Growth story παρουσίασαν στο Λονδίνο οι διοικήσεις των εγχώριων συστημικών τραπεζών, αναδεικνύοντας τις προοπτικές αύξησης των ενήμερων δανείων, χάρη στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στη σταδιακή διεθνοποίηση των εργασιών τους.
Σύμφωνα με αναλυτές και διαχειριστές, Εθνική, Πειραιώς, Eurobank και Alpha εμφανίστηκαν βέβαιες ότι εφόσον δεν αποκλίνουν οι μακροοικονομικές προβλέψεις, μπορούν να αυξάνουν, τα επόμενα χρόνια, τον όγκο των ενήμερων δανείων τους κατά 2 δισ. ευρώ η καθεμία ετησίως. Πρόκειται για μέσο ρυθμό αύξησης καθώς για το 2025 αναμένουν πιστωτική επέκταση της τάξης των 10 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες θα επιδιώξουν το 2025 να επαναλάβουν τις φετινές υψηλές επιδόσεις. Η Πειραιώς αναμένει να κλείσει τη χρονιά με πιστωτική επέκταση περίπου 3 δισ. ευρώ (σ.σ. ενήμερα δάνεια ελαφρώς υψηλότερα των 33 δισ. ευρώ), η ΕΤΕ με επίδοση 2 με 2,5 δισ. ευρώ (ενήμερα 32,3 με 32,8 δισ. ευρώ) και η Alpha με 2 δισ. ευρώ. Η Eurobank, λόγω και της ενοποίησης Ελληνικής, αναθεώρησε τον φετινό στόχο πιστωτικής επέκτασης σε 3,5 δισ. ευρώ.
Η επανάληψη αντίστοιχων ή κοντινών επιδόσεων το 2025 δείχνει εφικτή, λόγω του ισχυρού pipeline για χρηματοδότηση έργων (Εγνατία Οδός, Lamda Malls κ.ά.) και της αύξησης των εταιρικών χορηγήσεων εκτός Ελλάδας. Στον αντίποδα, οι διοικήσεις κράτησαν μικρό καλάθι ως προς τις άμεσες προοπτικές της στεγαστικής πίστης καθώς η απότομη άνοδος στις τιμές ακινήτων, λόγω χαμηλής προσφοράς, δεν επιτρέπει σε τμήματα του πληθυσμού να αγοράσουν κατοικία, κάνοντας χρήση και τραπεζικού δανεισμού.
Καταλύτης rerating
Η πιστωτική επέκταση αποτελεί την πιο στιβαρή απάντηση στις ανησυχίες των επενδυτών για την επίπτωση στα καθαρά έσοδα από τόκους, λόγω ταχείας αποκλιμάκωσης επιτοκίων. Συνεπικουρικά θα λειτουργήσουν το 2025 το χαμηλότερο κόστος προθεσμιακών και οι κινήσεις αντιστάθμισης. Υπό το παραπάνω πρίσμα, αναλυτές εκτιμούν ότι ενδέχεται να δράσουν ως καταλύτης rerating, δεδομένου του discount με το οποίο διαπραγματεύονται οι εγχώριες τράπεζες έναντι των ευρωπαϊκών.
Στις παρουσιάσεις, οι διοικήσεις των τραπεζών αναδεικνύουν το πόσο φθηνές είναι οι ελληνικές τράπεζες, σε σχέση με αυτές του ευρωπαϊκού Νότου (ισπανικές, ιταλικές). Το μειονέκτημα των χαμηλότερων payouts έναντι των ιταλικών και ισπανικών τραπεζών αντισταθμίζεται από το growth story και τη δυνατότητα σταδιακής ενίσχυσης της ανταμοιβής μετόχων, χάρη στους οδικούς χάρτες ταχύτερης αποαναγνώρισης του DTC.
Θα μετρήσουν την επίπτωση από την κυβερνητική παρέμβαση
Παρά την ανακούφιση που επέφερε η κατηγορηματική, δια στόματος πρωθυπουργού, διάψευση του ενδεχομένου επιβολής έκτακτου φόρου, με τις μετοχές των τραπεζών να ανακτούν χθες το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών, που κατέγραψαν υπό την παραπάνω φημολογία, η υφέρπουσα ανησυχία των επενδυτών παραμένει. Και αυτό διότι η κυβέρνηση πιέζει τις τράπεζες για περαιτέρω μείωση προμηθειών επί των συναλλαγών χαμηλού κόστους, αύξηση των χορηγήσεων προς νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις και συγκράτηση των επιτοκίων καταθέσεων.
Αν για όλα τα υπόλοιπα ενδέχεται να βρεθεί λύση που θα βοηθήσει επικοινωνιακά την κυβέρνηση, χωρίς ιδιαίτερη επίπτωση στην υλοποίηση των business plans 2025, το σκέλος συγκράτησης στην ταχύτητα αποκλιμάκωσης των επιτοκίων καταθέσεων αγγίζει τον «πυρήνα» του επενδυτικού story των εγχώριων τραπεζών.
Διαθέτοντας ευρεία καταθετική βάση, πλεονάζουσα ρευστότητα ( σ.σ. μέσος όρος χορηγήσεων προς καταθέσεις 65%) και έχοντας επιτύχει να συγκρατήσουν τις προθεσμιακές σε αισθητά χαμηλότερα επίπεδα επί του μείγματος καταθέσεων, από αυτά που προέβλεπαν τα budgets της φετινής χρονιάς, οι τράπεζες ποντάρουν στο χαμηλότερο κόστος προθεσμιακών καταθέσεων, προκειμένου να αντισταθμίσουν τις απώλειες σε επίπεδο καθαρών εσόδων από τόκους. Η παραπάνω δυνατότητα αποτελεί συστατικό στοιχείο των επιχειρησιακών σχεδίων του 2025 και υπό το παραπάνω πρίσμα, η όποια καθυστέρηση στην αποκλιμάκωση θα μετρηθεί ως επίπτωση από την αγορά.
Τα υψηλά επιτοκιακά έσοδα, που ενέγραψαν κατά τη διετία 2023-24 οι τράπεζες, συγκρατώντας επιτόκια καταθέσεων και διείσδυση προθεσμιακών, συνέβαλαν, ώστε να διατηρήσει η Ελλάδα χαμηλά -συγκριτικά- επιτόκια για επιχειρήσεις και να προχωρήσουν επενδύσεις, σημειώνουν fund managers. Υπό το παραπάνω πρίσμα, η κυβερνητική πίεση υπό το επαναλαμβανόμενο μότο «η κυβέρνηση ξέρει τι θέλει από τις τράπεζες και έχει τον τρόπο να το δρομολογήσει/πετύχει» συνιστά μια διαφοροποίηση στόχευσης του ακολουθούμενου μείγματος οικονομικής πολιτικής.