Τη δική του εκδοχή για τα όσα συνέβησαν το μοιραίο βράδυ που συγκρούστηκαν τα δύο τρένα στα Τέμπη έδωσε ο σταθμάρχης της Λάρισας στην ανακρίτρια και τον εισαγγελέα που τον ανέκριναν για 7,5 περίπου ώρες.
Στην απολογία του, που είδε το φως της δημοσιότητας, φαίνεται πως ο σταθμάρχης που είχε βάρδια εκείνο το βράδυ απάντησε σε όλα όσα τον ρώτησαν. Ανέλαβε την ευθύνη σε όσα του αναλογούν και επέρριψε επίσης ευθύνες στον υπόλοιπο μηχανισμό. Οπως γράφει το ethnos.gr, για τα όσα έγιναν τα πρώτα λεπτά μετά την μοιραία σύγκρουση, ανέφερε:
«Με πήρε τηλέφωνο η αστυνομία και με ρώτησε αν έχουμε κάποιο ατύχημα ή εκτροχίαση. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο με την αστυνομία, με πήρε τηλέφωνο η πυροσβεστική και με ενημέρωσε ότι έγινε σύγκρουση τρένων στον Ευαγγελισμό. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πώς έχει γίνει το συμβάν. Δεν θυμάμαι τι έγινε. Εγώ είχα δει στον πίνακα ότι όταν γύρισα τα κλειδιά, αφού μπήκε το 2597, οι λυχνίες ήταν λευκές σταθερά. Αυτό που μπορώ να εικάσω είναι ότι το κλειδί κούμπωσε στιγμιαία και στη συνέχεια ξεκούμπωσε και γύρισα στην παρακαμπτήριο, δίχως όμως να αλλάξουν οι λυχνίες στον πίνακα».
Για το πώς ξεκίνησε εκείνη η βάρδια στο σταθμαρχείο, περιγράφει: «Η έναρξη της βάρδιας μου ήταν στις 22:00. Περί τις 21:15 με 21:20 δέχτηκα τηλεφώνημα από τον συνάδελφό μου, τον Γ. Τ., ο οποίος υπηρετούσε στη βραδινή βάρδια, στον σταθμό Παλαιοφαρσάλων. Από ώρα 22:00 έως 06:00 αυτός βρισκόταν στον σταθμό της Λάρισας αναμένοντας το τρένο για να πάει στον σταθμό Παλαιοφάρσαλο και με ενημέρωσε ότι ο απογευματινός σταθμάρχης, ο κύριος Π. Κ., ήταν να με ενημερώσει για την εκτέλεση της κυκλοφορίας, λόγω ενός συμβάντος στον σταθμό Παλαιοφαρσάλων. Ο Π. με ενημέρωσε ότι στα Παλαιοφάρσαλα είχαν πέσει ηλεκτροφόρα καλώδια στην αμαξοστοιχία 56, η οποία εκτελούσε δρομολόγιο Αθήνα - Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα να αποκοπεί η γραμμή ανόδου από Παλαιοφάρσαλο έως Λάρισα. Για τον λόγο αυτό λοιπόν, η κυκλοφορία μέχρι τον σταθμό της Λάρισας θα έπρεπε να γίνει σε μονή γραμμή και συγκεκριμένα στη γραμμή καθόδου Παλαιοφαρσάλων - Λάρισας, με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία να μπει στον σταθμό Λάρισας ανάποδα. Εάν η αμαξοστοιχία ερχόταν κανονικά, θα έπρεπε να κινηθεί στη δεύτερη γραμμή, η οποία είναι γραμμή ανόδου, λόγω όμως της ανωτέρω βλάβης, για να κινηθεί από Παλαιοφάρσαλο προς Λάρισα θα έπρεπε να κινηθεί στην πρώτη γραμμή που είναι η γραμμή καθόδου και μέσω παρακαμπτήριας στη Λάρισα, να μπει στη γραμμή ανόδου. Έτσι θα έπρεπε να κινηθούν όλες οι αμαξοστοιχίες από Παλαιοφάρσαλο προς Λάρισα μέχρι να αποκατασταθούν οι βλάβες. Όταν πήγα στις 21:20 στον σταθμό, στη γραμμή ανόδου ήταν η αμαξοστοιχία 56 σαν κενό υλικού, δηλαδή ήταν με μηχανή ντίζελ και είχε πάρει νέα αρίθμηση 93506. Η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία έφυγε στις 21:50 κανονικά για Θεσσαλονίκη από τη γραμμή ανόδου με εντολή του σταθμάρχη Κ. Π. Μετά από λίγη ώρα, περί τις 22:10, ήρθε κανονικά στη γραμμή καθόδου (1η γραμμή) η αμαξοστοιχία 63 με κατεύθυνση από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα».
