Ολοκληρώθηκε πριν από τρεις ημέρες η διαβούλευση σε σχέση με το πλαίσιο που προτείνει η ΡΑΑΕΥ για τη δυνατότητα αλλαγής προμηθευτή ενέργειας.
Σύμφωνα με τις αλλαγές στον κώδικα προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας που πρότεινε η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, ένας καταναλωτής μπορεί να αλλάζει πάροχο, ακόμα και αν έχει χρέος σε προηγούμενο.
Σύμφωνα με τα όσα προτείνονται στο άρθρο 42 του κώδικα προμήθειας, η αλλαγή προμηθευτή επιτρέπεται σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από την περίπτωση που έχει υποβληθεί στον ΔΕΔΔΗΕ εντολή αποκοπής. Δεν επιτρέπεται, επίσης, στην περίπτωση που ο οικιακός καταναλωτής φαίνεται στο σύστημα σήμανσης ότι έχει χρέη από τρεις διαφορετικούς προμηθευτές.
Στην περίπτωση των μη οικιακών καταναλωτών, ο περιορισμός είναι για δύο διαφορετικούς προμηθευτές.
Για να ενταχθεί στο πληροφοριακό σύστημα σήμανσης ένας υπερήμερος καταναλωτής, θα πρέπει να έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές σε προηγούμενο προμηθευτή από την 1.1.2020 και μετά. Σύμφωνα, όμως, με τον Ελληνικό Σύνδεσμο Προμηθευτών Ενέργειας (ΕΣΠΕΝ), η κυριότερη αδυναμία του προτεινόμενου πλαισίου είναι ότι σε αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη η αναγκαία μέριμνα για την αποτελεσματική διεκδίκηση ληξιπρόθεσμων οφειλών, τόσο από τον υφιστάμενο όσο και από τον προηγούμενο προμηθευτή.
Ο Σύνδεσμος επισημαίνει πως με τις προτεινόμενες διατάξεις, το δικαίωμα διεκδίκησης ληξιπρόθεσμων οφειλών μέσω της υποβολής εντολής απενεργοποίησης μετρητή αφενός περιορίζεται σημαντικά και αφετέρου, δεν υπάρχει οποιαδήποτε πρόβλεψη για την άσκηση του δικαιώματος αυτού μετά την αλλαγή προμηθευτή.
Ο ΕΣΠΕΝ αναφέρει πως «συνολικά, με τις προτεινόμενες διατάξεις καθίσταται επί της ουσίας θεμιτή, για τους "στρατηγικούς κακοπληρωτές" με ληξιπρόθεσμες οφειλές, η αλλαγή τριών (3) Προμηθευτών (ή δύο Προμηθευτών στην περίπτωση των μη οικιακών καταναλωτών), δίχως να μεριμνήσουν για την κάλυψη ή τον διακανονισμό των οικονομικών τους υποχρεώσεων.
Παράλληλα, στην περίπτωση που συμπληρωθεί το ανώτατο όριο σημάνσεων, φαίνεται ότι για την επανενεργοποίηση του δικαιώματος αλλαγής Προμηθευτή, το προτεινόμενο πλαίσιο χορηγεί στους "στρατηγικούς κακοπληρωτές" τη δυνατότητα να επιλέξουν την εξόφληση μόνον της χαμηλότερης από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές που αντιστοιχούν στις σημάνσεις που φέρουν.
Συνεπώς, ο βαθμός στον οποίο το προτεινόμενο πλαίσιο εξυπηρετεί την επίτευξη των δηλούμενων σκοπών δημοσίου συμφέροντος θεωρούμε ότι δεν είναι ικανοποιητικός, καθότι το προτεινόμενο πλαίσιο:
α. Αφενός, δεν διασφαλίζει τη δυνατότητα άσκησης του θεμελιώδους δικαιώματος του καταναλωτή για ελεύθερη αλλαγή Προμηθευτή χωρίς περιορισμούς.
β. Αφετέρου, δεν αποτρέπει επαρκώς τη συσσώρευση ανεξόφλητων οφειλών προς τους Προμηθευτές, καθότι μετά την αλλαγή Προμηθευτή, δεν επιτρέπει την άσκηση του δικαιώματος του Προμηθευτή να διεκδικήσει ληξιπρόθεσμες οφειλές από μη συμμορφούμενους προς τις συμβατικές υποχρεώσεις τους καταναλωτές».