειλήσει περισσότερο τον στόχο σας; Η ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ ή η είσοδος περισσότερων κομμάτων στην επόμενη Βουλή;
Η σταθερή και κοινοβουλευτικά αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν εξαρτάται από το ποσοστό του δεύτερου κόμματος, αλλά από εκείνο του πρώτου και τον αριθμό των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή. Και φαίνεται ότι ο αριθμός αυτός πιθανότατα θα είναι μεγαλύτερος των 5 κομμάτων που ψηφίστηκαν στις 21 Μαΐου. Αρα θα είναι υψηλότερος και ο πήχης της αυτοδυναμίας. Γι’ αυτό και επιμένω ότι δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. Στις 21 Μαΐου έγινε ένα βήμα, το οποίο όμως δεν πρέπει να μείνει μετέωρο. Αντίθετα πρέπει να εδραιωθεί και να γίνει άλμα. Τότε κληθήκαμε να νικήσουμε. Τώρα, καλούμαστε να κυβερνήσουμε.
- Συμμερίζεστε την άποψη ότι το νεοπαγές σχήμα Νίκη που χτυπάει με αξιώσεις την πόρτα της Βουλής αποτελεί εκπλήρωση της προφητείας για «σοβαρή Χρυσή Αυγή»; Οπως πολλοί λένε, τα πρόσωπα που την απαρτίζουν δεν θυμίζουν τους μαχαιροβγάλτες που είδαμε τα προηγούμενα χρόνια να τρομοκρατούν τις γειτονιές, αλλά οι θέσεις τους δεν απέχουν πολύ από τον «ταλιμπανισμό αλά γκρέκα».
Οι θέσεις που εκφράζει είναι πράγματι σκοταδιστικές και μας γυρνούν σε άλλες εποχές. Παράλληλα, εργαλειοποιεί ωμά το θρησκευτικό συναίσθημα προκειμένου να υπηρετήσει άλλες, κρυφές πολιτικές ατζέντες. Πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη τη δημόσια δήλωση του Αρχιεπισκόπου. Είναι μια πολύ σοβαρή τοποθέτηση και λέει ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να εμπλέκονται η Εκκλησία και το θρησκευτικό συναίσθημα στην πολιτική. Κάποιοι πρέπει να σταματήσουν να παίζουν ανορθόδοξα παιχνίδια στο όνομα της Ορθοδοξίας
- Και στη Θράκη ακούστηκαν καταγγελίες για έξωθεν παρεμβάσεις στην εκλογική διαδικασία.
Στη Ροδόπη υπήρξε όντως ανοιχτή παρέμβαση του τουρκικού προξενείου υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου. Και αυτό είναι πρόβλημα. Δεν γίνεται μια ξένη χώρα να παρεμβαίνει ανοιχτά υπέρ συγκεκριμένων υποψηφίων που αναφέρονται στο τουρκικό προξενείο και όχι στην ελληνική συνταγματική έννομη τάξη. Είναι θέμα που πρέπει να απασχολήσει πρωτίστως το κόμμα που τον επέλεξε, καθώς καθίσταται συμμέτοχο στην ανάμειξη ενός άλλου κράτους στα εσωτερικά της Ελλάδας. Και προσοχή: δεν μιλώ για όλους τους μειονοτικούς βουλευτές, ούτε για όλη την μουσουλμανική μειονότητα. Εχω, άλλωστε, στηρίξει τη θρησκευτική μειονότητα στα βήματα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που έκανε πράξη την ισονομία και την ισοπολιτεία. Οι Ελληνες μουσουλμάνοι πρέπει να αισθάνονται ότι έχουν ίσες ευκαιρίες με τους συμπολίτες τους Χριστιανούς και κάνουμε ό,τι χρειάζεται γι’ αυτό. Κάποιοι, όμως, θέλουν να τους αντιμετωπίζουν ως μοχλούς για να δημιουργούν προβλήματα στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και κάποια κόμματα όφειλαν να είναι πολύ πιο προσεκτικά στις επιλογές τους.
