Όταν σκεφτόμαστε τη φέτα, το μυαλό μας πηγαίνει αυτόματα στο παραδοσιακό ελληνικό τραπέζι. Χωριάτικη σαλάτα, σπανακόπιτα, καλοκαίρι, παρέα και ελληνική φιλοξενία. Λίγοι θα φαντάζονταν ότι αυτή η χαρακτηριστική γεύση της ελληνικής κουζίνας θα εξελισσόταν και θα γινόταν βασικό συστατικό σε ένα από τα πιο δημοφιλή ποτά. Το Dirty Martini.
Όπως και η φέτα, έτσι και το Dirty Martini είναι από τα ποτά που «δεν χρειάζονται συστάσεις». Αλμυρό και γευστικό, το Dirty Martini αποτελεί έναν από τους πιο αγαπημένους συνδυασμούς για εκείνους που αναζητούν κάτι παραπάνω από την παραδοσιακή αίσθηση ενός τζιν ή βότκας. Μάλιστα σε μια παραλλαγή του Dirty Martini, αντί για την παραδοσιακή άλμη ελιάς, η άλμη φέτας προσφέρει έναν πιο ήπιο, φρέσκο και δροσερό χαρακτήρα.
Αυτό από μόνο του είναι σίγουρα εντυπωσιακό. Εξίσου εντυπωσιακή είναι η πορεία των ελληνικών εξαγωγών και δη οι εξαγωγές φέτας σε χώρες που μέχρι και πριν από λίγο διάστημα κανείς δεν θα φανταζόταν. Στο εννεάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου, οι εξαγωγές φέτας σημείωσαν άνοδο 12,4% σε όγκο και 8,3% σε αξία. Με τον συνολικό όγκο να έχει ξεπεράσει τους 78.000 τόνους και την αξία τα 632 εκατ. ευρώ, καταδεικνύοντας πως η φέτα δεν είναι απλώς το παραδοσιακό ελληνικό τυρί, αλλά ένα παγκόσμιο προϊόν.
Όμως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο δεν είναι απλώς η αύξηση των πωλήσεων στις παραδοσιακές αγορές όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, ή το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά η ανάπτυξη σε χώρες που μέχρι πρότινος δεν φαντάζονταν ότι η φέτα θα είχε τη θέση που της αξίζει.
Στο Μπαχρέιν, παραδείγματος χάριν, οι εξαγωγές φέτας αυξήθηκαν κατά 1.593%. Ναι, σωστά διαβάσατε: 1.593%. Στη Σενεγάλη οι εξαγωγές σε όγκο αυξήθηκαν 113,3% ενώ εξίσου σημαντική ήταν η αύξηση των εξαγωγών σε: Λουξεμβούργο (+154,2%), Ρουμανία (+44,4%), Παναμά (+305,6%), Μαλδίβες (+146%), Χιλή (+351,5%) και Ουρουγουάη (+132,9%).
Στην πρώτη 10άδα, χώρες όπως οι Γερμανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, ΗΠΑ, Αυστρία, Σουηδία, Βέλγιο, Ολλανδία και Ισπανία, συνεχίζουν να αποτελούν τους βασικούς πελάτες του εθνικού προϊόντος.
Μάλιστα το εξεταζόμενο διάστημα, οι πωλήσεις σε όγκο στους top 10 προορισμούς αυξήθηκαν 3,9%, 22%, 14,4%, 15,4%, 16,4%, 11,5%, 11,9%, 5,4%, 11,9% και 40,5% αντίστοιχα.
Στα σημαντικά ευρήματα της φετινής χρονιάς, η υποχώρηση των εξαγωγών φέτας στη Δανία, με την οποία έχουμε βρεθεί κατά το παρελθόν ουκ ολίγες φορές στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την προστασία του εθνικού μας προϊόντος. Εφέτος λοιπόν, στο εννεάμηνο, οι πωλήσεις στην κατά τα άλλα συμπαθή Δανία υποχώρησαν κατά 17,3% και για αυτό δεν βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα από άποψη όγκου εξαγωγών.
Όμως ενδιαφέρον έχει να δούμε τι γίνεται στις επόμενες θέσεις και σε προορισμούς που μάλλον δεν φανταζόμασταν ότι αυτό το προϊόν θα κατέγραφε τέτοια ανάπτυξη.
Καλές οι φετινές επιδόσεις στην Αυστραλία, με ανάπτυξη των κατ’ όγκων εξαγωγών κατά 12,1%, λόγω και της ισχυρής ελληνικής κοινότητας, ενώ στη Φινλανδία οι εξαγωγές αυξήθηκαν 25,3%.
Χαμηλές μεν αλλά σημαντικές σε ποσοστιαία άνοδο εφέτος οι εξαγωγές στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (+17,5%), στη Σαουδική Αραβία (+19,4%), στην Κορέα (+71,3%), στον Λίβανο (+51,8%) και 81,2% στην Αλβανία. Πολύ πιο χαμηλά στην κατάταξη βάσει όγκου εξαγωγών αλλά με σημαντική ανάπτυξη βρίσκονται η Ταϊλάνδη (+46,3%), η Νέα Καληδονία (+119,5%) και η Χιλή (+351,5%).
Στα new entries, η Ουγκάντα με 240 κιλά, η Γκάνα με 919 κιλά, η Κένυα με 190 κιλά, το Περού με 6.893 κιλά, τα νησιά Μάρσαλ με 490 κιλά, το Μακάο με 583 κιλά και η Ταϊπέι με 4.752 κιλά.
Στις μεγάλες απώλειες, η χαμηλή διείσδυση σε χώρες με πολύ μεγάλο πληθυσμό, όπως παραδείγματος χάριν είναι η Κίνα. Εκεί οι εξαγωγές υποχώρησαν 13% στα 30.865 κιλά. Σημαντική υποχώρηση και στο Ισραήλ (-61,1%), στη Νότια Αφρική (-30,2%), στο Μαρόκο (-33,7%), στις Σεϋχέλλες (-41,9%), στην Ινδία (-29,2%), ενώ εξανεμίστηκαν σε Βιετνάμ, Νιγηρία, Αργεντινή και Βενεζουέλα.
Βέβαια ο δρόμος των ελληνικών εξαγωγών φέτας, παρά τις καλές επιδόσεις που κατέγραψαν σε επίπεδο εννεαμήνου, δεν είναι αβρόχοις ποσί. Η φέτα έχει να ανταγωνιστεί τις φθηνές απομιμήσεις από το λευκό τυρί. Ένα μείζον πρόβλημα που δεν εντοπίζεται μόνο στις χώρες εκτός της ΕΕ. Λευκό τυρί, δυστυχώς, παρασκευάζουν και εταιρείες εντός της ΕΕ, που το ονομάζουν φέτα. Τα κρούσματα είναι πολλά, τα οποία, λόγω κυρίως των ελλιπών ελέγχων, αυξάνονται.