Με την καθιέρωση «κόφτη» στις δαπάνες υλικών που οδηγούν σε έκπτωση φόρου κατά τις εργασίες ανακαίνισης ακινήτων οι οποίες εξοφλούνται με πλαστικό χρήμα και για τις οποίες έχει εκδοθεί απόδειξη, το υπουργείο Οικονομικών προωθεί τελικά στη Βουλή την επίμαχη διάταξη.
Στην αρχική της μορφή, η διάταξη άνοιγε τον δρόμο για πολύ μεγάλες εκπτώσεις φόρου, έως και 3.200 ευρώ σε ορίζοντα πενταετίας για το σύνολο δαπανών ενεργειακής, αισθητικής ή λειτουργικής ανακαίνισης ακινήτων ύψους έως 16.000 ευρώ. Απαραίτητη προϋπόθεση, η εξόφλησή τους με πλαστικό χρήμα και η λήψη των απαιτούμενων παραστατικών.
Η διάταξη όριζε ότι «οι δαπάνες που θα πραγματοποιηθούν για την αγορά αγαθών και τη λήψη υπηρεσιών που σχετίζονται με την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων, τα οποία δεν έχουν ήδη ενταχθεί ή δεν θα ενταχθούν σε πρόγραμμα αναβάθμισης κτιρίων, μειώνουν, ισόποσα κατανεμημένες σε περίοδο πέντε ετών, τον φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων, μέχρι του αναλογούντος για κάθε φορολογικό έτος φόρου, με ανώτατο συνολικά όριο δαπάνης τις 16.000 ευρώ».
Σε αυτή τη μορφή της διάταξης, υλικά και εργατικά καλύπτονταν στο σύνολό τους, με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να αντιδρά υπολογίζοντας το δημοσιονομικό κόστος σε ύψος το οποίο ενδεχομένως δεν θα μπορούσε να «σηκώσει» ο προϋπολογισμός.
Μετά τη δημοσιοποίηση της διάταξης, η πρώτη αντίδραση αρμόδιων στελεχών ήταν πως θα αποσυρθεί, αλλά σε δεύτερο χρόνο πηγές του ΥΠΕΘΟ ανέφεραν πως θα καταβληθεί προσπάθεια, ώστε με ορισμένες τροποποιήσεις να περιληφθεί στο νομοσχέδιο το οποίο θα κατατεθεί στη Βουλή.
Πληροφορίες αναφέρουν πως τελικά βρέθηκε η χρυσή τομή, ώστε και να διατηρηθεί το κίνητρο λήψης αποδείξεων και πληρωμών με πλαστικό χρήμα και να μην τιναχθεί στον αέρα ο προϋπολογισμός, με την καθιέρωση «κόφτη» στις δαπάνες υλικών που θα αναγνωρίζονται.
Έτσι, το κόστος των εργατικών θα μετρά στο 100%, αλλά το κόστος των υλικών που θα αναγνωρίζεται δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το 1/3 της δαπάνης. Για παράδειγμα, αν ένα πακέτο ανακαίνισης κοστίζει 6.000 ευρώ, το κόστος των υλικών που θα αναγνωρίζεται δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 2.000 ευρώ.
Η δαπάνη των 6.000 ευρώ, εφόσον είναι 4.000 ευρώ εργατικά και 2.000 ευρώ υλικά, θα οδηγεί σε μείωση φόρου 1.200 ευρώ για κάθε ένα από τα επόμενα πέντε χρόνια, δημιουργώντας και πάλι ένα ισχυρό κίνητρο για τη λήψη αποδείξεων τόσο για εργατικά όσο και για υλικά, πάντα υπό την παράλληλη προϋπόθεση πως τίποτα από τα δύο δεν θα εξοφλείται με μετρητά.