Μέσα σε δύο ημέρες, ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνθηκε, διαδοχικά, σε εργαζόμενους και εργοδότες: στους πρώτους, παρουσίασε τη Δευτέρα το δικό του πρόγραμμα εργασιακών σχέσεων που «ξηλώνει» τον νόμο Χατζηδάκη, προτάσσοντας όχι απλώς το τρίπτυχο 8ωρο - αμειβόμενες υπερωρίες - συλλογικές συμβάσεις, αλλά και το 35ωρο (με πιλοτική εφαρμογή αρχικώς), με αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ.
Τα σημαντικά μηνύματα, ωστόσο, τα έστειλε στην εργοδοτική πλευρά, αξιοποιώντας χθες, Τρίτη, την ομιλία του στην ετήσια Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ: «Μπορεί κάποιοι (εργοδότες) να χαίρεστε με τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση, όπως η ευελιξία στην εργασία και η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μέσα από το νέο εργασιακό, αλλά η όξυνση των ανισοτήτων θα οδηγήσει πάλι σε κοινωνική ένταση και πόλωση».
Απευθυνόμενος σε όσους έκαναν (και κάνουν) συγκρίσεις ανάμεσα στα πρώτα μνημονιακά χρόνια και στη δική του τετραετή διακυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε πολλές φορές στον όρο «κοινωνική ειρήνη» (που εμπεριέχει και την «εργασιακή ειρήνη») , προειδοποιώντας: «Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής που θα συντελεστεί με μεγάλη ταχύτητα το επόμενο διάστημα από την εφαρμογή των κυβερνητικών επιλογών, στα εργασιακά και στην οικονομία, εγκυμονεί αυτό τον μεγάλο κίνδυνο: να βρεθούμε ξανά μπροστά σε κοινωνική ένταση, σε κοινωνική πόλωση».
Σ' αυτό ακριβώς το πλαίσιο ενέταξε και την επισήμανση που έκανε αμέσως μετά την ομιλία του, κατά τη συζήτηση που είχε με τον νέο πρόεδρο του ΣΕΒ Δημήτρη Παπαλεξόπουλο, για την προσέγγιση των μεγάλων επιχειρήσεων με την κοινωνία.
Αφού παρατήρησε ότι η ελληνική κοινή γνώμη δεν αισθάνεται ταύτιση με τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, αντίστοιχη με αυτή που παρατηρείται σε άλλες χώρες, πρόσθεσε: «Ισως αυτό να έχει να κάνει, σε μεγάλο βαθμό, με το γεγονός ότι στην ελληνική κοινωνία δεν είναι ευδιάκριτο το κοινωνικό αποτύπωμα της μεγάλης επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Ιδίως στις μέρες μας, δεν είναι ευδιάκριτο και πόσες θέσεις εργασίας καλύπτουν, δεν έχουμε άλλωστε βαριά, μεγάλη επιχειρηματικότητα».
Στην παρατήρηση, μάλιστα, του κ. Παπαλεξόπουλου ότι «άρα θεωρείτε χρήσιμο να αποκτήσουμε», απάντησε απολύτως καταφατικά: «Προφανώς. Πρέπει να υπάρξουν εθνικές στρατηγικές για τη βιομηχανία, για τη μεταποίηση. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι δεν μπορεί η οικονομία μας να βασίζεται αποκλειστικά στον τριτογενή τομέα της παραγωγής».
Στο σημείο αυτό, όμως, πρόσθεσε εκ νέου: «Αν θέλετε πραγματικά -και πρέπει να θέλετε- να αλλάξει η αίσθηση της κοινής γνώμης στην επιχειρηματικότητα που εσείς εκπροσωπείτε, θα πρέπει να αρχίσετε να συζητάτε την ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζόμενων».
Με άλλα λόγια, όπως επισημαίνουν συνεργάτες του, ο κ. Τσίπρας προειδοποιεί σε όλους τους τόνους τους «μεγάλους εργοδότες» γι' αυτό που η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί προφανές: τα οφέλη που θα (τους) επιφέρει η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πρόσκαιρα, καθώς η επερχόμενη κοινωνική ένταση και πόλωση θα οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις «και την οικονομία και την κοινωνία και, τελικά, τη χώρα».
Ταυτόχρονα, όμως, επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία την εμπειρία που ο ίδιος και τα αρμόδια στελέχη του απέκτησαν κατά την τετραετή διακυβέρνηση -υπενθυμίζοντας εμμέσως πλην σαφώς την «κοινωνική ειρήνη» που είχε επιτευχθεί.
Ως προς την εμπειρία, δεν ήταν τυχαία η αναφορά που έκανε (κατά τη συζήτηση με τον κ. Παπαλεξόπουλο) στη συμβολή της δικής του κυβέρνησης σε σημαντικές επιχειρηματικές πτυχές.
«Σε πολύ δύσκολες συνθήκες ‘ξύσαμε τον πάτο του βαρελιού’ για να βρούμε ό,τι ήταν διαθέσιμο από ευρωπαϊκούς πόρους και να χρηματοδοτήσουμε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε μία σειρά από σημαντικά προγράμματα», είπε χαρακτηριστικά.