Ο Χωροταξικός Σχεδιασμός της χώρας πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψη του όλες τις κυρίαρχες δραστηριότητες. Είναι σε εξέλιξη μελέτες για την αναθεώρηση των ΕΧΠ-Βιομηχανίας, ΕΧΠ-ΑΠΕ και ΕΧΠ-ΟΠΥ (Ορυκτών Πρώτων Υλών), τα οποία αναμένεται να τεθούν σε δημόσια διαβούλευση άμεσα. Δεν είναι δυνατόν το ΕΧ Τουρισμού να μην λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τα άλλα σχέδια, αναφέρει παρέμβαση του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.
Αναλυτικά:
«Η προτεινόμενη οριζόντια εφαρμογή των μέτρων που περιορίζουν με άμεσο τρόπο τη χωρική ανάπτυξη άλλων τομέων, χωρίς επαρκή συντονισμό με τα αντίστοιχα Χωροταξικά πλαίσια άλλων δραστηριοτήτων και τομέων (που είναι σε φάση αναθεώρησης) αποτελεί ανορθόδοξο τρόπο χωροταξικής αντιμετώπισης του τουρισμού. Φαίνεται να αποκλείει τη χωροθέτηση σε πολλές περιοχές δραστηριοτήτων όπως των ΟΠΥ για τις οποίες ήδη διαθέτουν χωροταξικά πλεονεκτήματα και όλα αυτά χωρίς τεκμηρίωση.
Η εκμετάλλευση Ορυκτών Πρώτων Υλών έχει προτεραιότητα έναντι άλλων εκμεταλλεύσεων/δραστηριοτήτων. Αυτό δεν φαίνεται πουθενά να λαμβάνεται υπ’ όψη.
Δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες ενός συγκεκριμένου Ε.Χ.Π ο αποκλεισμός ή ο περιορισμός άλλων δραστηριοτήτων.
Η απεικόνιση της τουριστικής πολιτικής που προτείνεται από την ΚΥΑ και την ΣΜΠΕ του ΕΧΠ τουρισμού δίνει άμεσα την εικόνα της απόλυτης προτεραιότητας π.χ. «οι αναπτυσσόμενες τουριστικές περιοχές» και «οι περιοχές με δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης» καλύπτουν ένα πολύ σημαντικό μέρος περιοχών με ΟΠΥ και εξορυκτική δραστηριότητα ή ενδιαφέρον γι’ αυτή (έρευνα, οριστικές παραχωρήσεις κτλ.).
Σε πολλές από αυτές τις αναφερόμενες περιοχές «ανάπτυξης ή προς ανάπτυξη τουρισμού» υπάρχουν ήδη υπερέχουσες δραστηριότητες ως και περιπτώσεις αποκλειστικής απασχόλησης σε περιοχές ιδιαίτερης ανάπτυξης δραστηριοτήτων ΟΠΥ.
Πουθενά δεν δίνεται και φυσικά δεν λαμβάνεται υπ’ όψη ότι με βάση τα νέα δεδομένα του ευρωπαϊκού κανονισμού για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA) έχει προτεραιότητα η αξιοποίηση κρίσιμων πρώτων υλών έναντι των περισσότερων δραστηριοτήτων.
Το πρόσφατο τεθέν σε δημόσια διαβούλευση ΕΣΕΚ αναφέρεται στις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες με τρόπο τελείως διαφορετικό από τις γενικόλογες αναφορές του Άρθρου 4 της ΚΥΑ του Ε.Χ. Τουρισμού.
1. Κατά τη γνώμη μας απαιτείται συντονισμός με τα άλλα αντίστοιχα Χωροταξικά Πλαίσια (Βιομηχανία-ΟΠΥ κ.τ.λ.), ομογενοποίηση ως προς τη δομή αλλά και ως προς τη λογική που τα διέπουν (πχ. διαβάθμιση κατευθύνσεων/ρυθμίσεων και χωροταξικές ρυθμίσεις-κατευθύνσεις για δραστηριότητες που δεν εντάσσονται στο αντικείμενο κάθε χωροταξικού πλαισίου.
Κατ’ αυτό το τρόπο θα διασφαλιστεί η συνοχή και η συνεκτικότητα του συνόλου του Χωροταξικού Σχεσιασμού, με αποφυγή και πρόληψη αντικρουόμενων ρυθμίσεων που ενδέχεται να οδηγήσει σε προσφυγές στο ΣτΕ και ακυρώσεις Σχεδίων.
2. Κατά τη γνώμη μας ένα Ειδικό Χωροταξικό πρέπει να είναι εργαλείο για κάθε ενδιαφερόμενο, να γνωρίζει σε κάθε περιοχή ενδιαφέροντος του τι υπάρχει, τι μπορεί να υπάρξει και πώς προστατεύεται από αντιτιθέμενες δραστηριότητες ή πώς επιλύονται συγκρούσεις χρήσεων. Το δεδομένο Ειδικό Χωροταξικό δεν λειτουργεί κατ’ αυτό το τρόπο.
Οι διαφορετικοί τομείς να μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται και να συνυπάρχουν με βιώσιμο τρόπο και όχι μέσω αποκλεισμού και οριζόντιων απαγορεύσεων, όπως προτείνονται (βλέπε διατάξεις για παράκτια ζώνη).
Προτείνεται να επαναπροσδιοριστεί η ΚΥΑ ως προς τις άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, με υιοθέτηση σύγχρονων προσεγγίσεων σχεδιασμού που βασίζονται αφενός στην εξασφάλιση όρων αρμονικής συνύπαρξης και συμβατότητας μεταξύ διαφορετικών δραστηριοτήτων και αφετέρου στην ταχεία και αποτελεσματική επίλυση τυχόν συγκρούσεων με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περίπτωσης.
3. Δεδομένης της ιδιαίτερης νομικής φύσης και δεσμευτικότητας που αναπτύσσουν οι διατάξεις του ΕΧΠ-Τ, τόσο κατά την κατάρτιση των υποδεέστερων χωρικών σχεδίων (περιφερειακά, τοπικά) όσο και κατά την έκδοση πράξεων περιβαλλοντικής ή άλλης αδειοδότησης, σε περίπτωση μη επίλυσης/αποσαφήνισης των ανωτέρω ζητημάτων, είναι ορατός ο κίνδυνος άμεσων προβλημάτων κατά την αδειοδότηση νέων επιχειρήσεων αλλά και κατά την επέκταση, συμπλήρωση και ανανέωση αδειών υφιστάμενων μονάδων στη βιομηχανία και στην εξορυκτική δραστηριότητα.