Έκρηξη νέων ομολογιακών εκδόσεων παρατηρείται στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, καθώς ευρεία σειρά εταιρειών σπεύδει να αντλήσει δανειακά κεφάλαια από το ευρύ επενδυτικό κοινό. Ειδικότερα φέτος, μετά τις εκδόσεις των εταιρειών Motor Oil, Costamare, Capital Maritime & Trading Corp, Prodea και ElvalHalcor, ακολουθεί αυτή της Noval ΑΕΕΑΠ και δρομολογούνται αρκετές άλλες όπως οι περιπτώσεις των ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Premia Properties και R Energy 1 (Εναλλακτική Αγορά μέσω ιδιωτικής τοποθέτησης).
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, υπάρχουν 3+1 λόγοι για τους οποίους οι επιχειρήσεις σπεύδουν αυτή την περίοδο να αντλήσουν κεφάλαια από το ευρύ αποταμιευτικό-επενδυτικό κοινό.
Ο πρώτος αφορά τη μείωση του κόστους χρηματοδότησης, καθώς τα τρέχοντα προσφερόμενα «κουπόνια» είναι συνήθως ελαφρά χαμηλότερα σε σχέση με αυτά των τραπεζικών δανείων, ενώ παράλληλα οι ομολογιακές εκδόσεις -σε αντίθεση με τις τραπεζικές χορηγήσεις- δεν επιβαρύνονται με τον φόρο επί τραπεζικών εργασιών.
Ο δεύτερος λόγος -σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους-, ο οποίος είναι και ο ουσιαστικότερος, αφορά τη μείωση του κινδύνου που αντιμετωπίζουν οι συγκεκριμένες εταιρείες. Ειδικότερα, οι δανειακές συμβάσεις επιβαρύνονται με το άθροισμα του επιτοκίου Euribor συν ένα περιθώριο (spread) που καθορίζεται ανάλογα με το ρίσκο κάθε επιχείρησης. Αυτή την περίοδο, επειδή δεν υπάρχει επιβάρυνση των τραπεζών από το Euribor, χρεώνονται ουσιαστικά μόνο με το περιθώριο, άρα το κόστος χρηματοδότησής τους διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα. Τι θα γίνει όμως αν, μέσα στα επόμενα χρόνια, το Euribor ανεβεί στο 2%, στο 3%, ή ακόμη και στο 4%;
Τότε, μια εταιρεία που σήμερα επιβαρύνεται με επιτόκιο 3%, θα δει το σχετικό κόστος της να ανεβαίνει στο 5%, στο 6% και στο 7% αντίστοιχα. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει αναστάτωση και ανατροπές στα projects όλων των εταιρειών και ιδιαίτερα εκείνων που είτε έχουν μεγάλα τραπεζικά ανοίγματα, είτε έχουν δανειστεί προκειμένου να επενδύσουν σε αγορές χαμηλών (πολύ συχνά μονοψήφιων) yields όπως αυτές των ακινήτων και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Επιπλέον, συχνά οι εταιρείες επιλέγουν να επεκταθούν μέσω ομολογιακών δανείων (ιδίως όταν αυτά είναι χαμηλού κόστους) και όχι μέσα από αυξήσεις των μετοχικών τους κεφαλαίων, προκειμένου να διευρύνουν την απόδοση που καρπώνονται οι μέτοχοι από την επένδυσή τους στην εταιρεία (ROE, αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων).
Τέλος, αρκετές φορές ενδέχεται να προηγηθεί η έκδοση ενός εταιρικού ομολόγου -προκειμένου να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις και να ανεβεί η αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων- και στη συνέχεια να ακολουθήσει είτε αύξηση κεφαλαίου με καλύτερους όρους για τους σημερινούς μετόχους (π.χ. πολύ πιθανές οι περιπτώσεις των Premia Properties και Noval ΑΕΕΑΠ μέσα στο 2022) -οι οποίες θα ενισχύσουν στη συνέχεια και τη θέση των ομολογιούχων- είτε η διενέργεια placement (π.χ. πιθανή περίπτωση αυτή της Prodea ΑΕΕΑΠ).
Οι αποταμιευτές, από την πλευρά τους, θα πρέπει να μελετούν προσεκτικά κάθε ομολογιακή έκδοση πριν συμμετάσχουν σε αυτή, καθώς κάθε εταιρεία αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση. Αναμφίβολα, κίνητρο για τους αποταμιευτές αποτελούν τα πολύ υψηλότερα επιτόκια που προσφέρονται σε σχέση με τις μηδενικές πλέον αποδόσεις των τραπεζικών καταθέσεων, όπως επίσης και το ότι μέσω των σχετικών τίτλων που είναι εισηγμένοι στο ΧΑ, μπορούν να δημιουργήσουν ένα διαφοροποιημένο και ρευστοποιήσιμο χαρτοφυλάκιο ομολόγων ακόμη και με ποσά 50-100 εκατ. ευρώ (αντίθετα, χρειάζονται αρκετά εκατ. ευρώ σε εταιρικά ομόλογα του εξωτερικού για να γίνει κάτι τέτοιο, καθώς η ελάχιστη τοποθέτηση σε αυτά ανέρχεται στις 100.000 ευρώ ανά τίτλο).
Από την άλλη πλευρά ωστόσο, θα πρέπει να εξετάζεται το ρίσκο κάθε εταιρείας, καθώς και να συνυπολογίζεται το ενδεχόμενο μιας σημαντικής αύξησης των επιτοκίων κατά τη διάρκεια ζωής των ομολόγων.