Στο Palais des Nations της Γενεύης, στην Ελβετία, μίλησε τη Δευτέρα (10/10) ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νότης Μηταράκης στο πλαίσιο της 73ης Συνόδου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες.
Ο κ. Μηταράκης στην ομιλία του, στάθηκε στις ακραίες πρακτικές που ακολουθούνται από τους λαθροδιακινητές τόσο στην στεριά, όσο και στη θάλασσα, τονίζοντας πως η εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής στο βωμό του χρήματος έχει ως αντίκτυπο δεκάδες νεκρούς, όπως συνέβη πριν μερικές ημέρες σε Λέσβο και Κύθηρα, αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου.
«Βλέπουμε σήμερα λαθροδιακινητές να εκμεταλλεύονται ανθρώπους, κάνοντας περιουσίες μεταφέροντας μετανάστες, αναλαμβάνοντας ακραίο ρίσκο, καθώς βλέπουμε θανατηφόρα δυστυχήματα, ειδικά στη θάλασσα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Έλληνας Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου.
Ο κ. Μηταράκης συνέχισε, τονίζοντας την κρισιμότητα της διατήρησης της ακεραιότητας του Συστήματος Ασύλου, το οποίο προστατεύει τις κοινές αξίες της Ευρώπης έτσι: «ώστε να προστατεύσουμε τις κοινές μας αξίες. Παρέχοντας άσυλο σε όσους έχουν ανάγκη, αλλά αποθαρρύνοντας ενεργά την ‘εξαγορά’ ασύλου, συνεχίζοντας παράλληλα την καταπολέμηση των δικτύων λαθροδιακίνησης. Πρέπει να παρέχουμε καταφύγιο σε όσους χρειάζονται διεθνή προστασία – σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αλλά με συντονισμένο τρόπο. Όπως συνέβη στην περίπτωση της συντονισμένης απάντησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ουκρανία, ενεργοποιώντας τους προσωρινούς μηχανισμούς προστασίας και παρέχοντας το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας στους πρόσφυγες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο ασύλου έχει διαλυθεί. Οι περισσότερες αφίξεις δεν προέρχονται από χώρες που διατρέχουν κίνδυνο, όπως ορίζεται στη Συνθήκη της Γενεύης. Τα δίκτυα λαθρεμπορίου σήμερα, αποφασίζουν ποιος θα εισέλθει στην Ευρώπη».
Παράλληλα, για ακόμη μια φορά, ο κ. Μηταράκης υπογραμμίζοντας τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας στη φύλαξη των συνόρων της Ευρώπης σημείωσε: «Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να προστατεύει τα σύνορά της. Η προστασία των συνόρων είναι πιεστική, σε περιόδους εργαλειοποίησης της μετανάστευσης, όταν ο ανθρώπινος πόνος υποχωρεί στις γεωπολιτικές στρατηγικές».