Έξι χρόνια μετά τη μεγαλύτερη τραγωδία που έζησε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι με τους 104 νεκρούς, το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του για την ενοχή ή μη των 21 κατηγορουμένων για πράξεις και παραλείψεις πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη φωτιά.
Συγκεκριμένα, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών αποφάσισε την ενοχή έξι κατηγορουμένων, μία απόφαση που προκάλεσε έντονες αποδοκιμασίες από τους συγγενείς των θυμάτων και τους εγκαυματίες που βρίσκονταν από το πρωί μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Επέβαλε ποινή φυλάκισης στους έξι καταδικασθέντες από 3 έως 111 έτη, με εκτιτέα όμως τα 5 έτη, και τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι εφόσον η ποινή τους είναι εξαγοράσιμη προς 10 ευρώ την ημέρα, σημειώνει η ΕΡΤ.
Το δικαστήριο κήρυξε ενόχους τους Σωτήρη Τερζούδη, τότε αρχηγό της Πυροσβεστικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματική βλάβη από αμέλεια για την εκτροπή ελικοπτέρου), Βασίλη Ματθαιόπουλο, τότε υπαρχηγό (ανθρωποκτονία από αμέλεια για τον θάνατο 9 ανθρώπων στη θάλασσα), Ιωάννη Φωστιέρη, τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ (ανθρωποκτονία από αμέλεια), Νικόλαο Παναγιωτόπουλο, τότε Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών (ανθρωποκτονία από αμέλεια για τον θάνατο 102 ανθρώπων, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων), Χαράλαμπο Χιώνη, τότε Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια για τον θάνατο 102 ανθρώπων, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων) και Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, κάτοικο από την αυλή του οποίου ξεκίνησε η φωτιά.
Ειδικότερα επέβαλε συγκεκριμένα στους:
- Σωτήρη Τερζούδη, Αρχηγό Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος, ποινή φυλάκισης 111 έτη
- Βασίλη Ματθαιόπουλο, υπαρχηγό Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος, ποινή φυλάκισης 15 ετών
- Ιω. Φωστιέρη, Διοικητή του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων, ποινή φυλάκισης 111 έτη
- Νικ. Παναγιώτοπουλο, Διοικητή της Διοίκησης Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αθηνών, ποινή φυλάκισης 111 έτη
- Χαράλαμπο Χιόνη, Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής, ποινή φυλάκισης 111 έτη
- Κων. Αγγελόπουλο, κάτοικο που φέρεται να έβαλε την πυρκαγιά, ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Αυτό που καταλόγισε στους καταδικασθέντες το δικαστήριο ήταν τον μη συντονισμό των πυροσβεστικών δυνάμεων, το αλαλούμ που επικρατούσε, το ότι δεν κινητοποιήθηκαν τα πλεούμενα, τα πλοιάρια προκειμένου να διασώσουν τον κόσμο που πνίγηκε μέσα στη θάλασσα. Επίσης, όσον αφορά τους επίγειους αξιωματικούς της Πυροσβεστικής, ότι δεν έκαναν την αναγκαία εισήγηση για την οργανωμένη απομάκρυνση των ανθρώπων και την ενημέρωση του κοινού μέσω των ΜΜΕ.
Ποιοι αθωώθηκαν
Αθώοι κρίθηκαν τα στελέχη της Πυροσβεστικής Χρήστος Γκολφίνος, Φίλιππος Παντελεάκος, Δαμιανός Παπαδόπουλος, Χρήστος Λάμπρης, Χρήστος Δροσόπουλος, Γεώργιος Πορτοζούδης και Στέφανος Κολοκούρης, ο τότε αξιωματικός στα Εναέρια Μέσα της ΕΛΑΣ Χαράλαμπος Συρογιάννης, ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης.
Αθώοι κρίθηκαν επίσης η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου και οι τότε δήμαρχοι Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και Πεντέλης Δημήτριος-Στέργιος Καψάλης.
Αθώοι κρίθηκαν, παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, οι Βάιος Θανασιάς, τότε αντιδήμαρχος δήμου Μαραθώνα, Ευάγγελος Μπουρνούς, τότε δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, Αντώνης Παλπατζής, τότε αντιδήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου.
Στο δικαστήριο το κλίμα ήταν συναισθηματικά φορτισμένο. Πολλοί ξέσπασαν σε κλάματα, ενώ άλλοι έπεφταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. «Κοιτάξτε με στα μάτια», φώναξε μία γυναίκα, η οποία, όπως είπε, έχασε τα παιδιά της. «Δεν είναι δικαιοσύνη αυτή», φώναζαν κάποιοι άλλοι συγγενείς.