Σε ερώτηση για το ποιος σταθμάρχης υποδέχτηκε τη συγκεκριμένη αμαξοστοιχία, είπε: «Eγώ μαζί με τον κύριο Π., συγκεκριμένα εγώ ήμουν στο ραδιοτηλέφωνο και στα τηλεγραφήματα και ο κύριος Π. στην κυκλοφορία και στην αναχώρηση. Ο κύριος Χ. παρακολουθούσε δίχως να έχει κάποιο συγκεκριμένο καθήκον. Με διαφορά 1-2 λεπτών περίπου αφίχθη στον σταθμό Λάρισας και αμαξοστοιχία με αριθμό 2575 από Βόλο και μπήκε στην 6η γραμμή αντί να μπει στην 3η γραμμή, γιατί η 3η γραμμή ήταν κατειλημμένη από την αμαξοστοιχία προαστιακού 2594, η οποία πραγματοποιούσε δρομολόγιο Λάρισα - Θεσσαλονίκη, με ώρα αναχώρησης από τη Λάρισα στις 18:35 και είχε ακινητοποιηθεί λόγω βλάβης στο ύψος του εργοστασίου Ζαχάρεως. Η απογευματινή βάρδια έστειλε μηχανή για να τη φέρει πίσω στον σταθμό. Η μηχανή έφυγε στις 20:40 και γύρισε στις 21:25. Η αμαξοστοιχία 2575 που ήρθε από Βόλο, μπήκε στην 5η γραμμή μέσω των κλειδιών 116 και 115. Για να πάει η 2575 στην 6η γραμμή, γύρισα τα κλειδιά 116 και 115 σε παρακαμπτήριο και όταν η αμαξοστοιχία μπήκε στην 6η γραμμή επανέφερα τα κλειδιά σε ευθεία γραμμή. Αυτό συνέβη περί ώρα 22:05 με 22:10. Όπως προείπα εντός του σταθμού ήταν και η αμαξοστοιχία 63. Τη στιγμή εκείνη ρυθμίσαμε την κυκλοφορία και οι τρεις σταθμάρχες. Περί τις 22:10 με 22:15, ο Χ. Π. αναχώρησε. Λίγο μετά, περί ώρα 22:20 με 22:25, αναχώρησε και ο Κ.Π.».
Στην ερώτηση για τον αριθμό των δρομολογίων που διέρχονται από τον σταθμό της Λάρισας κατά τη νυχτερινή βάρδια, ο σταθμάρχης ανέφερε ότι «διέρχονται 13 δρομολόγια, εκ των οποίων τα 9 διέρχονται μεταξύ των ωρών από 22:09 έως 00:30».
Σχετικά με τον αριθμό των σταθμαρχών που υπηρετούν από τις 22:00 μέχρι 23:00, απάντησε πως: «Κανονικά υπηρετούν τρεις σταθμάρχες. Δύο οι απογευματινοί και ένας ο βραδινός. Συνολικά στην Περιφέρεια στην οποία επεκτείνεται η εξουσία της Γ’ Επιθεώρησης, υπηρετούν περίπου 26 με 27 άτομα σταθμάρχες, συμπεριλαμβανομένων εμού και των 13 συναδέλφων μου. Ο αρχαιότερος σταθμάρχης ρυθμίζει την κυκλοφορία και οι νεότεροι συντάσσουν τα τηλεγραφήματα, τα υποδείγματα και ο νυχτερινός σταθμάρχης ενημερώνεται για την κυκλοφορία. Επικεφαλής είναι πάντοτε ο αρχαιότερος και ανάλογα με τις ανάγκες μοιράζονται τα καθήκοντα».
