Σε επαφές με το μεγαλύτερο αγοραστή γαλλίου επί ευρωπαικού εδάφους, τη γερμανική Freiberger, καθώς και με άλλους πελάτες στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, που αναζητούν εναλλακτικούς προμηθευτές, πέραν της Κίνας, βρίσκεται ήδη η Metlen.
Στόχος είναι να κλείσει από τώρα τις πρώτες συμφωνίες και να «κλειδώσει» προκαταβολικά τη πώληση και των 50 τόνων του σπάνιου αυτού μετάλλου που θα παράγει από το 2027 στη νέα βιομηχανική γραμμή της «Αλουμίνιον» , σε εταιρείες που με βάση τη πρώτη αυτή ύλη θα κατασκευάζουν κράματα γαλλίου, όπως η Freiberger Compound Materials.
Η γερμανική εταιρεία, ισραηλινών συμφερόντων, που εξαρτάται αποκλειστικά από τους κινέζους προμηθευτές, είναι ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς στο αρσενιούχο γάλλιο που χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων για τη ανάπτυξη μικροτσίπ σε υπολογιστές, smartphones και ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Καταναλώνοντας περίπου το 10% της παγκόσμιας παραγωγής γαλλίου, η εταιρεία με ετήσιες πωλήσεις 70-80 εκατ. ευρώ (2022) ήταν από τις πρώτες που βίωσε την αβεβαιότητα μετά την επιβολή από το Πεκίνο το καλοκαίρι του 2023 των πρώτων περιορισμών στις εξαγωγές προϊόντων γαλλίου και γερμανίου προς την Ευρώπη.
Επαφές σαν αυτές με δυνητικούς πελάτες έχει ήδη ξεκινήσει καιρό τώρα η Μetlen, όπως ενημερώθηκε χθες από τα στελέχη της «Αλουμίνιον» ο υπουργός Ανάπτυξης Τ. Θεοδωρικάκος κατά την επίσκεψή του στον Αγ. Νικόλαο Βοιωτίας, δείγμα ότι η επένδυση σχεδιάζονταν αρκετό καιρό προτού ανακοινωθεί.
Οι δύο άλλες εταιρείες επί ευρωπαικού εδάφους με τις οποίες συζητά ο ελληνικός όμιλος είναι η, επίσης γερμανική, Tradium που μέχρι σήμερα προμηθεύονταν γάλλιο αποκλειστικά από τη Κίνα και η σλοβάκικη CMK που παράγει ένα άλλο κράμα του μετάλλου, το αρσενιούχο γάλλιο, κατάλληλο για οπτοηλεκτρονικές εφαρμογές.
Στον Καναδά και τις ΗΠΑ οι επαφές αφορούν τρεις εταιρείες και συγκεκριμένα τις NEO, Coherent και Indium Corporation, με αντικείμενο είτε το αρσενιούχο γάλλιο, είτε το νιτρίδιο του γαλλίου, ένα άλλο κράμα, που στη τελική του μορφή αποτελεί βασική πρώτη ύλη για οπτικές ίνες, LEDs και λείζερ με εφαρμογές στην αεροδιαστημική και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Στην συντριπτική τους πλειονότητα, όλες αυτές οι εταιρείες ανήκουν σε μια κατηγορία εξιδεικευμένων, μικρών ή μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων, με βάση τα διεθνή στάνταρ, με προσωπικό μέχρι 250 άτομα και πωλήσεις της τάξης των 50 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο.
Κατ΄ αντιστοιχία δηλαδή των όσων κάνει η «Αλουμίνιον» της Μetlen, που παράγει αλουμίνιο σε κολόνες ή πλάκες, τη πρώτη ύλη που εν συνεχεία πουλάει σε εταιρείες για τη κατασκευή από προφίλ για τη βιομηχανία και τον οικιακό τομέα (πορτοπαράθυρα) μέχρι ψυγεία αυτοκινήτων, έτσι και οι παραπάνω εταιρείες προμηθεύουν με επεξεργασμένα προιόντα τα μεγάλα παγκόσμια ονόματα.
Που θα κατασκευαστεί η μονάδα
Ένα ακόμη δείγμα ότι η επένδυση σχεδιάζονταν καιρό πριν ληφθεί η τελική επενδυτική απόφαση είναι το γεγονός ότι έχουν ήδη ξεκινήσει οι μελέτες για το χώρο που θα φιλοξενήσει τη νέα γραμμή παραγωγής βωξίτη, αλουμίνας και γαλλίου, δηλαδή εντός των ορίων του εργοστάσιου του «Αλουμίνιον», εκεί όπου σήμερα βρίσκεται εγκατεστημένη η πιλοτική μονάδα υδρομεταλλουργίας και «τρέχει» όλες τις δοκιμές, για να βελτιστοποιήσει τη μέθοδο, ώστε να μειώσει όσο το δυνατόν το κόστος παραγωγής.
Αν δεν είχε γίνει η παραπάνω προετοιμασία και δεν υπήρχαν οι προυποθέσεις ότι η επένδυση θα είναι βιώσιμη και τα κόστη παραγωγής ανταγωνιστικά, πολύ απλά δεν θα είχε ληφθεί από τα όργανα της Μetlen η τελική επενδυτική απόφαση για μια επένδυση 295,5 εκατ ευρώ σε ένα περιβάλλον αυξητικών τιμών, που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα παραμείνουν ψηλά για χρόνια, με πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα το γάλλιο.
Σήμερα η τιμή του φλερτάρει με τα 1.000 δολάρια το κιλό, έναντι 250-300 δολάρια πριν από μια επταετία, καθώς οι Κινέζοι, ακριβώς επειδή ελέγχουν πλήρως την αγορά, μπορούν να καθορίζουν και τη τιμή, έχοντας οδηγήσει σε κλείσιμο πολλούς τρίτους παίκτες.
Αν σκεφτεί κανείς ότι οι ανάγκες όλης της ΕΕ σε γάλλιο για τη κατασκευή προϊόντων προηγμένης τεχνολογίας με πρώτη ύλη το συγκεκριμένο μέταλλο, φτάνουν τους περίπου 50 τόνους, τότε η νέα μονάδα θα εξασφαλίζει τη ζήτηση όλης της ευρωπαϊκής αγοράς.
Έως πρότινος και οι 50 αυτοί τόνοι καλύπτονταν από τη Κίνα, ωστόσο μετά τα απανωτά «απαγορευτικά» του Πεκίνου για τις εξαγωγές σπάνιων γαιών, πλέον οι ευρωπαϊκές ανάγκες χρησιμοποιούν στοκ ή εισαγωγές από κάποιες τρίτες μικρότερες χώρες. Δεδομένου ότι η παγκόσμια παραγωγή γαλλίου είναι σήμερα 750 τόνοι, η επένδυση της Μetlen φιλοδοξεί να προμηθεύει το 7% της διεθνούς αγοράς.