Τρεις ώρες διήρκεσε η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα και των αρμόδιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τον διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα, στη διάρκεια των οποίων δημοσιοποιήθηκε η απόφαση του Αρείου Πάγου για τους πλειστηριασμούς.
Ο κ. Τσίπρας, συνοδευόμενος από την Έφη Αχτσιόγλου και τους Αλέξη Χαρίτση, Ευκλείδη Τσακαλώτο, Μιχάλη Καλόγηρου και Γιώργο Χουλιαράκη, συνάντησε τον κεντρικό τραπεζίτη εν όψει όχι μόνο των εξελίξεων που προδιαγράφει για τους πλειστηριασμούς η απόφαση του Αρείου Πάγου, αλλά και της πρότασης που θα παρουσιάσει ο ίδιος τις επόμενες ημέρες.
Κατά τις πληροφορίες, ομάδα αρμοδίων στελεχών επεξεργάζονται σχέδιο νόμου το οποίο θα παρουσιαστεί ως ένα από τα πρώτα νομοσχέδια (“αν όχι το πρώτο”) που θα φέρει η νέα προοδευτική κυβέρνηση στη Βουλή για το τρίπτυχο ιδιωτικό χρέος - πρώτη κατοικία - πλειστηριασμοί. Αυτό το σχέδιο θα τεθεί σε διάλογο κατά την προεκλογική περίοδο, αφενός για να είναι ενήμεροι οι πολίτες και, αφετέρου, να “πιεστεί” τόσο η κυβέρνηση όσο και τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση.
Ιδιωτικό χρέος και νέα κόκκινα δάνεια
Μετά το τέλος της συνάντησης με τον κ.Στουρνάρα ο κ.Τσίπρας είπε ότι έγινε “ανταλλαγή απόψεων” (χωρίς να προσθέσει, βεβαίως, ότι παρατηρήθηκε και “σύμπτωση απόψεων”, όπως ρωτήθηκε).
Ολόκληρη η δήλωση του:
«Είχαμε την ευκαιρία σήμερα να ενημερωθούμε από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και τους συνεργάτες του για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, τις δημοσιονομικές και μακροοικονομικές προβλέψεις, καθώς και να ανταλλάξουμε σκέψεις για τις δυνατότητες αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία.
Εξέφρασα στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας την ανησυχία μας για τη μεγάλη αύξηση του ιδιωτικού χρέους τα τελευταία 3,5 χρόνια, αύξηση περίπου 40 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς και για την αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που προσεγγίζουν πλέον τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό, σε συνδυασμό με την πληθωριστική κρίση αλλά και την αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων δημιουργεί μία νέα γενιά κόκκινων δανείων, καθώς χιλιάδες δανειολήπτες που εξυπηρετούν τα δάνειά τους, πλέον αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν. Άρα, εκφράσαμε την ανησυχία μας ότι θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο ο αριθμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Και βεβαίως, αυτό σε συνδυασμό με τον νέο πτωχευτικό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ που αίρει την προστασία της πρώτης κατοικίας και δεν υποχρεώνει πλέον τους πιστωτές σε ρυθμίσεις με τους δανειολήπτες, δημιουργεί όπως αντιλαμβάνεστε ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, μία τεράστια κοινωνική ανησυχία. Και όταν επίκειται ένα τσουνάμι πλειστηριασμών, αντιλαμβάνεστε, ότι η κοινωνική αστάθεια θα μεταφραστεί και σε οικονομική αστάθεια.
Εξέφρασα επίσης την πεποίθησή μου ότι σε αυτές τις συνθήκες η υπερβολική κερδοφορία που παρουσιάζουν οι τράπεζες, παρότι μπορεί αυτό το φαινόμενο να μην έχει μία σταθερή προοπτική, εφόσον την παρουσιάζουν σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν επιτελούν το ρόλο τους χρηματοδοτώντας την πραγματική οικονομία, δημιουργούν μία μη ανεκτή συνθήκη. Όταν το ποσοστό κέρδους επί των ιδίων κεφαλαίων για τις ελληνικές τράπεζες είναι τριπλάσιο από το αντίστοιχο των γερμανικών τραπεζών και κυρίως όταν τα επιτόκια καταθέσεων παραμένουν καθηλωμένα ενώ τα επιτόκια χορηγήσεων αυξάνονται με μία διαφορά που πλέον υπερβαίνει το 5% ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 2%, αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μία συνθήκη που δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.
Οι τράπεζες οφείλουν να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Κυρίως όμως, οφείλουν να συγκρατήσουν και να χαμηλώσουν άμεσα τα επιτόκια χορηγήσεων στο βαθμό που κρατούν καθηλωμένα τα επιτόκια καταθέσεων. Και βεβαίως, εξέφρασα την εκτίμηση ότι είναι πρόωρο να μιλάμε για μερίσματα κερδών στους μετόχους των τραπεζών, όταν έχουμε περάσει από τόσες περιπέτειες και όταν οι τράπεζες σήμερα βρίσκονται στη ζωή χάρη στον αναβαλλόμενο φόρο και στις διαρκείς ανακεφαλαιοποιήσεις από τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων.
Μία προοδευτική κυβέρνηση λοιπόν έχει σχέδιο, να προστατεύσει την κοινωνία, την πρώτη κατοικία. Να δώσει μία προοπτική βιώσιμων ρυθμίσεων που θα δώσει και προστασία στην κοινωνία αλλά και μία βιώσιμη προοπτική και για το τραπεζικό σύστημα και για την ίδια την οικονομία. Και ταυτόχρονα, ένα σχέδιο συνέχισης της προσπάθειας εξυγίανσης των τραπεζών με βιώσιμο τρόπο χωρίς αυτήν την προκλητική για την ελληνική κοινωνία κερδοφορία, που δεν μπορεί να στηριχθεί σε καμία πραγματική πρόβλεψη».