Την ισχυρή πιστωτική επέκταση και τη δυνατότητα να βελτιώσουν το ποσοστό καθαρών κερδών που θα διανείμουν στους μετόχους τους, πρόκειται να προτάξουν οι διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών, κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων τρίτου τριμήνου, επιδιώκοντας να αναδείξουν καθοριστικές παραμέτρους διαφοροποίησης του επενδυτικού τους αφηγήματος έναντι αυτού των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Το τελευταίο δεκαήμερο, μετά την τρίτη μείωση επιτοκίων από την ΕΚΤ, επανήλθαν, μεταξύ των επενδυτών, οι ανησυχίες για τις επιπτώσεις στην κερδοφορία των ευρωπαϊκών τραπεζών από τη διαφαινόμενη πρόθεση της κεντρικής τράπεζας να αποκλιμακώσει γρήγορα τα επιτόκια.
Αυτή τη στιγμή, η πλειονότητα των επενδυτών εκτιμά ότι στο τέλος της επόμενης χρονιάς (2025) το επιτόκιο παρέμβασης της ΕΚΤ θα έχει προσγειωθεί στα επίπεδα του 2% από 3,25% σήμερα, με εμπροσθοβαρή μάλιστα κίνηση. Το παραπάνω consensus προκαλεί επί τα χείρω αναθεωρήσεις για τα επίπεδα κερδοφορίας, δείγματα του οποίου αποτέλεσαν οι πρόσφατες περικοπές τιμών-στόχων για τους τίτλους Eurobank, ΕΤΕ, Πειραιώς και Alpha από τις Morgan Stanley και Goldman Sachs.
Το μήνυμα που θα εκπέμψουν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών, συμπυκνώνεται στον ανάποδο κύκλο: η οικονομία αναπτύσσεται, τα δάνεια αυξάνουν και η προωθούμενη «καθαρή» λύση στο θέμα του DTC επιτρέπει την εποπτική έγκριση υψηλότερων ανταμοιβών στους μετόχους.
Υπέρβαση στόχων πιστωτικής επέκτασης
Στο μέτωπο της πιστωτικής επέκτασης, η χρονιά εξελίσσεται καλύτερα των προσδοκιών και είναι πιθανόν στο 9μηνο κάποιες τράπεζες να υπερβούν τον στόχο έτους, ως προς το ύψος των ενήμερων δανείων.
Επιπρόσθετα, η εσπευσμένη εκταμίευση (σ.σ. αρχικά προγραμματιζόταν για το 2025) δανείου 2,7 δισ. ευρώ προς τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ για χρηματοδότηση του τιμήματος Αττικής Οδού, σε συνδυασμό με δυο-τρεις άλλες μεσαίου μεγέθους «δουλειές», δημιουργούν βάσιμες προϋποθέσεις, ώστε η χρονιά να κλείσει με υπέρβαση στόχων για τις τέσσερις συστημικές τράπεζες.
Η αυξημένη βάση εσόδων υπεραντισταθμίζει απώλειες
Οι τράπεζες θα προτάξουν την αύξηση της βάσης εσόδων (σ.σ. ενήμερα δάνεια), προκειμένου να καταδείξουν ότι θα αντισταθμίσει/υπερκαλύψει την επίπτωση από την αποκλιμάκωση των επιτοκίων. Το γεγονός ότι το 2025 ενέχει μεγάλες εκταμιεύσεις εταιρικών δανείων (παραχώρηση Εγνατίας Οδού, Lamda Malls κ.ά.) επιτρέπει να προϋπολογιστεί στα υπό διαμόρφωση budgets επίτευξη αντίστοιχου -με τον φετινό- ρυθμού πιστωτικής επέκτασης.
Σε καλύτερη θέση όλων βρίσκεται η Eurobank, καθώς ενοποιεί από το τρίτο τρίμηνο την Ελληνική Τράπεζα Κύπρου, εξέλιξη που αυξάνει τα ενήμερα δάνεια, υπερκαλύπτοντας την όποια επίπτωση από τυχόν κάμψη των καθαρών εσόδων από τόκους, λόγω ταχείας αποκλιμάκωσης επιτοκίων.
Μικρά περιθώρια περαιτέρω υποχώρησης του spread
Συνεπικουρικά λειτουργεί, σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, η προσαρμογή των περιθωρίων εταιρικού δανεισμού, κατά τους τελευταίους 18 μήνες. Πλέον, επιχειρηματικοί όμιλοι, με ισχυρούς ισολογισμούς, δανείζονται από τις συστημικές τράπεζες με spread της τάξης του 1,3% με 1,7%. To μέσο spread για μεγάλες επιχειρήσεις συγκλίνει προς το 1,5%, επίπεδο αντίστοιχο άλλων ευρωπαϊκών αγορών, αλλά δύσκολα θα υποχωρήσει κάτω από αυτό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων πηγών.
