Στην Αρχή Προδικαστικών Προσφυγών προσφεύγουν ολοένα και περισσότεροι επιχειρηματίες από τον κλάδο της Yγείας, με την ελπίδα να βρουν το δίκιο τους, αν και υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος που υποστηρίζει ότι είναι και ένας τρόπος που επιλέγεται προκειμένου ένας διαγωνισμός να μπλοκάρει και να επαναπροκηρυχθεί.
Πρωταγωνιστής των προσφυγών είναι ο κλάδος των ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, οι προσφυγές από τον κλάδο των ιατροτεχνολογικών προϊόντων στην Αρχή Προδικαστικών Προσφυγών αντιστοιχούν - με βάση τα στοιχεία του 2021 - στο 12,83%, επί συνόλου 1863 προσφυγών. Σε απόλυτα νούμερα, από τις 239 προσφυγές που έκαναν εταιρείες με ιατροτεχνολογικά υλικά, οι 104 απορρίφθηκαν (43,51%) αλλά οι 135 (56,49%) έγιναν δεκτές ως βάσιμες.
Τι δείχνουν τα στοιχεία του 2020;
Ο κλάδος της Υγείας, βάσει του αριθμού των προσφυγών που πραγματοποιήθηκαν τη συγκεκριμένη χρονιά κατέλαβε τη δεύτερη θέση πίσω από τους Δήμους (32,4%), με μερίδιο 18% (στοιχεία 2020). Αυτό είναι ένα στοιχείο που ίσως θα έπρεπε να μελετηθεί από τους αρμοδίους, καθώς μιλάμε για κρατικό φορέα που διαπιστώνει μέσω των αποφάσεών του τρωτά-κενά στο σύστημα προμηθειών.
Στην τρίτη θέση (βάσει του ποσοστού των προσφυγών) είχαν οι μεταφορές (7,1%) και ακολουθούν Υδρευση (6,4%), Εκπαίδευση (5,3%), Αμυνα (3,9%), Ενέργεια (3,1%), Πολιτισμός/Τουρισμός/Αθλητισμός/Επικοινωνία (2,2%) και Κοινωνικές Υπηρεσίες (2,1%).
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι των προσφυγών, όσον αφορά τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα. Τέσσερις λένε παράγοντες της αγοράς ότι είναι οι βασικοί λόγοι των προσφυγών.
1) Φωτογραφικές προδιαγραφές/διατάξεις των διαγωνισμών που τάσσονται υπέρ κάποιων αλλοιώνοντας τον ανταγωνισμό.
2) Παραβιάσεις της νομιμότητας και αυτό συμβαίνει κατά βάση στις περιπτώσεις των διαγωνισμών που προκηρύσσονται διαδικασίες εις το όνομα του κατεπείγοντος ή στις απευθείας αναθέσεις.
3) Αυτός που προσφεύγει θεωρεί ότι δεν έχει γίνει σωστά η αξιολόγηση της τεχνικής του προσφοράς.
4) Ενας εξίσου σημαντικός λόγος είναι ο προσφεύγων να αντιδρά στην αξιολόγηση που έτυχε ανταγωνιστής, ο οποίος κατά τη γνώμη του θα έπρεπε ο ανταγωνιστής ή να κοπεί από τη διαγωνιστική διαδικασία ή να βαθμολογηθεί χαμηλότερα και πάλι για τεχνικούς λόγους.
5) Όταν κάποιος ή κάποιοι θέλουν να μπλοκάρει ο διαγωνισμός και να επαναπροκηρυχθεί.
Τα βασικά ερωτήματα που προκύπτουν:
1) Κατά πόσο αλλά και πόσοι πραγματικά από τα στελέχη που συνθέτουν τις επιτροπές αξιολόγησης των προσφορών γνωρίζουν το νόμο 4412 του 2016 που αφορά τις Δημόσιες Συμβάσεις έργων Προμηθειών και Υπηρεσιών. Οπως λέγεται χρειάζεται αρκετός χρόνος για να διαβαστούν και να γίνουν αντιληπτές οι διατάξεις του Νόμου που εκτείνονται σε πάνω από 250 σελίδες αλλά είναι απαραίτητη η γνώση όλου του νομικού πλέγματος που αφορά τους διαγωνισμούς.
2) Πόσο και πόσοι γνωρίζουν πραγματικά τον κλάδο των ιατροτεχνολογικών υλικών. Μιλάμε για έναν κλάδο που στις επιχειρήσεις του απασχολούνται περισσότερα από 10.000 άτομα και των οποίων ο κύκλος εργασιών ανήλθε το 2021 σε 2,4 δισ. ευρώ, που αντιπροσωπεύει το 1,3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
3) Γιατί δεν υπάρχει στην Ελλάδα Ανεξάρτητος φορέας Αξιολόγησης Τεχνολογίας Υγείας; Αντί αυτού, όπως πρόσφατα ελέγχει και από μέλη του Συνδέσμου Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ) μόνο δύο υπάλληλοι του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων ασχολούνται με τα 600.000 ιατροτεχνολογικά υλικά που υπάρχουν. Και όλα αυτά τη στιγμή, που όλοι οι ευρωπαϊκοί φορείς τονίζουν ότι η αξιολόγηση τεχνολογίας υγείας (HTA) είναι ένα εργαλείο για την παροχή αποδεικτικών στοιχείων για την αξία που μπορούν να προσφέρουν αυτές οι τεχνολογίες στους ασθενείς, στους ενδιαφερόμενους φορείς του συστήματος υγείας και στην κοινωνία ευρύτερα.
ΠΗΓΗ: www.iatronet.gr