Για τα κλειδιά και τον πίνακα ελέγχου
Σχετικά με τα κλειδιά είπε: «Ενημέρωσα τον κλειδούχο για να γυρίσει τα κλειδιά στην αιχμή 101 σε ευθεία γραμμή και να έρθει στο κλειδί 102 ή 105, δεν θυμάμαι ακριβώς, και να το γυρίσει από κύρια σε παρακαμπτήρια γραμμή, ώστε η αμαξοστοιχία 1564 να κατευθυνθεί στο μηχανοστάσιο. Ο λόγος που απευθύνθηκα στον κλειδούχο ήταν ότι δεν μπορούσα να γυρίσω το κλειδί από τον πίνακα, λόγω κόκκινου κυκλώματος. Η χαλασμένη αμαξοστοιχία 2594 πατούσε σε μία επαφή και αυτό στον πίνακα ελέγχου φαίνεται ως κόκκινο κύκλωμα. Μόλις τελείωσα αυτή την εργασία, με πήρε τηλέφωνο ο ρυθμιστής έλξης από Θεσσαλονίκη και με ενημέρωσε ότι στον πίνακά του στη Θεσσαλονίκη βλέπει κόκκινο κύκλωμα στη Ραψάνη, πράγμα που σημαίνει ότι είχε γίνει διακοπή ρεύματος. Αμέσως μετά κοίταξα τον ηλεκτρικό πίνακα για να δω μήπως είχε βλάβη και δεν διαπίστωσα βλάβη πουθενά. Ταυτόχρονα ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας 2598 μού ανέφερε ότι δεν έχει ρεύμα το τρένο. Την ίδια στιγμή με πήρε τηλέφωνο η αστυνομία και με ρώτησε αν έχουμε κάποιο ατύχημα ή εκτροχίαση. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο με την αστυνομία, με πήρε τηλέφωνο η πυροσβεστική και με ενημέρωσε ότι έγινε σύγκρουση τρένων στον Ευαγγελισμό. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πώς έχει γίνει το συμβάν. Δεν θυμάμαι τι έγινε. Εγώ είχα δει στον πίνακα ότι όταν γύρισα τα κλειδιά, αφού μπήκε το 2597, οι λυχνίες ήταν λευκές σταθερά. Αυτό που μπορώ να εικάσω, είναι ότι το κλειδί κούμπωσε στιγμιαία και στη συνέχεια ξεκούμπωσε και γύρισα στην παρακαμπτήριο, δίχως όμως να αλλάξουν οι λυχνίες στον πίνακα».
Αναφορικά με το εάν διαπίστωσε κάποια βλάβη στον πίνακα ελέγχου ανέφερε: «Όχι, δεν διαπίστωσα καμιά βλάβη. Τη στιγμή που ενημερώθηκα από την πυροσβεστική για τη σύγκρουση των τρένων, κάλεσα και τις δύο αμαξοστοιχίες και δεν μου αποκρίθηκε καμιά, ενημέρωσα δε τη σταθμάρχη Νέων Πόρων για να καλέσει κι αυτή αλλά δεν υπήρχε καμιά απόκριση και εκεί κατάλαβα τι είχε συμβεί. Το άρθρο 1204 του γενικού κανονισμού κυκλοφορίας ΟΣΕ ορίζει ότι όταν ο μηχανοδηγός διαπιστώσει σε περιοχές σταθμών ή κόμβων πως τελικά η αμαξοστοιχία ακολουθεί λόγω του τρόπου διευθέτησης των αλλαγών από το προσωπικό της υποδομής, διαφορετική πορεία από αυτή που υποδείχθηκε, μέσω σημάτων ή δελτίων ή διαφορετική από αυτή που αντιστοιχεί στο δρομολόγιο της αμαξοστοιχίας, τότε οφείλει να προβεί σε άμεση στάθμευση της αμαξοστοιχίας και στη συνέχεια συνεννοείται με τον σταθμάρχη ή τον κεντρικό χειριστή».
