«Για άλλη μια φορά επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό. Είχαμε μια μεγάλη φυσική καταστροφή, που έπληξε τις περιουσίες δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων και τελικά οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν υπέστησαν σοβαρές απώλειες, γιατί απλά η μεγάλη πλειονότητα των συμπολιτών μας παραμένει ανασφάλιστη. Όπως στη Μάνδρα, στο Μάτι, στη Θεσσαλία και στη Σάμο, έτσι και αυτή τη φορά σε Εύβοια, Λακωνία και Αρκαδία, οι περιπτώσεις των ασφαλισμένων κινδύνων ήταν ελάχιστες. Μερικές εκατοντάδες οι ζημιές και λίγες δεκάδες εκατομμύρια αυτά που οι ασφαλιστικές εταιρείες θα βγάλουν τελικά από την τσέπη τους για να πληρώσουν».
Αυτά δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστός παράγοντας της ασφαλιστικής αγοράς, σημειώνοντας πως είναι θετική η δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής ότι η ασφάλιση περιουσίας από φυσικές καταστροφές πρόκειται να μας απασχολήσει στο μέλλον, ωστόσο -κατά τη γνώμη του- υπάρχουν μερικά πολύ σημαντικά ζητήματα:
- Πρώτον, γιατί το θέμα δεν έχει συζητηθεί εδώ και τόσα πολλά χρόνια, από τη στιγμή που η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος προέτρεπε συνεχώς τις κυβερνήσεις για διάλογο και καθώς όλες οι πολιτικές δυνάμεις γνωρίζουν ότι τα φαινόμενα των φυσικών καταστροφών θα βαίνουν αυξανόμενα σε συχνότητα και ένταση και
- δεύτερον, το πώς προτίθεται η κυβέρνηση να χειριστεί το όλο θέμα. Θα ξεκινήσει ένα διάλογο που θα διαρκέσει έως την επόμενη εκλογική αναμέτρηση και… μετά βλέπουμε; Θα περιοριστεί στη θέσπιση καλοδεχούμενων φορολογικών κινήτρων στις ασφαλίσεις κατοικίας, όπως έχει διαμηνύσει ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης ότι θα πράξει η κυβέρνηση μετά την αντιμετώπιση της πανδημίας; Ή είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει μια πραγματική διαρθρωτική αλλαγή που θα αντιμετωπίσει ουσιαστικά το πρόβλημα;
Μέχρι τώρα, οι κυβερνήσεις συμπεριφέρονται με μάλλον μικροπολιτικά κριτήρια. Από τη μια πλευρά, φοβούνται μήπως κατηγορηθούν ότι προσπαθούν να φορτώσουν με ένα ακόμη «χαράτσι» τους ιδιοκτήτες ακινήτων και από την άλλη, σπεύδουν με «μέτρα ανακούφισης» προς τους πληγέντες μετά από κάθε καταστροφή, περνώντας το μήνυμα ότι το κράτος θα είναι πάντα εδώ και θα καλύπτει όλες τις ζημιές. Μόνο που το κράτος ούτε όλες τις ζημιές καλύπτει (όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα εμπειρία), ούτε είναι βέβαιο πως θα είναι «πάντα εδώ». Τι θα γίνει π.χ. στην περίπτωση ενός πολύ μεγάλου σεισμού στη χώρα; Ποιος θα καλύψει σπίτια, επαγγελματικές στέγες και υποδομές; Το κράτος που έχει δείκτη δημόσιου χρέους 210%; αναρωτιέται το συγκεκριμένο στέλεχος της αγοράς.
Γενικότερα, πολλά είναι τα ζητήματα που θα μπορούσαν να μπουν στο τραπέζι των συζητήσεων. Η συνεργασία κράτους και ιδιωτικής ασφάλισης θα καλύπτει μόνο την πρώτη κατοικία ή θα επεκτείνεται και σε άλλα περιουσιακά στοιχεία; Θα σημαίνει επιβάρυνση για τους ιδιοκτήτες και πόση; Θα είναι υποχρεωτική η ασφάλιση ή όχι;
Σε κάθε περίπτωση, κύκλοι της αγοράς υποστηρίζουν πως δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αν η κάλυψη έναντι φυσικών καταστροφών είναι υποχρεωτική ή προαιρετική, αλλά το να είναι μαζική. Σε μια τέτοια περίπτωση, με κάποια κρατική στήριξη και μια μικρή επιβάρυνση των ιδιοκτητών θα μπορούσαν να προκύψουν ικανοποιητικές ασφαλιστικές καλύψεις, οπότε σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, οι αποζημιώσεις θα είναι ουσιαστικές και θα προκύψουν άμεσα από τους ξένους αντασφαλιστές, ενώ μέχρι σήμερα είναι περιορισμένες και εξαρτώνται από τις εκάστοτε αντοχές των δημόσιων οικονομικών της χώρας.