Σήματα από την Κομισιόν ότι πρέπει να επιταχύνει τις εκκρεμότητες γύρω από τη δημιουργία της αγοράς CCS λαμβάνει ξανά η κυβέρνηση για ένα εγχείρημα που καταγράφει πολλές καθυστερήσεις και με πολλά ακόμη ανοικτά θέματα, το κλείσιμο των οποίων συνδέεται άμεσα με το έργο στο Πρίνο, ύψους 500 εκατ ευρώ.
Το πρώτο βήμα είχε γίνει τον Οκτώβρη με την έγκριση από τη Κομισιόν της ενίσχυσης 150 εκατ. για την πρώτη φάση της επένδυσης και ένα επόμενο σημαντικό ορόσημο θα αφορά τη κατάθεση στη Βουλή του Regulation, με το οποίο θα ξεμπλέξει επιτέλους το «κουβάρι» της υπό διαμόρφωση αυτής νέας αγοράς και στην Ελλάδα.
Τα θέματα λειτουργίας της νέας αυτής αγοράς, το μέχρι τώρα σχεδιασμό, μαζί με τα ορόσημα και τα κρίσιμα από εδώ και πέρα βήματα, συζητήθηκαν σε ευρεία σύσκεψη χθες στο ΥΠΕΝ, υπό τον αρμόδιο υπουργό, Θ. Σκυλακάκη, την υφυπ. Αλ. Σδούκου, τον ΓΓ Τ. Αιβαλιώτη και την ηγεσία της ΕΔΕΥΕΠ.
Ενα ξεκάθαρο σήμα για την έναρξη λειτουργίας της αγοράς δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) και στη χώρα μας, θα είναι να έχει ολοκληρωθεί και σταλεί μέσα στο Φλεβάρη το τελικό draft στη Κομισιόν και τις ενδιαφερόμενες βιομηχανίες να αποθηκεύουν CO2 στον Πρίνο, τους λεγόμενους emitters, προκειμένου να δώσουν το πράσινο φως και το Μάρτιο να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή.
Το στοίχημα του Μαρτίου δεν είναι εύκολο ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι οι Βρυξέλλες ζητούν να έχουν οριστικοποιηθεί όλες οι εκκρεμότητες, μαζί και ο μηχανισμός στήριξης των emitters, δηλαδή ένα σχήμα με «δύναμη πυρός», που σύμφωνα με κάποιες αρχικές σκέψεις θα φτάνει τα 100 εκατ ευρώ, και το οποίο θα ενεργοποιείται μόνο όταν οι τιμές των ρύπων κινούνται κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο. Αυτό θα προσδιοριστεί μέσα από υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες ακόμη αργούν.
Το «Prinos CO2 Storage», το σχέδιο μετατροπής των εξαντλημένων ταμιευτήρων πετρελαίου του Πρίνου σε αποθήκη CO2, θεωρείται ένα από τα πιο ώριμα projects σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Εάν η χώρα ανοίξει βηματισμό θα μπορούσε να αποκτήσει πλεονέκτημα έναντι άλλων σχεδίων στην περιοχή. Σε ένα αυξητικό περιβάλλον για τη τιμή των δικαιωμάτων ρύπων, καθώς εκτιμάται ότι θα τετραπλασιαστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία, φτάνοντας τα 300 ευρώ/ τόνο, βαριές βιομηχανίες και κυβερνήσεις επενδύουν τεράστια ποσά στη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα, ενώ η παγκόσμια αγορά Carbon Capture & Storage (CCS), υπολογίζεται στα 5 δισ. δολάρια στα τέλη του 2030.