- Είναι γνωστό ότι έχετε ένα από τα καλύτερα εκλογικά επιτελεία. Σας είχε προϊδεάσει για την κατάρρευση που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ολες οι μετρήσεις έδειχναν σταθερά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έφτανε στα ποσοστά του 2019. Ακόμη και οι αριθμοί που δίνονταν στις δημοσκοπήσεις ήταν με αναγωγές, όπως έχουν εξηγήσει οι ειδικοί. Τα γκάλοπ όντως έπεσαν έξω, αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που λέει ο κ. Τσίπρας. Εδιναν, δηλαδή, πολύ υψηλότερα ποσοστά στον ΣΥΡΙΖΑ και πολύ χαμηλότερα ποσοστά στη Ν.Δ. από αυτά που φάνηκαν στην κάλπη. Περίμενα, λοιπόν, πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν υπολόγιζα την έκταση της κατάρρευσής του. Είναι, άλλωστε, μοναδικό φαινόμενο στη Μεταπολίτευση το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υποστεί τέτοια καθίζηση. Πρόκειται για μια καθολική απόρριψη από την κοινωνία της άκρατης παροχολογίας, της ατεκμηρίωτης κριτικής, της τοξικότητας και της χυδαιότητας στην πολιτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ.
- Βλέπετε να φρενάρει η πτωτική του τάση ή θα υποχωρήσει ακόμη η δύναμή του;
Αυτό είναι κάτι που απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι εμένα. Αυτό που βλέπω είναι ότι για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να φταίει ο λαός και όχι το κόμμα τους, που δεν είδε τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Και παρά τη βαριά τους ήττα, ο τρόπος ανάλυσης της κατάστασης δεν έχει αλλάξει. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο για ένα κόμμα που αναλύει την πραγματικότητα με συγκεκριμένο τρόπο, να αλλάξει τρόπο θεώρησης των πραγμάτων μέσα σε λίγες ημέρες, αλλά δεν μπορώ να μην απορώ που ακόμη και τώρα δεν ακούγεται ίχνος αυτοκριτικής…
- Στο ΠΑΣΟΚ κάνουν σχέδια ότι μπορεί να γίνουν εκείνοι αξιωματική αντιπολίτευση. Βλέπετε μια τέτοια πιθανότητα;
Δεν θα σχολιάσω τους στόχους άλλων κομμάτων. Αυτό που βλέπω, πάντως, είναι ότι ο κ. Ανδρουλάκης απομακρύνθηκε από το αρχικό «ούτε, ούτε» και πλέον θεωρεί στρατηγικό του αντίπαλο μόνο τη ΝΔ. Σιγά-σιγά, μάλιστα, αποκαλύπτεται ότι κι αυτός, όπως ο κ. Τσίπρας, «αγαπούν» το ίδιο τους φόρους. Επικαλείται ακόμη διάφορες προτάσεις, τις οποίες όμως αδυνατεί να κοστολογήσει, όπως ακριβώς και ο κ. Τσίπρας. Και, τέλος, όπως κάνει και πάλι ο κ. Τσίπρας, δεν προτείνει τίποτα το συγκεκριμένο για το αύριο. Περιορίζεται, δυστυχώς, κι αυτός να ζητάει να μπει «φρένο» στη Ν.Δ., ενώ οι πολίτες ζητούν η Ελλάδα να πατήσει «γκάζι». Και μπερδεύει την αυτοδυναμία της Ν.Δ. με τη σταθερή και ισχυρή κυβέρνηση που έχει ανάγκη η χώρα. Τα συμπεράσματα δικά σας…
- Πιστεύετε ότι θα υπάρξει ανασύνθεση στον χώρο της Κεντροαριστεράς;
Με απασχολεί το πώς θα ανταποκριθώ στις προσδοκίες των πολιτών και πώς θα βρεθούν λύσεις στα προβλήματα. Οι εξελίξεις στον χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς δεν είναι δική μου υπόθεση. Αυτό που διαπιστώνω πάντως είναι ένα copy paste των καταγγελιών του κ. Τσίπρα κατά της Ν.Δ. κι εμού προσωπικά από τον κ. Ανδρουλάκη.
- Εκτιμάτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα παραιτηθεί;
Ούτε αυτό είναι δική μου υπόθεση. Κάθε πολιτικός χώρος έχει τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει τις ήττες. Το τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας αφορά τον ίδιο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
- Με τον Νίκο Ανδρουλάκη, με όλα αυτά τα οποία είπατε, βλέπετε να υπάρχει κάποιο περιθώριο συνεννόησης;
Ξέρετε ότι από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο κ. Ανδρουλάκης ζήτησα να συναντηθώ μαζί του. Με απέφευγε συστηματικά. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επέμενε και επιμένει ότι δεν πρέπει να είμαι πρωθυπουργός παρά την ψήφο των πολιτών. Και θεωρεί, πλέον, τη Ν.Δ. τον κύριο αντίπαλό του. Από τη στιγμή, ωστόσο, που θα είναι πολιτικός αρχηγός με την ψήφο των πολιτών είναι αναγκαίο κάποια στιγμή να μπορούμε να συζητήσουμε. Εχουμε, εξάλλου, πολλά μπροστά μας. Για παράδειγμα, η συνταγματική αναθεώρηση επιβάλλει ευρύτερες συναινέσεις. Επίσης, από τους πρώτους νόμους που σχεδιάζουμε είναι να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο θα ψηφίζουν οι Ελληνες του εξωτερικού. Τώρα ψήφισαν πολύ λίγοι. Ηταν ένα πρώτο βήμα, αλλά χρειαζόμαστε αλλαγές. Και για να γίνουν χρειάζονται 200 βουλευτές, όχι 180. Οπότε, προφανώς θα επιδιώξω ευρύτερες συναινέσεις, όπως έκανα και κατά τη διάρκεια της πρώτης μας θητείας. Τότε που το κόμμα του κ. Ανδρουλάκη ψήφισε πολλά από τα νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση.
- Τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι η αυτοδυναμία σας δεν πρέπει να γίνει παντοδυναμία;
Καταρχάς να σημειώσω ότι είναι η χώρα που χρειάζεται ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση. Και για να γίνει αυτό πρέπει στις 25 Ιουνίου η Ν.Δ. να έχει όχι οριακή, αλλά ασφαλή αυτοδυναμία. Το ΠΑΣΟΚ, που σήμερα μιλάει για κίνδυνο παντοδυναμίας, το 1996, το 2000 και το 2009, για να μην πάμε στη δεκαετία του ’80, κυβερνούσε με ποσοστά πάνω από 40%. Αραγε αυτά τα ποσοστά ήταν τότε «νίκη του λαού» και τώρα αποτελούν «κίνδυνο για τη Δημοκρατία»; Αλήθεια, κινδυνεύει μήπως η Δημοκρατία από την έκφραση της βούλησης των πολιτών στην κάλπη; Δεν νομίζω ότι αυτό το επιχείρημα στέκει απέναντι στην κοινή λογική. Μόνο οι ισχυρές κυβερνήσεις μπορούν να κάνουν τις μεγάλες αλλαγές.
Και δεν έχω κρύψει ότι η δεύτερη τετραετία πρέπει να είναι η τετραετία των μεγάλων αλλαγών. Οσο, λοιπόν, πιο ισχυρή νομιμοποίηση θα έχει η επόμενη κυβέρνηση τόσο πιο ισχυρή θα είναι και η ώθηση να υλοποιήσει αυτές τις αλλαγές. Οπως έχω πει, στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν σημαίνει ασύδοτη, αλλά αποτελεσματική κυβέρνηση. Και για μένα προσωπικά θα σημαίνει μεγαλύτερη ευθύνη να είμαι πιο σεμνός, προσγειωμένος και πιστός στα καθήκοντά μου.
- Δημιούργησαν, πάντως, αίσθηση οι δηλώσεις συνεργατών σας ότι θέλετε να βγάλετε 180 βουλευτές για να αλλάξετε μόνοι σας το Σύνταγμα.
Θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Ο αριθμός 180 σε μια Βουλή που μάλλον θα έχει περισσότερα κόμματα είναι ανέφικτος. Αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν είχα ποτέ πρόθεση να προχωρήσω σε συνταγματικές αλλαγές μόνο με το κόμμα μου. Αλλωστε, το ίδιο το Σύνταγμα επιβάλλει διακομματικές συνεννοήσεις. Γι’ αυτό απαιτεί και μεγάλες πλειοψηφίες. Θα προσπαθήσουμε, λοιπόν, να εξασφαλίσουμε ευρύτερες συναινέσεις για να κάνουμε τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα.
