Η S&P Global αναθεωρεί προς τα πάνω την πρόβλεψή της για την ανάπτυξη της Ευρωζώνης σε 4,4% φέτος και 4,5% το 2022, βλέποντας ευρύτερη εφαρμογή των δημοσιονομικών κινήτρων στο πλαίσιο του σχεδίου NGEU «Επόμενη Γενιά της ΕΕ» και ασθενέστερη συρρίκνωση του ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο. Η ανάκαμψη μετακινείται τώρα στις υπηρεσίες, αφού ξεκίνησε από τη βιομηχανία, καθώς αίρονται οι περισσότεροι περιορισμοί στην οικονομική δραστηριότητα και τα νοικοκυριά περιορίζουν την αποταμίευση, εξηγεί η S&P Global.
Ο οίκος S&P Global προβλέπει συνολική θετική επίδραση της τάξεως του 20% στο ελληνικό ΑΕΠ έως το 2026, στο θετικό σενάριό του (high-impact), το υψηλότερο μαζί με τις οικονομίες της Κροατίας και της Βουλγαρίας, οι οποίες αποτελούν και τις χώρες με τον υψηλότερο δείκτη κεφαλαίων ως προς το ΑΕΠ.
Η S&P Global εξηγεί ότι μελετώντας την επίδραση του Ταμείου Ανάκαμψης σε διάφορα σενάρια, διαπιστώνει ότι μόνο η διευκόλυνση ανάκαμψης και ανθεκτικότητας. που αποτελεί μέρος του σχεδίου «Επόμενη γενιά της ΕΕ», θα μπορούσε να προσθέσει από 1,3% έως 3,9% στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης κατά την επόμενη πενταετία. Επιπλέον, διαπιστώνει ότι χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία πρόκειται να επωφεληθούν περισσότερο από το Ταμείο, μειώνοντας το οικονομικό χάσμα στην Ευρωζώνη.
H S&P Global ενσωματώνει αυτά τα ευρήματα στο νέο της βασικό σενάριο και πιστεύει ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα μπορέσουν να απορροφήσουν τα κονδύλια της ΕΕ καλύτερα από ό,τι στο παρελθόν και ότι οι δημόσιες δαπάνες θα έχουν ισχυρό αντίκτυπο στο ΑΕΠ. Η ισχύς των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών είναι συζητήσιμο στοιχείο, αλλά πολλοί οικονομολόγοι πιστεύουν ότι είναι υψηλότεροι όταν τα επιτόκια είναι αρνητικά, η οικονομία λειτουργεί κάτω από τη δυναμικότητά της, η αβεβαιότητα είναι υψηλή και όταν οι δημόσιες δαπάνες επικεντρώνονται σε επενδύσεις για το μέλλον σε υποδομές, θεσμούς και ανθρώπινο κεφάλαιο.
Οι μακροπρόθεσμες αρνητικές επιδράσεις στην οικονομία είναι πιθανό να περιοριστούν από τη συντονισμένη αντίδραση της Ευρώπης στη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, ανοίγοντας τον δρόμο για το κλείσιμο του παραγωγικού κενού έως το 2024, προβλέπει ο οίκος.
Το Ταμείο θα μπορούσε να προσθέσει 1,3%-3,9% στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης τα επόμενα πέντε χρόνια, ωφελώντας χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία και μειώνοντας το οικονομικό χάσμα σε ολόκληρη την ευρωζώνη.
Ο βασικός μοχλός της ανάκαμψης είναι η κατανάλωση, τώρα που τα νοικοκυριά δεν είναι πλέον αναγκασμένα να αποταμιεύουν, επισημαίνει η S&P Global. Ενώ τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι τα νοικοκυριά με υψηλότερο εισόδημα, τα οποία έχουν μικρότερη τάση για δαπάνες, έβαλαν περισσότερα χρήματα στην άκρη, υπογραμμίζουν επίσης ότι ακόμη και τα νοικοκυριά με χαμηλότερο εισόδημα αποταμίευσαν περισσότερο από ό,τι συνήθως.
Χάρη σε προγράμματα βραχυχρόνιας εργασίας, το ακαθάριστο εισόδημα των νοικοκυριών της ευρωζώνης κατόρθωσε να αυξηθεί κατά 0,17% το 2020, παρά την πτώση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 6,5%.
Σε αντίθεση με άλλες κρίσεις, αυτό σημαίνει ότι τα νοικοκυριά δεν χρειάζεται να εξαντλήσουν τις αποταμιεύσεις τους για να εξομαλύνουν την κατανάλωσή τους καθώς η οικονομία θα ανοίγει ξανά. Ως εκ τούτου, αναμένει ότι το ποσοστό αποταμίευσης θα επανέλθει στα προ Covid-19 επίπεδα μέχρι το τέλος του έτους.