Μούδιασμα και εν μέρει προβληματισμό για την επόμενη μέρα ήταν τα συναισθήματα που προκάλεσε στο πρωθυπουργικό επιτελείο το αναμενόμενο μεν, αλλά με πολλά «αγκάθια» δε, εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία. Η άνετη νίκη του ακροδεξιού κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι «Αδέλφια της Ιταλίας» και η διαφαινόμενη κυβερνητική συνεργασία της με τη «Λέγκα» του Ματέο Σαλβίνι και το «Forza Italia» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανατρέπουν τα δεδομένα στην Ιταλία και πιθανόν και στην Ε.Ε., σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία.
Τη σταθερότητα που έδειχνε να παρέχει ο Μάριο Ντράγκι μέχρι τα μέσα Ιουλίου, όταν και έπεσε η κυβέρνησή του, διαδέχεται πλέον η αβεβαιότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πόνταρε πολλά στον τέως ισχυρό άνδρα της Ιταλίας, με τον οποίο υπήρχε κοινός βηματισμός σε μείζονα ζητήματα όπως το ενεργειακό, ενώ είχε ειδικό βάρος τόσο στον συντονισμό της συμμαχίας του ευρωπαϊκού νότου όσο και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στις Βρυξέλλες. Αντίθετα, η 45χρονη Μελόνι είναι άγνωστο πώς θα λειτουργήσει, με τις προεκλογικές τοποθετήσεις της να μην είναι ενθαρρυντικές.
Βεβαίως, όπως σημειώνει έμπειρος κοινοβουλευτικός, «διαφορετικό είναι να είσαι αντιπολίτευση, που μπορεί να πεις και κάτι παραπάνω, και άλλο να αναλαμβάνεις τη διακυβέρνηση της χώρας, αναγκαζόμενος να προσγειωθείς ίσως και απότομα και να προσαρμοστείς άμεσα στα πραγματικά δεδομένα». Το ερώτημα είναι αν η Τζόρτζια Μελόνι θα ανήκει σε αυτή την κατηγορία ή όχι. Τα πρώτα δείγματα γραφής αναμένονται τα επόμενα 24ωρα.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου ήταν προσεκτικός στη διατύπωσή του όσον αφορά το πρώτο σχόλιο του Μεγάρου Μαξίμου για το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών. «Σε κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. οι πολίτες με την ψήφο τους αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας τους. Και οι επιλογές αυτές κρίνονται από τα πολιτικά αποτελέσματα που παράγουν σε βάθος χρόνου. Αυτό θα γίνει και με την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές στην Ιταλία». Η ιστορική εμπειρία στην Ευρώπη, σημείωσε, «την περίοδο των μεγάλων κρίσεων τα τελευταία χρόνια, δείχνει ότι οι λύσεις δεν είναι πάντοτε εύκολες. Απαιτούν στρατηγική και φιλελεύθερη πολιτική εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου».
Σημαία του λαϊκισμού
Ο μεγάλος κίνδυνος που ελλοχεύει, βεβαίως, όπως αναγνωρίζουν και στο πρωθυπουργικό γραφείο, είναι μήπως οι κρίσεις αυτές οδηγήσουν στην ανάδειξη ηγεσιών, που με τη σημαία του λαϊκισμού και των εύκολων και ανέξοδων υποσχέσεων, αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση των χωρών τους. Στην αποτροπή αυτού του κινδύνου, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, κομβικό ρόλο θα παίξει η στάση της Ε.Ε., σε κεντρικό επίπεδο, η οποία καλείται -περισσότερο επιτακτικά από ποτέ- να αναλάβει πρωτοβουλίες και να ξεδιπλώσει τη στρατηγική με την οποία οι κοινωνίες θα πάρουν «ανάσες» και θα «αποσυμπιεστούν».
Κυβερνητικές πηγές υπενθυμίζουν ότι ο κ. Μητσοτάκης, εδώ και πολλούς μήνες, υποδεικνύει σε ευρωπαϊκό επίπεδο την ανάγκη για κοινή ευρωπαϊκή παρέμβαση απέναντι στην ενεργειακή κρίση για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς. «Οικονομικούς γιατί κανένα κράτος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του τις ανάγκες που δημιουργούνται. Κοινωνικούς γιατί είναι ανάγκη να στηρίξουμε τους πιο αδύναμους και τη μεσαία τάξη, διασφαλίζοντας και ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή. Και πολιτικούς, διότι επιβάλλεται να κλείσουμε τα περιθώρια εκμετάλλευσης της κρίσης από τους λαϊκιστές που υπόσχονται λύσεις για όλους και για όλα, χωρίς να εγγυώνται την εφαρμογή τους, αλλά υπονομεύοντας τη δημοσιονομική σταθερότητα, εξέλιξη που επιφυλάσσει οδυνηρές περιπέτειες», σημειώνουν.
Στη χώρα μας, επισημαίνει ο κ. Οικονόμου, «έχουμε πλούσια και απολύτως διαφωτιστική εμπειρία για το πόσο χρήσιμη είναι η σταθερότητα και πόσο αναγκαία είναι μια κυβερνητική πολιτική που απαντά στις προκλήσεις, με αποτελέσματα που δίνουν λύσεις για τις ανάγκες της κοινωνίας, τις αγωνίες των ανθρώπων και τις προσδοκίες τους. Ανάγκες που αυξάνονται μετά την έκρηξη των ενεργειακών τιμών».
Σχολιάζοντας την τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει λόγο για «ιστορικό πισωγύρισμα» και για «μεγάλο σοκ για την Ευρώπη», από την κυβέρνηση υποστηρίζουν πως «η κ. Μελόνι, με αναρτήσεις της, ευχόταν νίκη του κ. Τσίπρα και τασσόταν στο πλευρό του στο δημοψήφισμα, ενώ ο ίδιος που καταγγέλλει σήμερα την ακροδεξιά συγκυβέρνησε επί τέσσερα χρόνια αγκαλιά με τον κ. Καμμένο».