- Στο ποδόσφαιρο λένε ότι «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει». Ισχύει και στην πολιτική αυτό; Και, αν ναι, σκέφτεστε να το εφαρμόσετε στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο;
Μου μιλάτε για ποδόσφαιρο, εγώ όμως θα σας απαντήσω με μπάσκετ. Η ομάδα όντως τα πήγε καλά, αλλά ύστερα από 4 χρόνια είναι ώρα για rotation. Θα έχει, συνεπώς, αλλαγές σε σχέση με την κυβέρνηση της πρώτης θητείας. Και σε επίπεδο προσώπων και σε δομές. Αυτό που μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητος είναι ότι θα έχει περισσότερες γυναίκες και αρκετά νέα πρόσωπα.
- Εχετε κατά νου τον βασικό κορμό του επόμενου κυβερνητικού σχήματος;
Ναι, φυσικά τον έχω κατά νου. Εχω και την εμπειρία, αλλά νομίζω και μια καλή εικόνα των προσώπων. Πριν από εμένα, όμως, τον λόγο έχει ο λαός.
- Ποιο κριτήριο θα ισχύσει: Η σταυροδοσία των εκλογών ή η συνολική αξιολόγηση της προσφοράς τους;
Σίγουρα δεν θα είναι μια κυβέρνηση ισορροπιών. Δεν μας απασχολεί αν θα γέρνουμε από τη μια ή την άλλη πλευρά, αλλά πώς θα προχωρούμε όλοι μαζί μπροστά. Αν μας εμπιστευτούν οι πολίτες, πάντως, θα συνθέσουμε μια κυβέρνηση της νέας Νέας Δημοκρατίας. Της Νέας Δημοκρατίας όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα. Ενός σχηματισμού με βαθιές ρίζες, στηριγμένου στην ικανότητα των στελεχών, κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών, που θα μπορούν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Μια κυβέρνηση σκληρής δουλειάς. Οπως έχω πει, μια κυβέρνηση ενός κόμματος, αλλά όχι «ενός μόνο χρώματος».
- Σας απασχολεί ότι στο τέλος του χρόνου τερματίζεται η δημοσιονομική χαλάρωση και επιστρέφουμε στα πλεονάσματα και άρα και στη σφιχτή διαχείριση των οικονομικών του κράτους.
Εμείς πάντα ακολουθήσαμε μια συνετή και πολύ ισορροπημένη δημοσιονομική πολιτική. Στηρίξαμε την κοινωνία στις πολλές και αλλεπάλληλες εξωγενείς κρίσεις, δίχως να θέσουμε σε κίνδυνο τα δημόσια οικονομικά. Τα έσοδα προέρχονται ακριβώς από αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης και όχι από υπερφορολόγηση. Εχουμε δείξει ότι καταφέρνουμε να ξεπερνάμε τους δημοσιονομικούς στόχους κι αυτό επειδή έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η οικονομία να υπεραποδίδει. Αυτό καταγράφουν και οι προβλέψεις της Κομισιόν για τα επόμενα χρόνια, που εκτιμούν ότι η Ελλάδα θα έχει πολύ υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και την ίδια στιγμή η μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη.
Οι πολιτικές μας οδηγούν σε μια οικονομία εξωστρεφή. Με υψηλότερη ανάπτυξη και περισσότερες, καλοπληρωμένες δουλειές. Ενώ σε λίγους μήνες, αν οι πολίτες μάς εμπιστευτούν, η Ελλάδα θα κατακτήσει και την επενδυτική βαθμίδα. Η χώρα έχει αφήσει πίσω της προβλήματα του παρελθόντος και κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία.
- Στην προηγούμενη συνέντευξη δεν μου απαντήσατε. Επανέρχομαι, λοιπόν, και σας ρωτάω αν η δεύτερη θητεία σας στο Μαξίμου, που θα ξεκινήσει στις 26 Ιουνίου, θα είναι και η τελευταία.
