Το «ροκάνισμα» των επιδοτήσεων έκανε ακριβότερο το ηλεκτρικό ρεύμα για τα νοικοκυριά τον Φεβρουάριο. Σύμφωνα με τον Δείκτη Τιμών Ενέργειας Οικιακής Χρήσης (HEPI), η Αθήνα εμφανίζεται στην Ευρώπη τρίτη κατά σειρά στην αύξηση των τιμολογίων, με ποσοστό 6%, και μία από τις τέσσερις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου καταγράφεται άνοδος τιμών, ενώ όλες οι υπόλοιπες είτε παρουσιάζουν μείωση είτε παραμένουν με σταθερές τιμές.
Ο HEPI αποδίδει την εξέλιξη αυτή στη μείωση των επιδοτήσεων από την κυβέρνηση, από τα 330 ευρώ τη μεγαβατώρα σε 40 ευρώ τη μεγαβατώρα, επηρεάζοντας έτσι το 90% των ελληνικών νοικοκυριών. Τις μεγαλύτερες αυξήσεις είχαν το Παρίσι με 9% και η Μαδρίτη με 8%, ενώ τη μικρότερη το Λονδίνο με 3%.
Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν το ρεπορτάζ του Euro2day.gr αμέσως μετά τις ανακοινώσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις επιδοτήσεις του Φεβρουαρίου.
Όλες οι επιδοτήσεις ως τώρα δίνονται με σημείο αναφοράς (benchmark) τις ονομαστικές τιμές προμήθειας που ανακοινώνει η ΔΕH κάθε μήνα, ώστε οι τελικές της να διατηρούνται σε ένα εύρος 0,15-0,17 ευρώ την κιλοβατώρα. Η μείωση των επιδοτήσεων για τον Φεβρουάριο επέφερε ανισότητες μεταξύ των πελατών της ΔΕΗ και των εναλλακτικών παρόχων. Η μεν δεσπόζουσα επιχείρηση διατήρησε τον προηγούμενο μήνα την ίδια τελική τιμή όπως και τον Ιανουάριο, ενώ, αντίθετα, αρκετά από τα τιμολόγια των ιδιωτών προμηθευτών έγιναν ακριβότερα. Προφανώς, η ανισότητα αυτή αποτυπώνεται στη μεσοσταθμική αύξηση των τιμών του ρεύματος στη χώρα μας τον Φεβρουάριο.
Σύμφωνα με τον HEPI, η μέση τιμή του ρεύματος στην Αθήνα τον προηγούμενο μήνα διαμορφώθηκε σε 0,302 ευρώ την κιλοβατώρα, τιμή που υπερβαίνει τον μέσο όρο των 27 της Ε.Ε. (0,282 ευρώ την κιλοβατώρα) και πολύ περισσότερο των 33 ευρωπαϊκών πρωτευουσών που συμπεριλαμβάνονται στο δείγμα (0,266 ευρώ την κιλοβατώρα).
Το 29% του τελικού ποσού που πληρώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά στους λογαριασμούς τους, πάντα σύμφωνα με τον HEPI, αντιπροσωπεύουν οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις (ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΕΤΜΕΑΡ), οι φόροι και τα τέλη, ενώ το 71% αφορά στη χρέωση για την ενέργεια που κατανάλωσαν.
Πιο συγκεκριμένα, οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις είναι το 10%, οι φόροι το 13% και τα τέλη το 6%. Η αντίστοιχη εικόνα για τις 33 ευρωπαϊκές πρωτεύουσες του δείγματος του HEPI δίνει κατά μέσο όρο ποσοστό 62% για την καταναλισκόμενη ενέργεια, 22% για τις χρεώσεις διανομής, μόλις 2% για τους φόρους και 14% για τα τέλη. Φαίνεται, δηλαδή, ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί και στην πληρωμή των υψηλών φόρων που περιέχουν οι λογαριασμοί του ρεύματος.
Στο Άμστερνταμ, από την άλλη πλευρά, οι καταναλωτές από το 2020 δεν επιβαρύνονται καθόλου με φόρους. Τους επιστρέφεται ο φόρος που τους αναλογεί, σε μια προσπάθεια να στραφούν στην ηλεκτροδότηση από το να χρησιμοποιούν φυσικό αέριο για τη θέρμανσή τους. Το ίδιο συμβαίνει με τους καταναλωτές στο Λουξεμβούργο, στο Βίλνιους της Λιθουανίας (από τον Ιανουάριο φέτος), ενώ στη Λισαβώνα από φέτος, επίσης, έχουν μειωθεί οι ταρίφες για τα δίκτυα διανομής και μεταφοράς, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η τελική επιβάρυνση των νοικοκυριών στους λογαριασμούς ρεύματος.