Αντί για ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα, με προτεραιότητες, που να ανταποκρίνεται στο μέγεθος και στα δομικά χαρακτηριστικά της βαθιάς κρίσης, παρουσιάστηκαν κάποια αποσπασματικά μέτρα δανείων και αναστολών, κυρίως, που σαφώς δεν αρκούν για να «γυρίσουν» την εικόνα.
Αυτό είναι το κεντρικό σχόλιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις οικονομικού χαρακτήρα ανακοινώσεις που έκανε ο πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη. Επισημαίνοντας ότι η επίκληση της πανδημίας και της παγκόσμιας κρίσης δεν μπορούν να «εξαφανίσουν» το γεγονός ότι τα αρνητικά οικονομικά στοιχεία άρχισαν να παρουσιάζονται το τελευταίο τρίμηνο του 2019, δηλαδή πολύ πριν εμφανισθεί ο κορωνοϊός.
Ως εκ τούτου, ο Αλέξης Τσίπρας αρχίζει από σήμερα να οριστικοποιεί τη δική του παρέμβαση από τη Θεσσαλονίκη, το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, με τα κεντρικά στελέχη του κόμματος να έχουν παραδώσει ήδη τα «σημειώματά» τους για τους επιμέρους τομείς ευθύνης.
«Η βασική απάντηση της κυβέρνησης από το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης είναι ότι κρατάει ‘καύσιμα’ από τα 37 δισ. ευρώ που παραδώσαμε για ώρα ανάγκης. Αυτή η ώρα έχει φτάσει από καιρό, η ΓΣΕΒΕ προειδοποιεί για 200.000 λουκέτα μέχρι το τέλος του έτους, η πραγματική ανεργία ξεπέρασε το 20% και τα ‘καύσιμα’ παραμένουν αναξιοποίητα ή γίνονται εξοπλιστικές συμφωνίες», αναφέρουν πηγές.
Επ' αυτού, συγκράτησαν την απροθυμία του πρωθυπουργού να αναφερθεί στο εξοπλιστικό κόστος, σημειώνουν με νόημα ωστόσο ότι «τα μεγάλα προγράμματα κλείσθηκαν μετά από ελληνοτουρκικές κρίσεις», παραπέμποντας στο «μαμούθ» που ακολούθησε την κρίση στα Ίμια.
Δεδομένης της σοβαρότητας του θέματος, διευκρινίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απορρίπτει ενίσχυση του ελληνικού οπλοστασίου, αλλά λόγω και της πικρής εμπειρίας από το παρελθόν (μίζες, ελλιπές υλικό) «θα απαιτήσουμε μέχρι τέλους διαφάνεια και έλεγχο από τη Βουλή».
Κατά τις ίδιες πηγές, ακόμα και από τα αποσπασματικά («μίζερα») μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, απουσιάζουν εξαγγελίες που είχαν προαναγγελθεί, όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος ή η μείωση του ΦΠΑ.
Ο «κουμπαράς» και το ψέμα για τη Μόρια
Αντιθέτως, σημειώνουν ότι «ο κ.Μητσοτάκης άνοιξε τις πόρτες» για περαιτέρω αρνητικές αλλαγές στα εργασιακά («έχει ήδη αρχίσει να ξηλώνει το εργατικό δίκαιο»), καθώς και στο ασφαλιστικό με την επαναβεβαίωση του «κουμπαρά» για την επικουρική ασφάλιση. Εν προκειμένω, παρότι ο πρωθυπουργός είπε ότι «δεν είναι δεδομένο πως η διαχείριση των κεφαλαίων (από τις επικουρικές εισφορές) θα γίνει κατ' ανάγκη από τον ιδιωτικό τομέα», διότι «είναι ένα αντικείμενο ανοιχτό προς συζήτηση», στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν βέβαιη την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση.
Ως «πυροτέχνημα», δε, χαρακτηρίζουν την ανακοίνωση ότι μέχρι το τέλος του έτους δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί, διότι στις αρχές του 2020 θα ψηφιστεί το νέο πλαίσιο της Δεύτερης Ευκαιρίας. Κι αυτό διότι θεωρούν ότι το εν λόγω πλαίσιο θα είναι εξίσου αποτρεπτικό, αφού ο οφειλέτης θα πρέπει να μείνει στο ακίνητό του επί δώδεκα χρόνια πληρώνοντας ενοίκιο και μετά, εάν θέλει και μπορεί, να το αγοράσει εκ νέου, χωρίς να συνυπολογισθούν στη νέα τιμή τα ενοίκια που θα έχει ήδη καταβάλει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταλόγισε στον κ. Μητσοτάκη και «θηριώδη ψέματα», όπως η φράση του «η Μόρια είναι έργο της προηγούμενης κυβέρνησης». Λίγα λεπτά μετά την αναφορά αυτή μάλιστα, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του κόμματος Αλέξανδρος Νικολαΐδης ανήρτησε στα social media το ΦΕΚ της ίδρυσης του κέντρου στην Μόρια, με ημερομηνία 23 Οκτωβρίου 2013, δηλαδή επί κυβέρνησης Σαμαρά.
Συμφωνία που δεν ήταν... συμφωνία;
Όσο για την περίφημη «έγγραφη συμφωνία» στο Βερολίνο μεταξύ των διπλωματικών εκπροσώπων της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Γερμανίας, την οποία αποκάλυψε προ ημερών ο πρωθυπουργός στον ξένο Τύπο;
«Η απάντηση που έδωσε ο κ. Μητσοτάκης... δεν ήταν απάντηση ούτε είχε συνοχή η φράση του», απαντούν αρμόδια στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Την οποία παραθέτουν απομαγνητοφωνημένη αντί άλλων εξηγήσεων: «Αυτό που περιέγραψα ως written understanding δεν ήταν τίποτα άλλο από τη γραπτή αποτύπωση, τα πρακτικά, μίας κατ΄αρχήν συμφωνίας η οποία επιτεύχθηκε στο Βερολίνο. Δεν αποτέλεσε σε καμία περίπτωση συμφωνία διεθνή. Ήταν η γραπτή αποτύπωση μίας προφορικής συμφωνίας, τα πρακτικά με άλλα λόγια, τα οποία κρατήθηκαν από αυτή τη συνάντηση, για να υπάρχει αποτυπωμένο στο χαρτί τι συμφωνήθηκε».