Στην προσπάθεια της Τουρκίας να αποκτήσει 40 νέα F-16 και να εκσυγχρονίσει επιπλέον 80 σε επίπεδο Viper αναφέρεται το Forbes. Εξηγεί ότι η Τουρκία χρειάζεται αυτά τα νέα μαχητικά και τα κιτ εκσυγχρονισμού αφότου της απαγορεύτηκε να αγοράζει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II.
Επισημαίνει παράλληλα την πρόθεση της Ελλάδας να αποκτήσει F-35 με τα πρώτα εξ αυτών να αναμένονται μετά το 2027-2028.
Εάν εγκριθούν και οι δύο αυτές συμφωνίες, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (HAF) θα εξακολουθεί να έχει τεχνολογικό πλεονέκτημα έναντι της μεγαλύτερης τουρκικής αεροπορίας, εκτιμά το Forbes. Επισημαίνει δε ότι ακόμα και εάν η Αθήνα αποκτήσει τη μοίρα F-35 και η Άγκυρα τα νέα της F-16 και τα κιτ εκσυγχρονισμού, η πρώτη θα εξακολουθούσε να έχει σαφές τεχνολογικό πλεονέκτημα. Και όχι μόνο επειδή θα έχει τα F-35.
Η Ελλάδα έχει ήδη εξασφαλίσει σύμβαση για την αναβάθμιση 83 F-16 σε διαμόρφωση Viper. Οι παραδόσεις έχουν ξεκινήσει και η Lockheed Martin θα ολοκληρώσει αυτό το συμβόλαιο στα μέσα του 2027. Έτσι, ακόμα κι αν η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορέσει να κερδίσει σύντομα την έγκριση του Κογκρέσου σε ότι αφορά την τουρκική συμφωνία για τα F-16, κάτι που δεν είναι εγγυημένο, η Ελλάδα προηγείται και θα έχει τέτοια αεροσκάφη πριν την Τουρκία.
Επιπλέον, η Ελλάδα θα αρχίσει να παραλαμβάνει F-35 περίπου την ίδια στιγμή που η Lockheed Martin θα τελειώνει την αναβάθμιση αυτών των ελληνικών F-16, υποθέτοντας ότι μπορεί να κλείσει συμφωνία για τουλάχιστον μία μοίρα, κάτι που δεν είναι απίθανο.
Στην παραπάνω εξίσωση δεν περιλαμβάνονται τα 24 Rafale F3R μαχητικά 4,5 γενιάς που η Ελλάδα έχει ήδη αρχίσει να παραλαμβάνει από τη Γαλλία και είναι πιο προηγμένα από οποιοδήποτε αεροσκάφος στο τουρκικό οπλοστάσιο.
Το Forbes σημειώνει ότι η Τουρκία εξέτασε το ενδεχόμενο αγοράς Eurofighter Typhoon από το Ηνωμένο Βασίλειο, εάν δεν σημειώσει πρόοδο στη συμφωνία για τα F-16. Το Λονδίνο ήρε όλους τους περιορισμούς στις εξαγωγές όπλων που είχε επιβάλει στην Άγκυρα λόγω της στρατιωτικής επίθεσης τον Οκτώβριο του 2019 στη Συρία, καθιστώντας δυνατή την πώληση. Το Ηνωμένο Βασίλειο φέρεται επίσης να πιέζει για πώληση Eurofighter στην Τουρκία.
Η αγορά Eurofighters θα είχε νόημα για την Τουρκία. Θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως λύση μαχητικού 4,5 γενιάς για την τουρκική Πολεμική Αεροπορία μέχρι να μπορέσει τελικά είτε να προμηθευτεί, είτε να κατασκευάσει ένα αεροσκάφος πέμπτης γενιάς και να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στα ελληνικά Rafales.
Ωστόσο, εάν η Άγκυρα λάβει έγκριση για την αγορά F-16 Block 70/72, μπορεί να αποφασίσει ότι μια τέτοια αγορά θα ήταν περιττή.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η Τουρκία θα εξακολουθεί να έχει δυσκολία να ξεπεράσει το σημαντικό τεχνολογικό πλεονέκτημα που πιθανότατα θα επιτύχει η ελληνική Πολεμική Αεροπορία μέχρι το 2030. Ακόμα κι αν η Τουρκία αποκτήσει 120 F-16 Block Viper (40 ολοκαίνουργια και 80 αναβαθμισμένα), θα αντιμετωπίζει 83 ελληνικά μαχητικά F-16 Viper (όλα σε υπηρεσία το αργότερο το δεύτερο εξάμηνο του 2027), 20 έως 40 F-35, και, τουλάχιστον, 24 Rafale. Με άλλα λόγια, όχι λιγότερα από 128 μαχητικά με ίσες ή ανώτερες δυνατότητες από τα καλύτερα της Τουρκίας.
Και ακόμη κι αν η Τουρκία αγοράσει μια ή δύο μοίρα προηγμένων Eurofighters εκτός από τα εκσυγχρονισμένα F-16, η Πολεμική Αεροπορία πιθανότατα θα διατηρήσει αυτό το τεχνολογικό πλεονέκτημα.