«Διανύουμε ήδη την περίοδο του «μετά ανθρώπου; Πώς μπορούν να έχουν ηθική οι αλγόριθμοι;». Με αυτά τα ερωτήματα η Βίκυ Φλέσσα άνοιξε τη συζήτηση γύρω από την ηθική της τεχνητής νοημοσύνης στο πλαίσιο του 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, Καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο ΜΙΤ και ο Θεοφάνης Τάσσης, Καθηγητής Σύγχρονης Πρακτικής Φιλοσοφίας στο Alpen-Adria Universität στην Αυστρία εστίασαν, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, στο κατά πόσο είναι εφικτό και ηθικό να προγραμματίσουμε μια τεχνητή νοημοσύνη, ικανή να αποφασίζει με ηθικό τρόπο.
«Τι σκοπεύει ένας αλγόριθμος να καταφέρει; Τι δεδομένα χρησιμοποιεί και που χρησιμοποιείται αυτός ο αλγόριθμος; Ποιος αναπτύσσει αλγορίθμους; Πανεπιστήμια ή επιχειρήσεις; Ποιος έχει πρόσβαση στους αλγορίθμους; Αυτά είναι ηθικά διλήμματα που τίθενται» υπογράμμισε ο κύριος Δασκαλάκης χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της χρήσης των αλγορίθμων στο δικαστικό σύστημα.
«Τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται συλλέγονται από την κοινωνία μας , η οποία περιέχει στερεότυπα και οι αλγόριθμοι άκριτα μπορούν να φωτίσουν τα στερεότυπα. Αν η τεχνολογία μας βασιστεί σε δεδομένα που περιέχουν στερεότυπα, θα τα αναπαράγει και οι αποφάσεις που θα πάρουν οι αλγόριθμοι στη θέση των δικαστών θα είναι βασισμένες σε αυτές τις αντιλήψεις» κατέληξε ο «Έλληνας Αϊνστάιν», όπως τον χαρακτήρισε η Βίκυ Φλέσσα.
Μπορούν άραγε οι αλγόριθμοι να συμβάλλουν στην επίλυση κρίσεων όπως η προσφυγική ή η κλιματική;
«Η τεχνητή νοημοσύνη θα παραμείνει περιορισμένη στην επίλυση πολιτικών προβλημάτων» απάντησε ο Θεοφάνης Τάσης εξηγώντας πως αυτά τα πολιτικά ζητήματα συνδέονται με επιθυμίες και συμφέροντα. «Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να λειτουργήσει γνωμοδοτικά όσον αφορά στην επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων. Και αυτό είναι το όριο της συμβολής της τεχνητής νοημοσύνης που ελπίζω να μην υπερβούμε» συμπλήρωσε.
Ο Θεοφάνης Τάσσης, ο οποίος έχει εισαγάγει την έννοια του «ψηφιακού ανθρωπισμού» υποστήριξε πως «εάν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ηθική τεχνητή νοημοσύνη, αυτή θα ήταν μια τεχνητή νοημοσύνη που δεν θα βλάπτει τον άνθρωπο και θα συμβάλλει στην ευτυχία του. Αυτό όμως θα ήταν ανήθικο» αποφάνθηκε εξηγώντας πως έτσι αναπόδραστα θα βάζαμε τη δική μας ευτυχία πάνω από την ευτυχία ενός αλλού.
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης αναφέρθηκε στους τρόπους που οι αλγόριθμοι έχουν αλλάξει τον κόσμο γύρω μας τονίζοντας πως δεν πιστεύει στη διχοτόμηση ανθρώπου και μηχανής και προσδιορίζοντας τον στόχο της τεχνητής νοημοσύνης.
«Έχει αλλάξει ο τρόπος που αγοράζουμε, που κοινωνικοποιούμαστε, που βρίσκουμε ερωτικούς παρτενέρ. Έχει αλλάξει η δημοκρατία μας. Η επιστήμη της τεχνητής νοημοσύνης θέλει να πετύχει να έχει επιστημονική ακρίβεια στα συμπεράσματα που εξάγει»