Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το παγκόσμιο ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 3,2% φέτος, ενώ ο πληθωρισμός έχει υποχωρήσει και η αύξηση της απασχόλησης παραμένει σταθερή. Οι δε χρηματιστηριακές αγορές έχουν σημειώσει άνοδο άνω του 20% για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, σημειώνει ανάλυση του Economist.
Ωστόσο, όπως πάντα, η ρόδινη παγκόσμια εικόνα κρύβει μεγάλες διαφορές μεταξύ των χωρών. Το περιοδικό συγκέντρωσε στοιχεία για πέντε οικονομικούς και χρηματοοικονομικούς δείκτες -ΑΕΠ, απόδοση χρηματιστηρίου, δομικός πληθωρισμός, ανεργία και κρατικά ελλείμματα- για 37 πλούσιες κυρίως χώρες. Ποιοι είναι οι νικητές;
Το ράλι της Μεσογείου συνεχίζεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με την Ισπανία στην κορυφή της φετινής λίστας. Η Ελλάδα και η Ιταλία, κάποτε εμβληματικές των δεινών της ευρωζώνης, συνεχίζουν την ισχυρή ανάκαμψή τους.
Η Ιρλανδία, η οποία έχει προσελκύσει πολλές εταιρείες τεχνολογίας, και η Δανία, η έδρα της Novo Nordisk που παράγει το Ozempic, συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα. Εν τω μεταξύ, οι βόρειοι Ευρωπαίοι απογοητεύουν, με υποτονικές επιδόσεις από τη Βρετανία και τη Γερμανία.
Ο πρώτος δείκτης είναι η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ, που θεωρείται ευρέως ως το πιο αξιόπιστο μέτρο για τη συνολική υγεία μιας οικονομίας. Στην Ισπανία ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ βρίσκεται σε καλό δρόμο να ξεπεράσει το 3%, λόγω της ισχυρής αγοράς εργασίας.
Το δεύτερο μέτρο είναι οι αποδόσεις των χρηματιστηρίων. Οι αμερικανικές μετοχές πέτυχαν εντυπωσιακές αποδόσεις προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό, 24%, καθώς οι αποτιμήσεις για τις εταιρείες τεχνολογίας, που ήταν ήδη υψηλές, ανέβηκαν υψηλότερα. Ο Nikkei 225 της Ιαπωνίας έφτασε σε υψηλό ρεκόρ, ακόμα κι αν η συνολική ετήσια επίδοσή του ήταν μέτρια. Υπήρχαν κάποιοι χαμένοι. Οι τιμές των μετοχών στη Φινλανδία βρίσκονται σε αρνητικό έδαφος.
Στη συνέχεια, εξετάζεται ο πυρήνας του πληθωρισμού, ο οποίος αφαιρεί ασταθή στοιχεία όπως η ενέργεια και τα τρόφιμα, για να υποδείξει τις υποκείμενες πιέσεις στις τιμές. Στη Βρετανία, η αύξηση των μισθών συνεχίζει να αυξάνει το κόστος των υπηρεσιών, κάτι που σημαίνει ότι ο βασικός πληθωρισμός αυξάνεται δυσάρεστα. Η Γερμανία αντιμετωπίζει παρόμοιες πιέσεις. Στην Αυστραλία, η αύξηση του κόστους στέγασης είναι ένας από τους ενόχους. Αντίθετα, η Γαλλία και η Ελβετία κατάφεραν να κρατήσουν υπό έλεγχο τις πιέσεις των τιμών, με τους ρυθμούς πυρήνα του πληθωρισμού άνετα κάτω από το 2%.
Ένας κλασικός δείκτης είναι η ανεργία. Η Νότια Ευρώπη, η οποία εξακολουθεί να υποφέρει από υψηλή ανεργία, έχει σημειώσει αξιοσημείωτη βελτίωση: η ανεργία στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία έχει πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο σε περισσότερο από μια δεκαετία.
Το τελικό μέτρο εξετάζει τα δημοσιονομικά ελλείμματα, εξαιρουμένων των πληρωμών τόκων, ως μερίδιο του ΑΕΠ. Μετά από χρόνια μεγάλων δαπανών, απαιτείται σύσφιξη σε πολλές χώρες για να διασφαλιστεί ότι τα βάρη του χρέους παραμένουν διαχειρίσιμα. Η Δανία και η Πορτογαλία ξεχωρίζουν για την επίτευξη δημοσιονομικών πλεονασμάτων.
Καθώς έρχεται το 2025, η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις. Προς το παρόν, τουλάχιστον, η Ισπανία, η Ελλάδα και η Ιταλία -που υποτιμώνται εδώ και καιρό από τους βόρειους γείτονές τους- μπορούν να απολαύσουν την οικονομική τους ανάκαμψη. Τους αξίζει μια γιορτή, καταλήγει ο Economist.