H Wood & Company επισκέφτηκε την Αθήνα και συνομίλησε με φορείς χάραξης πολιτικής και πλέον εκτιμά ότι η Ελλάδα θα παρουσιάσει ανάπτυξη κοντά στο 3% τα επόμενα χρόνια, ποσοστό το οποίο αποτελεί και το δυνητικό επίπεδο ανάπτυξης της χώρας. Βλέπει παράλληλα τον πληθωρισμό να παραμένει σε υψηλά επίπεδα και να επηρεάζει σημαντικά τους καταναλωτές. Η αργή υιοθέτηση της ψηφιοποίησης από τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα είναι εμπόδιο στην οικονομία, επισημαίνει.
«Ο πληθωρισμός είναι υψηλότερος από ό,τι φαίνεται, όπως και παντού στην Ευρώπη. Ένα σημαντικό θέμα του είναι ότι ο μετρούμενος πληθωρισμός είναι χαμηλότερος, αλλά ο αντιληπτός πληθωρισμός έχει μόλις αρχίσει να επιβραδύνεται. Έτσι, η κατανάλωση στην ΕΕ υπονομεύεται από την αύξηση των πραγματικών μισθών που δεν είναι τόσο υψηλή όσο φαίνεται, ενώ τα νοικοκυριά επιβαρύνονται με απώλειες πλούτου, αν διατηρούν υπερβολικά πολλά μετρητά στο ταμείο τους.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα σοβαρά κλιματικά φαινόμενα του 2023 έχουν κρατήσει τον πληθωρισμό των τροφίμων υψηλότερο από ό,τι σε πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες και αυτό επιβαρύνει τις αποφάσεις για δαπάνες. Μέρος της δημοσιονομικής τόνωσης αποσύρεται, ενώ η αγορά εργασίας, αν και σφιχτή για τα ελληνικά δεδομένα, δεν είναι σημαντικά πληθωριστική», εξηγεί η Wood.
Οι περιορισμένες ανάγκες δημόσιας χρηματοδότησης και ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο ανάπτυξης σημαίνουν ότι οι αποδόσεις των ελληνικών κρατικών ομολόγων θα μειωθούν περαιτέρω, πολύ πέρα από αυτό που θα συνεπαγόταν η τρέχουσα πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας, κινούμενες κοντά στις αποδόσεις των γαλλικών ομολόγων.
Η πιστοληπτική ικανότητα του ελληνικού δημοσίου επέστρεψε στην επενδυτική βαθμίδα, σύμφωνα με δύο οίκους αξιολόγησης (S&P και R&I), και ένας ακόμη θα μπορούσε να αναβαθμίσει άμεσα τη χώρα (Fitch). Ο ΟΔΔΗΧ έχει επικεντρωθεί στη βελτίωση της καμπύλης αποδόσεων του δημοσίου τα τελευταία χρόνια.
Χάρη στην ευνοϊκή διάρθρωση του δημόσιου χρέους, οι ανάγκες έκδοσης ομολόγων στην Ελλάδα είναι πολύ μέτριες και αυτό θα ωθήσει πιθανότατα τις ελληνικές αποδόσεις χαμηλότερα, κατά 50-70 μ.β. περαιτέρω, κοντά στο ίδιο επίπεδο με τη Γαλλία, η οποία έχει πιστοληπτική αξιολόγηση ΑΑ. Η εκτίμηση της Wood είναι ότι η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου θα πρέπει να κινηθεί κοντά στα επίπεδα του 3,3% το 2024 από 4% περίπου φέτος.
Η Ελλάδα εμφανίζει μια ισχυρή και αυξανόμενη προοπτική πρωτογενούς πλεονάσματος και έναν ταχέως μειωμένο λόγο δημόσιου χρέους. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ελληνικό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα πέσει κάτω από εκείνο της Ιταλίας το 2025.
O ρόλος των επενδύσεων, των δανείων και η σταθερότητα Μητσοτάκη
Η ζήτηση για δάνεια είναι αδύναμη και οι μειώσεις των επιτοκίων της ΕΚΤ θα βοηθήσουν, αλλά θα ακολουθήσει μια διαδικασία σταδιακής εξομάλυνσης. H Wood αναμένει ότι η ΕΚΤ θα μειώσει το επιτόκιο κατά 100 μ.β. το 2024, ή και περισσότερο. Οι ελληνικές επιχειρήσεις αποπληρώνουν δάνεια, δεδομένου του υψηλού κόστους χρηματοδότησης, ενώ τα στεγαστικά είναι αρκετά ακριβά, δεδομένων των επιπέδων των μισθών, εξηγεί. Οι ελληνικές τράπεζες, όπως και ο ιδιωτικός τομέας ευρύτερα, είναι ουραγός όσον αφορά την υιοθέτηση της ψηφιοποίησης και αυτό συμβάλλει επίσης στον αργό ρυθμό εξομάλυνσης.
Οι επενδύσεις από τα Ταμεία της ΕΕ και τις άμεσες ξένες επενδύσεις αποτελούν ισχυρή απόδειξη ότι η οικονομία είναι ανταγωνιστική και ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξακολουθεί να εργάζεται ενεργά για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων σε πολλούς τομείς. Η πολιτική ηγεσία έχει μεγαλύτερη σημασία από ό,τι στο παρελθόν.
Οι ευρωεκλογές το 2024 αναμένεται να επιβεβαιώσουν την ευρεία στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ποσοστά στο 38% - 41%, σταθερά, για τη Νέα Δημοκρατία. Η αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει εκλέξει νέο πρόεδρο τον Σεπτέμβριο και διαθέτει μια σταθερή βάση υποστήριξης, της τάξης του 13% - 14%.
Οι ευρωπαϊκές εκλογές, ιστορικά, δεν έχουν άμεσο αντίκτυπο στις χρηματοπιστωτικές αγορές, αλλά είναι πολύ σημαντικές για τη μακροπρόθεσμη πορεία της ΕΕ. Οι εκλογές είναι πιθανό να έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο από ό,τι στο παρελθόν, δεδομένων των έντονων διαφωνιών στο εσωτερικό των κρατών-μελών στους τομείς της κλιματικής αλλαγής, της ενεργειακής μετάβασης, του κράτους δικαίου και της διεύρυνσης της ΕΕ, όπου η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη και πιο ευαίσθητη απόφαση που πρέπει να ληφθεί.