Δεν έχει αλλάξει κάτι μέσα σε έναν μήνα ώστε να σας δώσω μια διαφορετική απάντηση. Θα σας επαναλάβω ότι οι πολίτες είναι εκείνοι που σού δείχνουν πότε έρχεται η ώρα να αποχωρήσεις. Αρκεί να έχεις τα αυτιά σου και τα μάτια σου ανοιχτά, ώστε όταν σου δείχνουν την έξοδο, εσύ να μην κάνεις πως δεν το βλέπεις, μένοντας κολλημένος στην καρέκλα σου.
- Αυτό που λέτε αφορά και κάποιον άλλον…
Εγώ μιλώ για τον εαυτό μου. Για το πώς βλέπω εγώ τα πράγματα. Ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο.
- Εκτιμάτε ότι η επανεκλογή του προέδρου Ερντογάν ανοίγει τον δρόμο για να παγιωθούν τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;
Δεν έχω αυταπάτες. Εχω μιλήσει πολλές φορές για τη «Γαλάζια Πατρίδα» και για το πώς αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ξέρω καλά ότι δεν αλλάζουν εύκολα οι πολιτικές των χωρών από τη μια μέρα στην άλλη. Από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε να συνεχιστεί το καλό κλίμα το οποίο δημιουργήθηκε μετά τους σεισμούς και ελπίζω, πράγματι, να συνεχιστεί. Είναι σημαντικό ότι για αρκετούς μήνες είχαμε πάρα πολύ μειωμένη προκλητική δραστηριότητα στο Αιγαίο.
- Εχετε πει ότι θα επιδιώξετε να δείτε τον πρόεδρο της Τουρκίας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις αρχές Ιουλίου. Τι θα του πείτε;
Κάλεσα τον κ. Ερντογάν να τον συγχαρώ. Εφόσον ο ελληνικός λαός με εμπιστευτεί και πάλι ως πρωθυπουργό, πρόθεσή μου είναι να συναντηθούμε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις 11 και 12 Ιουλίου, στη Λιθουανία. Είμαστε πια γνωστοί, έχουμε συναντηθεί πολλές φορές και πάντα πίστευα ότι πρέπει να συζητούμε, ακόμη και όταν διαφωνούμε. Να συμφωνούμε τουλάχιστον και σε αυτά που διαφωνούμε. Αλλά και τότε να μπορούμε να αποφεύγουμε τα πρόθυρα ενός θερμού επεισοδίου. Θα είναι ευκαιρία μια τέτοια συνάντηση, να θέσω και το πλαίσιο τού πώς θα κινηθούμε από εδώ και στο εξής. Εχουμε μια βασική διαφορά και αυτή είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, δηλαδή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλα θέματα στρατιωτικοποίησης - αποστρατιωτικοποίησης, πόσο μάλλον θέματα κυριαρχίας, είναι απολύτως σαφές ότι δεν πρόκειται να συζητηθούν από την Ελλάδα.
- Μιλάτε και για κάποια θετική ατζέντα. Τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει;
Εχουμε ήδη βάλει τα θεμέλια για μια τέτοια ατζέντα. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε δυνατές οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία. Εχουμε πάνω από 3 δισ. στο διμερές εμπόριο. Εχουμε κοινές προκλήσεις στην πολιτική προστασία και στο περιβάλλον. Στον τουρισμό, επίσης, μπορούμε να προχωρήσουμε σε απλοποίηση ενδεχομένως στις βίζες, κάτι που θα βοηθούσε τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Και, τέλος, στο Προσφυγικό εφαρμόσαμε μια αυστηρή αλλά δίκαιη πολιτική.
Θέλουμε, όμως, πάντα την ειλικρινή και έμπρακτη συνεργασία της Τουρκίας. Οσο λιγότερες βάρκες φεύγουν από τα τουρκικά παράλια τόσο λιγότεροι άνθρωποι θα κινδυνεύουν, τελικά, στη θάλασσα. Αρα, εκτός από τη μεγάλη γεωπολιτική μας διαφορά, υπάρχουν κι άλλα ζητήματα στην ατζέντα μιας τέτοιας συνεργασίας και θα είναι προς όφελος και των δύο χωρών να προχωρήσουν.