«Η μεταρρύθμιση του συστήματος των επικουρικών συντάξεων για τους νέους εργαζομένους –με εισαγωγή κεφαλαιοποιητικών στοιχείων στον πρώτο, δημόσιο πυλώνα του συστήματος- θα φέρει πιο κοντά ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην έννοια της προσωπικής αποταμίευσης και της μακροπρόθεσμης επένδυσης. Θα εκπαιδεύσει τους εργαζόμενους και θα «μπολιάσει» την κοινωνία με την ιδέα της προσωπικής συνταξιοδοτικής αποταμίευσης, και αυτό θα ωφελήσει την ανάπτυξη και του δεύτερου πυλώνα του ασφαλιστικού συστήματος, που στηρίζεται στα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης».
Αυτό ήταν το βασικό μήνυμα που έστειλε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Κωστής Χατζηδάκης, στην εισαγωγική ομιλία του σε συνέδριο που διοργάνωσε η Ελληνική Ένωση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΕΛΕΤΕΑ). «Ο πρώτος και ο δεύτερος πυλώνας δεν λειτουργούν ανταγωνιστικά –όπως ίσως νομίζουν κάποιοι- αλλά συμπληρωματικά», είπε χαρακτηριστικά. Υπογράμμισε μάλιστα ότι τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για τον περιορισμό του μη μισθολογικού κόστους –με την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών από την αρχή του έτους- διαμορφώνουν προϋποθέσεις για ισχυρή ανάπτυξη του δεύτερου πυλώνα τα επόμενα χρόνια. «Αίρεται σε κάποιο βαθμό ένα διαχρονικό δομικό εμπόδιο, το υψηλό μη μισθολογικό κόστος, και δημιουργείται χώρος για προσωπική αποταμίευση μέσω του δεύτερου πυλώνα. Πολλές φορές στο παρελθόν οι υψηλές εισφορές αναφέρθηκαν ως εμπόδιο στην ανάπτυξη του κλάδου, οπότε οι προοπτικές είναι τώρα βελτιωμένες».
Ο κ. Χατζηδάκης παραλλήλισε την προωθούμενη μεταρρύθμιση του συστήματος επικουρικής ασφάλισης με άλλες μεταρρυθμίσεις που προώθησε κατά την θητεία του στα υπουργεία Μεταφορών και Υποδομών. «Τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, τα ΣΔΙΤ κλπ. εξασφαλίζουν τους αναγκαίους πόρους όταν τους χρειάζεσαι, δίνοντας παράλληλα ικανοποιητικές αποδόσεις αργότερα στους ιδιώτες επενδυτές. Η ενθάρρυνση λοιπόν με διάφορες παρεμβάσεις της ατομικής αποταμίευσης για να κατευθυνθεί στις συντάξεις, αντιμετωπίζει με έναν παραπλήσιο τρόπο –και ως ενός ορισμένου σημείου φυσικά- τα προβλήματα του συνταξιοδοτικού συστήματος. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο μοντέλο έχει υιοθετηθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης».
Εξηγώντας τα οφέλη για τους συνταξιούχους από την εισαγωγή κεφαλαιοποιητικών στοιχείων στο ασφαλιστικό σύστημα (έχοντας προηγουμένως υπενθυμίσει ότι η δομή του υφιστάμενου συστήματος χρονολογείται από το 1930, όταν τα δημογραφικά δεδομένα ήταν πολύ διαφορετικά), ο ίδιος ανέτρεξε σε ένα ακόμα παράδειγμα: Όπως είπε, «Το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος γνώρισε τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, πριν την πανδημία του κορωνοϊού. Οι Καναδοί συνταξιούχοι, μέσω του συνταξιοδοτικού τους Ταμείου που κατέχει ένα μέρος του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών λάμβαναν μέρισμα από την ανάπτυξη αυτή. Και το ερώτημα είναι: Γιατί να ωφελούνται οι Καναδοί και όχι οι Έλληνες συνταξιούχοι ;»
Κλείνοντας, τόνισε ότι «ο αναβαθμισμένος ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει στο μέλλον ο κλάδος των Επαγγελματικών Ταμείων ως συμπληρωματικός συνταξιοδοτικός πυλώνας μας υποχρεώνει όλους να είμαστε προσεκτικοί στην εποπτεία των ταμείων στη διαχείριση των αποθεματικών και στη σχεδίαση των προσφερόμενων συνταξιοδοτικών προϊόντων. Στο Υπουργείο Εργασίας σχεδιάζουμε τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, την ενίσχυση των αρμόδιων εποπτικών αρχών και τη μετάβαση από το ισχύον κατακερματισμένο σχήμα σε μια ενιαία εποπτική δομή με στόχο τη θωράκιση του κλάδου και τη διασφάλιση των συμφερόντων των ασφαλισμένων».