Σε κατάσταση πλήρους αδιεξόδου κινδυνεύουν να βρεθούν οι ομολογιούχοι της MLS, αφενός, λόγω της απουσίας οποιασδήποτε πρότασης από τη διοίκηση της εταιρείας και αφετέρου, εξαιτίας των δύσκαμπτων όρων των ομολογιακών εκδόσεων, που αποτελούν τροχοπέδη για την επιτάχυνση των όποιων διαδικασιών αντιμετώπισης του προβλήματος.
Όλοι πάντως παραδέχονται πως τα δεδομένα είναι πλέον πολύ δύσκολα, καθώς από τον περασμένο Ιούλιο μέχρι σήμερα:
- Πρώτον, σε κανένα από τα τρία ομόλογα δεν επιτεύχθηκε η απαιτούμενη απαρτία του 66,7%, έτσι ώστε να μπορεί είτε να καταγγελθούν οι εκδόσεις από τους ομολογιούχους (και τα ποσά να γίνουν άμεσα απαιτητά), είτε να εγκρίνουν οι ομολογιούχοι τις όποιες προτάσεις της διοίκησης. Μάλιστα, στην πρόσφατη διαδικτυακή Γ.Σ. του Ομολόγου 2, η απαρτία ήταν μόλις 39%, πολύ χαμηλότερη από το απαιτούμενο 50% για να ξεκινήσει η συνέλευση και πόσο μάλλον από το 66,7% προκειμένου να μπορούν να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για την «επόμενη μέρα». Είναι ιδιαίτερα αμφίβολο επίσης το αν θα επιτευχθεί η απαιτούμενη απαρτία και στην επαναληπτική Γ.Σ. της 26ης Μαΐου, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση, οι νομικοί της υπόθεσης θα κληθούν να αναζητήσουν… διέξοδο στα αδιέξοδα.
- Και δεύτερον, όλο αυτό το χρονικό διάστημα η διοίκηση της ΜLS δεν έχει καταθέσει στους ομολογιούχους οποιαδήποτε επίσημη πρόταση για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Αντίθετα, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, τα έσοδα της εταιρείας είναι οριακά, οι ζημίες πολύ μεγάλες, οι απομειώσεις τεράστιες και η ρευστότητά της μηδενική. Επιπλέον, όσο περνάει ο χρόνος τόσο η κατάσταση επιδεινώνεται. Παράγοντες της αγοράς τονίζουν πως η διοίκηση θα έπρεπε να είχε κινηθεί με πολύ πιο ταχείς ρυθμούς και πως από τον Σεπτέμβριο του 2019, όταν είχε φανεί το πρόβλημα, έως και σήμερα, δεν έχει υποβάλει ούτε μία πρόταση προς τους ομολογιούχους για τη διευθέτηση του θέματος.
Σε ό,τι δε αφορά το μέλλον, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, η διοίκηση της εταιρείας θα πρέπει να βιαστεί να προχωρήσει σε πρόταση προς τους ομολογιούχους, με ένα πρώτο κρίσιμο χρονικό όριο να είναι αυτό του προσεχούς Ιουλίου. Και αυτό γιατί τότε λήγει το πρώτο ομόλογο, οπότε οι αντιδράσεις των συγκεκριμένων ομολογιούχων πολύ πιθανόν να οξυνθούν.
Με βάση το συγκεκριμένο σκεπτικό, στις δύο άλλες εκδόσεις -επί του παρόντος και για σημαντικό ακόμη χρονικό διάστημα- θα οφείλονται μόνο οι τόκοι, άρα είναι περιορισμένο το αντικείμενο για το οποίο κάποιος ομολογιούχος θα μπορούσε να ακολουθήσει μόνος του τη δικαστική οδό. Στην περίπτωση, όμως, του 1ου ομολόγου, από τα μέσα Ιουλίου θα οφείλεται πέρα από τους τόκους και το κεφάλαιο. Άρα, αν δεν έχουμε απτές εξελίξεις μέχρι τότε, είναι αρκετά πιθανό να δούμε κλιμάκωση των αντιδράσεων από την πλευρά των ομολογιούχων εναντίον της εταιρείας.
Έτσι, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, αν υπάρχει ενδιαφερόμενος στρατηγικός επενδυτής που προτίθεται να αποκτήσει την ΜLS, καλύπτοντας αύξηση κεφαλαίου και ρυθμίζοντας -μέσω κουρέματος υποχρεώσεων- τα χρέη προς τους ομολογιούχους, το σχετικό deal θα πρέπει να κλείσει σύντομα και μάλιστα πριν από τη λήξη του πρώτου ομολόγου τον προσεχή Ιούλιο, γιατί από εκεί και πέρα τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο.
Δύσκαμπτοι όροι
Σύμφωνα με άλλους παράγοντες, σημαντικά προβλήματα προκύπτουν και από τους όρους των ομολόγων, οι οποίοι βασίστηκαν σε εκδόσεις που απευθύνονται σε μεγάλα θεσμικά χαρτοφυλάκια και όχι σε επενδυτές «λιανικής», με αποτέλεσμα η επίτευξη απαρτιών της τάξεως του 66,7% να θεωρείται δύσκολη υπόθεση.
Επίσης, λόγω απειρίας της αγοράς, όταν εκδίδονταν τα σχετικά ομόλογα κανείς δεν είχε εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο ενός default, γιατί επικρατούσε η ευρύτατη αντίληψη πως όλα τα ομόλογα αποπληρώνονται κανονικά, κάτι όμως που δεν ισχύει στην πράξη.
Το αποτέλεσμα είναι στην περίπτωση της ΜLS να έχουμε ένα ουσιαστικό default, το οποίο μέχρι σήμερα δεν μπορεί να πάρει επίσημο χαρακτήρα λόγω της αδυναμίας συγκέντρωσης των ομολογιούχων. Και το ερώτημα παραμένει: Αν αύριο η διοίκηση καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση προς τους ομολογιούχους που προϋποθέτει κούρεμα υποχρεώσεων, είναι βέβαιο ότι θα προκύψει απαρτία έτσι ώστε να μπορεί να γίνει αποδεκτή;
Τέλος, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ήταν λανθασμένη η απόφαση αναστολής διαπραγμάτευσης των ομολόγων της ΜLS. Αν η διαπραγμάτευση συνεχιζόταν, οι τιμές θα κατρακυλούσαν, πλην όμως, αφενός, οι πωλητές θα είχαν εισπράξει κάποιο μικρό τμήμα του κεφαλαίου τους (τώρα κινδυνεύουν να το χάσουν όλο), αφετέρου, άλλοι επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να αναλαμβάνουν μεγάλο ρίσκο, θα συγκέντρωναν υψηλό ποσοστό των τίτλων, με αποτέλεσμα η επίτευξη απαρτίας να αποτελούσε μια αρκετά ευκολότερη υπόθεση.