Το σχήμα των εφοπλιστών Καϋμενάκη - Μπάκου είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, οι αγοραστές του πακέτου των 10.714.000 μετοχών (περίπου 5%) της Ελλάκτωρ, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή με πωλητή την Pemanoaro, την κοινή εταιρεία των αδελφών Αναστάσιου και Δημήτρη Καλλιτσάντση.
Η Pemanoaro κατείχε μέχρι την Παρασκευή το 25,6% των μετοχών της εισηγμένης, στο πλαίσιο της συμφωνίας με την αμερικανική Farallon. Η τελευταία είχε δανειοδοτήσει με περίπου 50 εκατ. ευρώ την πλευρά Καλλιτσάντση, κατά την περίοδο που κορυφώθηκε η διαμάχη με την πλευρά Λ. Μπόμπολα και Δημ. Κούτρα για τον έλεγχο της Eλλάκτωρ.
Ως αγοραστής θα εμφανιστεί, κατά τις ίδιες πληροφορίες, εταιρεία που, όπως φαίνεται, συνδέεται με το εφοπλιστικό σχήμα που εδώ και εβδομάδες φέρεται ως ενδιαφερόμενο για συμμετοχή στην Eλλάκτωρ. Μένει να αποδειχθεί αν θα αυξήσει περαιτέρω το ποσοστό του και με ποιον αριθμό μετοχών θα εμφανιστεί στην έκτακτη γενική συνέλευση της 7ης Ιανουαρίου, που γίνεται κατόπιν αιτήματος της ολλανδικής Reggeborgh Invest, η οποία επιδιώκει τον διοικητικό έλεγχο της Eλλάκτωρ. Η Reggeborgh, αν ασκήσει το δικαίωμα (option) αγοράς των μετοχών του κ. Λεων. Μπόμπολα, θα ελέγχει άμεσα άνω του 22% της Eλλάκτωρ. Τις τελευταίες ημέρες φέρεται να ενισχύει περαιτέρω τη θέση της.
Σε κάθε περίπτωση, αν επιβεβαιωθεί η αγορά των μετοχών από τους εφοπλιστές, η κατάσταση γίνεται περισσότερο περίπλοκη για τους Ολλανδούς, οι οποίοι υποστηρίζουν από την πρώτη στιγμή πως έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν τις απόψεις τους (και το διοικητικό συμβούλιο της επιλογής τους…) στις 7 Ιανουαρίου. Σε κάθε περίπτωση, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα «σκάκι».
Η μεταβίβαση του πακέτου μπορεί να έγινε στο πλαίσιο αποπληρωμής της Farallon από την πλευρά Καλλιτσάντση, αλλά εξυπηρετεί ταυτόχρονα τη σημερινή διοίκηση της Eλλάκτωρ. Στην αγορά προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς επιδιώκει η διοίκηση, με τον Αναστάσιο Καλλιτσάντση να δηλώνει την προηγούμενη εβδομάδα πως η τύχη του ομίλου θα κριθεί από τη στάση που θα τηρήσουν όλοι οι μέτοχοι στην προσεχή γενική συνέλευση. Την ίδια στιγμή ζήτησε να στηριχθεί από τους μετόχους ως η διοίκηση που τα τελευταία χρόνια πέτυχε να αλλάξει την πορεία της Eλλάκτωρ, «δημιουργώντας έναν όμιλο με χρηστή διακυβέρνηση, αποδοτική δομή, επαγγελματικό μάνατζμεντ, βελτιωμένες λειτουργίες και μία ξεκάθαρη, ρεαλιστική και με θετικές προοπτικές επιχειρηματική στρατηγική».
Προσπαθεί, άραγε, η πλευρά Καλλιτσάντση να κινηθεί μεταξύ των δύο μετοχικών στρατοπέδων που δημιουργούνται και με ποιο σκοπό; Μήπως θέλει να αναγκάσει τους Ολλανδούς να ξανασκεφτούν την επιθετική τους στάση, κάνοντας περισσότερο ακριβό το εγχείρημα απόκτησης του διοικητικού ελέγχου; Θα κινηθούν με την ίδια αποφασιστικότητα στη Reggeborgh, αν διαπιστώσουν πως, αφού θα έχουν επενδύσει σημαντικά κεφάλαια στην Eλλάκτωρ, θα βρεθούν με μια ισχυρή «αντιπολίτευση» μεταξύ των μετόχων;
Πρόκειται για ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί, αν και κύκλοι της ολλανδικής επενδυτικής εταιρείας δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους για απόκτηση της Eλλάκτωρ.
Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας δείχνουν, όμως, πως η κατάσταση μπορεί να γίνει αρκετά πιο περίπλοκη, όπως έγραφε προ εβδομάδων το Euro2day.gr.