Η απόφαση δε για να αφεθούν ελεύθεροι εξόργισε τους παριστάμενους που κινήθηκαν εναντίον των κατηγορουμένων, με έναν εξ αυτών να πετά μια καρέκλα.
Δούρου: Κατασυκοφαντήθηκα και λοιδορήθηκα όσο κανείς
Η Ρ. Δούρου δήλωσε σχετικά:
«Σήμερα το δικαστήριο με έκρινε ομόφωνα αθώα για την τραγωδία στο Μάτι. Να σημειωθεί ότι προηγήθηκε αθωωτική πρόταση του κ. Εισαγγελέα αλλά και αθωωτική απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου για τους αιρετούς, που αποτελείται από Ανώτατο και Ανώτερους Δικαστές, δηλαδή όλοι οι Δικαστές που με έκριναν σε πειθαρχικό και ποινικό επίπεδο ομόφωνα με αθώωσαν.
Σε μία ασύλληπτη τραγωδία, ακόμα κι αν αποδεδειγμένα πλέον δεν είχα καμία ανάμειξη, ακόμα κι αν αδίκως διώχθηκα, ο εσωτερικός πυρήνας αξιών μου δεν επιτρέπει να χαρώ για την τελική μου δικαίωση. Γιατί η αδικία που υπέστησαν τα θύματα και οι συγγενείς τους υπερτερεί της αδικίας που υπέστην εγώ. Ως πολιτικό πρόσωπο, ένας λόγος παραπάνω η ηθική αυτή να υπερνικά το αίσθημα ακόμα και της όποιας στιγμιαίας προσωπικής ικανοποίησης.
Γνωρίζω ότι ποτέ και τίποτα, καμιά διαδικασία δεν μπορεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω, να επουλώσει τα τραύματα, να απαλείψει το γεγονός που σημάδεψε βαθύτατα και τη δική μου ζωή. Και γι’ αυτό πρέπει όλοι μας να εκφράσουμε τη συντριβή μας.
Υπήρξα ο κύριος στόχος από τους πολιτικούς μου αντιπάλους σε μία τεραστίων διαστάσεων εθνική τραγωδία, οι οποίοι επιχείρησαν την πολιτική, ηθική και φυσική μου εξόντωση. Κατασυκοφαντήθηκα και λοιδορήθηκα όσο κανείς άλλος.
Οι πολιτικοί μου αντίπαλοι ουδέποτε μπόρεσαν να αποδεχθούν ότι μία νέα, αριστερή, γυναίκα επιτέλεσε, στη διάρκεια της θητείας της, με πρωτοφανή διαφάνεια ένα τεράστιο έργο σε όλους τους τομείς.
Δρομολογήθηκαν 1.250 έργα προϋπολογισμού πάνω από 2,7 δισ. σε κάθε γωνιά της Αττικής. Χαρακτηριστικά αναφέρω την ανάπλαση του Φαληρικού όρμου, που έκτοτε παραμένει όπως το παραδώσαμε, τον αγωγό υδροδότησης της Αίγινας, τη δράση "ρεύμα για όλους" (στην περίοδο των μνημονιακών περιορισμών), τη για πρώτη φορά ενίσχυση του ΕΣΥ με εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων της Αττικής που αποδείχθηκαν κρίσιμης σημασίας όταν ήλθε η ώρα αντιμετώπισης της πανδημίας Covid-19 καθώς και τις προσλήψεις στα κέντρα υγείας και άλλα πολλά, τα οποία ακόμα και σήμερα οι πολιτικοί αντίπαλοί μας αποκρύπτουν ότι υλοποιήθηκαν από τη Διοίκηση της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής.
Όλο αυτό το έργο στις τοπικές κοινωνίες της Αττικής, για το κάθε λογής κατεστημένο, έπρεπε να αποτελέσει μία παρένθεση που δεν θα επαναληφθεί. Οπότε αναζητούσαν πάση θυσία το μέσο να πλήξουν, αμαυρώνοντας το έργο μου. Και το βρήκαν στην τραγωδία του Ματιού.
Αγνοώντας το θεσμικό πλαίσιο, αγνοώντας τα γεγονότα -ορθότερα, διαστρεβλώνοντάς τα-, παραποιώντας τα στο έπακρο με συκοφαντίες, κόντρα στην κοινή λογική και στη διεθνή εμπειρία, καταπατώντας ακόμα και το τεκμήριο αθωότητας, με έδειχναν με το δάχτυλο και με διέσυραν στο πανελλήνιο ως υπεύθυνη της τραγωδίας, στήνοντας τηλεδικαστήρια, εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των συμπολιτών μας.
Χαρακτηριστικό της χυδαιότητας και της διαστρέβλωσης είναι το γεγονός ότι μέρες μετά την εθνική τραγωδία έδωσα μία συνέντευξη στην οποία επισημαίνω ακριβώς ότι όσοι έχουν θέση ευθύνης δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι τους έτυχε στραβή στη βάρδια τους, άρα να σκύψουν να δουν πώς δεν θα ξαναγίνει τέτοια καταστροφή.
Ενώ λοιπόν η γραμματική και ουσιαστική διατύπωση είναι ότι πρόκειται για εθνική τραγωδία, διαστρέβλωσαν το νόημα, απέσπασαν τη φράση, έκαναν κοπτοραπτική και προσπάθησαν να με εμφανίσουν ως αναίσθητη, ανάλγητη, που υποβίβασα την τραγωδία σε κάτι απλό και συνηθισμένο.
Και τούτο αν και γνώριζαν πολύ καλά ότι η κοινή λογική, η διεθνής εμπειρία και το θεσμικό πλαίσιο ορίζουν ότι η Πυροσβεστική έχει την απόλυτη αρμοδιότητα κατάσβεσης δασικής πυρκαγιάς και διάσωσης των πολιτών. Ότι η αιρετή Περιφέρεια (β΄ βαθμός Τ.Α.) είχε και έχει καθαρά υποβοηθητικό ρόλο και μάλιστα με αρμοδιότητες τις οποίες δεν ασκεί αυτοβούλως αλλά μόνο αν και εφόσον το ζητήσει η Πυροσβεστική. Παρά το γεγονός ότι ως Περιφέρεια Αττικής ανταποκριθήκαμε στον ρόλο μας και επιτελέσαμε όλα όσα μής ζήτησε η Πυροσβεστική, έγινε τεράστια επικοινωνιακή προσπάθεια να χειραγωγηθεί το "κοινό περί δικαίου αίσθημα" με στόχο να θεωρηθώ ένοχη.
Πιστεύω ακράδαντα ότι για να περιφρουρήσουμε την αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, στην περίπτωση που εμείς ή ο φορέας του οποίου είμαστε πολιτικοί προϊστάμενοι, εμπλακεί έστω και αδιόρατα σε βλαπτική για τους πολίτες υπόθεση και δημιουργηθούν ακόμα και ελάχιστες σκιές ενοχής, είναι μονόδρομος να επιληφθούν οι φυσικοί δικαστές. Αν κρίνουν ότι είμαστε αθώοι, να αποδιδόμαστε λευκοί στην κοινωνία, αν είμαστε ένοχοι, να τιμωρούμαστε όπως όλοι οι πολίτες.
Συνεπώς η οχύρωση πίσω από βουλευτικές ασυλίες δεν αρμόζει σε πολιτικούς που θέλουν να πορεύονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τους πολίτες. Η όλη ποινική διαδικασία είναι μεν ιερή για όλες τις πλευρές που θέλουν να βρουν το δίκιο τους, ωστόσο δεν παύει να είναι ψυχοφθόρα. Την υπέστην χωρίς να βαρυγκωμώ, χωρίς να φωνασκώ και να κραυγάζω περί “πολιτικής δίωξης”, με υπομονή και καρτερία, σεβόμενη πλήρως τους κανόνες του κράτους δικαίου.
Δεν ζητώ να πουν συγγνώμη εκείνοι, οι ηθικοί αυτουργοί της δίωξής μου, που καταπατώντας κάθε τεκμήριο αθωότητας, με έδειχναν με το δάκτυλο ως ένοχη και ζητούσαν ακόμα και τη φυσική μου εξόντωση. Το εάν και το πώς θα αντιδράσουν τώρα, είναι δικό τους θέμα και θα κριθούν, όπως όλοι μας, από τους πολίτες. Εκείνο που δεν μπορώ να τους συγχωρήσω είναι πως η μάνα μου έφυγε πρόσφατα από τη ζωή με τον καημό ότι η κόρη της διασύρθηκε στο πανελλήνιο ως υπαίτια της τραγωδίας.
Στις πολλές και στους πολλούς που με πίστεψαν, με αγάπη με στήριξαν και μου συμπαραστάθηκαν από την πρώτη στιγμή, εκτός από το τεράστιο ευχαριστώ που τους οφείλω, θέλω να τους διαβεβαιώσω ότι τα άδικα χτυπήματα όχι μόνο δεν με λύγισαν, αντιθέτως με ατσάλωσαν έτσι ώστε να συνεχίσω να αγωνίζομαι για να γίνει η πατρίδα μας, η χώρα που μας αξίζει».