Επιρρίπτει ευθύνες και στον μηχανοδηγό
Στο τέλος της απολογίας του επισήμανε: «Υπάρχουν λυχνίες στον ηλεκτρικό πίνακα που δείχνουν την πορεία του τρένου για όσο δείχνει ο πίνακας. Στη γραμμή ανόδου, το σημείο που αποτυπώνεται στον ηλεκτρικό πίνακα έχει εμβέλεια μέχρι το ύψος της 110 Πτέρυγας Μάχης. Εκεί υπάρχει μόνιμο κόκκινο κύκλωμα. Παρότι δε ότι αριστερά του πίνακα υπάρχουν κι άλλες λυχνίες, αυτές δεν λειτουργούν λόγω του κόκκινου κυκλώματος που βρίσκεται στο ύψος της 110 Πτέρυγας Μάχης. Δεν ξέρω, αν κάθονταν και οι άλλοι σταθμάρχες έως τις 23:00 ίσως να μη γινόταν ό,τι έγινε, εάν αποδειχθεί η δική μου αμέλεια. Εάν ο μηχανοδηγός μού έλεγε ότι μπήκε στη γραμμή από την άνοδο στην κάθοδο, πάλι δεν θα γινόταν τίποτα, αυτό το επιβεβαιώνει και ο προϊστάμενός μου. Εάν μου ζητούσε υπόδειγμα 1001, θα σταματούσε η πορεία του τρένου και θα έστελνα τον κλειδούχο να δει τι έχει γίνει απ’ τη στιγμή που εγώ είχα ενδείξεις ότι τα κλειδιά ήταν στην ευθεία. Ο μηχανοδηγός σίγουρα είχε αντιληφθεί ότι κινείται στη γραμμή καθόδου. Έπρεπε να με φωνάξει και να με ρωτήσει γιατί κινείται εκεί κι αν θα συνεχιστεί ή όχι. Απ’ τη στιγμή που δεν του ανέφερα ότι κινείται μέσω διαγωνίου στην κάθοδο, έπρεπε να σταματήσει και να φωνάξει γιατί το κλειδί είναι ανάποδα. Δεν πρόλαβα να ενημερώσω τον προϊστάμενό μου, τον κύριο Νικολάου, ή την επιθεώρηση ότι οι κύριοι Π. και Χ. είχαν αποχωρήσει στις 22:15 ο πρώτος και 22:05 με 22:10 ο δεύτερος αντιστοίχως, λόγω του φόρτου εργασίας…».
Στην ερώτηση της ανακρίτριας ποια είναι τα κριτήρια που πρέπει να πληροί κάποιος για να υποβάλει αίτηση στο πλαίσιο της κινητικότητας για να τοποθετηθεί ως σταθμάρχης, ο 59χρονος απάντησε το εξής: «Να έχει απολυτήριο λυκείου και δεν θυμάμαι αν υφίσταται και κάποιο ηλικιακό κριτήριο». Επίσης υπογράμμισε πως:
«Στις 7/2/1989, προσλήφθηκα στον ΟΣΕ αρχικά σαν εργάτης στο τρενάκι του Πηλίου και μετά το έτος 1990 ήρθα στον ΟΣΕ Λάρισας στο τμήμα αποσκευών και εμπορευμάτων, μέχρι και 30/4/2011 που καταργήθηκε το συγκεκριμένο τμήμα. Ξεκίνησα ως φορτωτής, εν συνεχεία ζυγιστής και επί 6-7 χρόνια ήμουν επιστάτης. Το έτος 2011 την 1 Μαΐου μετακινήθηκα με μετάταξη στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Λάρισας. Στις 6/7/2022 με κινητικότητα του 1ου κύκλου του έτους 2022 επέστρεψα στον ΟΣΕ, προκειμένου να εργαστώ ως σταθμάρχης με βάση τις θέσεις της κινητικότητας που υπήρχαν στη Λάρισα».