Ο βαθμός συγκέντρωσης της αγοράς, σε συνδυασμό με την ευρεία καταθετική βάση, χαρίζει στις τέσσερις μεγάλες τράπεζες τη δυνατότητα να μειώσουν τα επιτόκια προθεσμιακών καταθέσεων, ακολουθώντας τις μειώσεις επιτοκίων του κεντρικού τραπεζίτη.
Όπως έδειξε η καθήλωση της συμμετοχής των προθεσμιακών στο συνολικό μείγμα καταθέσεων, κατά το τελευταίο 12μηνο, οι τράπεζες πέτυχαν να κατευθύνουν μέρος του πελατολογίου τους, που επιζητούσε υψηλότερο τόκο, σε επενδυτικά προϊόντα (Αμοιβαία Κεφάλαια, σύνθετα αποταμιευτικά-ασφαλιστικά κ.ά.).
Τέλος, η αγορά στεγαστικών δανείων, λόγω συνδυασμού υψηλών επιτοκίων και εκτόξευσης των τιμών ακινήτων, παραμένει «ατροφική», μετά την υπερδεκαετή κρίση χρέους. Μένει να φανεί αν η μείωση των επιτοκίων αυξήσει τη ζήτηση. Πρόκειται, όμως, για παράμετρο που, προς το παρόν, παραμένει αχαρτογράφητη.
Χαμηλό κόστος πιστωτικού κινδύνου
Η καλή πορεία της οικονομίας, λόγω της επίδρασης του Τουρισμού και των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, κρατά σε πολύ χαμηλά επίπεδα το κόστος πιστωτικού κινδύνου (cost of risk-CoR) για τις ελληνικές τράπεζες.
Ο λόγος μη εξυπηρετούμενων δανείων προς το σύνολο των χορηγήσεων θα πέσει, σύμφωνα με αναλυτές, κάτω του 3% για τις περισσότερες τράπεζες στο τέλος του έτους, λόγω του συνδυασμού χαμηλού ή αρνητικού NPL formation και της αξιοσημείωτης αύξησης των ενήμερων δανείων.
Υψηλότερα payouts με επίσπευση απόσβεσης DTC
Το δεύτερο μεγάλο «ατού» στα χέρια των τραπεζιτών έγκειται στη δυνατότητα ενίσχυσης του payout ratio. Του ποσοστού, δηλαδή, των καθαρών κερδών, που αποδίδουν στους μετόχους τους μέσω μερίσματος ή/και επαναγοράς μετοχών.
Η οικεία βουλήσει απόφαση να επισπεύσουν την αποαναγνώριση DTC «καίγοντας» πρόσθετο εποπτικό κεφάλαιο (σ.σ. πέραν της απόσβεσης μέσω του φόρου) αναιρεί τη βασικότερη ανησυχία του επόπτη για τη βελτίωση της πολιτικής ανταμοιβής μετόχων. Οι διοικήσεις πρόκειται να ανακοινώσουν, με τα αποτελέσματα 9μήνου, τον σχεδιασμό τους (σ.σ. διαφορετικός ανά τράπεζα) ως προς την επίσπευση της αποαναγνώρισης DTC.
Όσες διαθέτουν υψηλό κεφαλαιακό «πλεόνασμα», το οποίο προβλέπεται να ενισχυθεί τα επόμενα χρόνια, ενδέχεται να προϋπολογίσουν μεγαλύτερη εποπτική προσαρμογή (σ.σ. μεγαλύτερη διαγραφή, δηλαδή, εποπτικού κεφαλαίου που προέρχεται από DTC), ώστε να δημιουργήσουν προϋποθέσεις λήψης έγκρισης από SSM για payout ratio υψηλότερο του 50% επί των κερδών χρήσης της επόμενης χρονιάς.
Για τις υπόλοιπες, ο άτυπος στόχος έγκρισης payout ratio 50% επί των κερδών χρήσης 2025 καθίσταται εφικτός.
«Υψηλά» yields
Η ορατή διανομή τουλάχιστον του 50% των καθαρών κερδών χρήσης 2025 προσδίδει στις τράπεζες υψηλά έως και «εξωτικά» yields, βάσει των τρεχουσών κεφαλαιοποιήσεων, επίδοση που προς το παρόν περνά απαρατήρητη από την αγορά, λόγω της κόπωσης που προκάλεσαν οι μεγάλες διαθέσεις μετοχών από ΤΧΣ και του προαναφερθέντος κλίματος για τις προοπτικές του ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου.
Με δεδομένο ότι οι τράπεζες αποφασίζουν μόνες τους να «κάψουν» εποπτικό κεφάλαιο προερχόμενο από DTC, η προτεινόμενη λύση δεν απαιτεί νομοθετική παρέμβαση και έχει ήδη τις ευλογίες της Φρανκφούρτης. Η επίσπευση της αποαναγνώρισης εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε μείωση κατά τουλάχιστον 50% του χρόνου απόσβεσης DTC.
Έτσι, αντί για το 2041, η αποαναγνώρισή του από τα εποπτικά κεφάλαια θα έχει ολοκληρωθεί ως το 2035.