Για τρίτη συνεχόμενη φορά μέσα στους τελευταίους έξι μήνες, επιλέγεται να εφαρμοστεί σχέδιο διάσωσης εισηγμένης εταιρείας που δεν προβλέπει την παραμικρή πρόνοια για τους μετόχους μειοψηφίας των συγκεκριμένων επιχειρήσεων.
Η αρχή έγινε τον περασμένο Ιούλιο και αφορούσε την εταιρεία επίπλων Βαράγκης. Σύμφωνα με το προτεινόμενο σχέδιο διάσωσης, το ενεργητικό και περιορισμένο ύψος υποχρεώσεων της Βαράγκης θα περάσει σε νέο εταιρικό σχήμα, εντελώς διαφορετικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος, ενώ η εισηγμένη θα παραμείνει με ασήμαντα περιουσιακά στοιχεία και βαρύτατες υποχρεώσεις.
Συνέχεια είχαμε αμέσως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές με την εταιρεία SATO, όπου το σχετικό πλαίσιο αναδιάρθρωσης υποχρεώσεων που προτάθηκε στο δικαστήριο προβλέπει τη μεταφορά του ενεργητικού και τμήματος των υποχρεώσεών της σε άλλη επιχείρηση (στην οποία δεν θα συμμετέχει ο βασικός μέτοχος), και στη συνέχεια την υποβολή αίτησης πτώχευσης από την εισηγμένη.
Κάτι αντίστοιχο αποφασίστηκε πρόσφατα και με την περίπτωση της Creta Farms. Με βάση το σχέδιο, η Impala Hellas θα αποκτήσει το ενεργητικό της Creta Farm και υποχρεώσεις ύψους 58,4 εκατ. ευρώ, ενώ η εισηγμένη θα μετατραπεί σε «κουφάρι» με οφειλές που θα υπερβαίνουν τα 100 εκατ. ευρώ…
Βέβαια κάθε μια από τις τρεις προαναφερθείσες περιπτώσεις είναι διαφορετικές (π.χ. ο Δημήτρης Βαράγκης κούρεψε ο ίδιος δικές του απαιτήσεις αρκετών εκατ. ευρώ από την εταιρεία, ο Γιώργος Θεοδωρίδης της SATO είδε τη ζήτηση στον κλάδο να καταρρέει λόγω της οικονομικής κρίσης, ενώ οι αδελφοί Δομαζάκη ευθύνονται τα μέγιστα για την τελική κατάληξη της Creta Farm), ωστόσο κοινό παρονομαστή αποτελεί το ότι:
Πρώτον, δίδεται προτεραιότητα στη συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων κάτω από διαφορετικό εταιρικό σχήμα και φυσικά στη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Δεύτερον, τράπεζες και λοιποί πιστωτές θα υποχρεωθούν σε μικρότερα ή μεγαλύτερα «κουρέματα», αλλά στις πλείστες των περιπτώσεων θα εισπράξουν τμήμα των απαιτήσεών τους (π.χ. στην SATO δεν υπάρχουν ανοίγματα προς προμηθευτές, ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο).
Τρίτον, οι μέτοχοι (τόσο οι βασικοί, όσοι και αυτοί της μειοψηφίας) δεν προβλέπεται να ανακτήσουν ούτε ένα μικρό ποσοστό από τα χρήματα που κατέβαλαν προκειμένου να αποκτήσουν θέση στις συγκεκριμένες εταιρείες.
Ειδικότερα στην περίπτωση της Creta Farm, οι μέτοχοι μειοψηφίας είχαν τοποθετηθεί στην εταιρεία, με την πεποίθηση ότι επρόκειτο για τον leader της αγοράς των αλλαντικών, με καινοτόμα προϊοντική γκάμα, με εξωστρεφή παρουσία και με τη… «βούλα» της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
To θέμα αποκτά ευρύτερες διαστάσεις, καθώς αρκετές ακόμη εισηγμένες βρίσκονται σε διαδικασία διαπραγματεύσεων με τις τράπεζες για την αναδιάρθρωση των δανειακών υποχρεώσεών τους, οπότε μεταξύ των επενδυτών υπάρχει ο φόβος μήπως χάσουν το σύνολο των χρημάτων που κατέβαλαν και σε άλλες εταιρείες, πέραν των τριών που προαναφέρθηκαν.
Στη χρηματιστηριακή αγορά τώρα, όλοι αναγνωρίζουν την προτεραιότητα συνέχισης της δραστηριότητας των εταιρειών και της διατήρησης των θέσεων εργασίας, πλην όμως θεωρούν πως σε μια διαδικασία διάσωσης δεν μπορεί όλοι να ανακτούν ένα (μικρό έστω) τμήμα των χρημάτων τους, εκτός από τους μετόχους και μάλιστα αυτούς της μειοψηφίας.
«Θα πρέπει να προβλέπεται μια διαδικασία που δεν θα αφήνει εντελώς ξεκρέμαστους τους μετόχους της μειοψηφίας. Κατανοούμε ότι τα ανοίγματα των εταιρειών είναι πολλές φορές μεγάλα, ή επίσης το ότι οι τράπεζες θέλουν να περάσουν το δικό τους μήνυμα προς ορισμένους μη συνεργάσιμους επιχειρηματίες. Από την άλλη πλευρά όμως, δεν μπορούν να μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά οι αδελφοί Δομαζάκη και η οικογένεια Κουτσολιούτσου με τους μετόχους μειοψηφίας. Με τον τρόπο αυτό απαξιώνεται ο χρηματιστηριακός θεσμός», αναφέρουν χαρακτηριστικά παράγοντες της αγοράς.
Οι ίδιοι κύκλοι άλλωστε αναφέρονται σε περιπτώσεις αναδιαρθρώσεων εισηγμένων εταιρειών, όπου «κάτι έμεινε» και για τους μετόχους, όπως στα πρόσφατα παραδείγματα των δύο μεγάλων ιχθυοκαλλιεργητικών Ομίλων (Νηρέας και Ιχθυοτροφεία Σελόντα μέσω των δημόσιων προτάσεων), ή στην περίπτωση της Pasal Development, όπου οι παλαιοί μέτοχοι θα απομείνουν με ένα 10% στην πλήρως εξυγιασμένη εταιρεία που θα προκύψει μετά την δρομολογούμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης.