Θεσμικό πλαίσιο για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, στα πρότυπα του νόμου των παραχωρήσεων δικαιωμάτων έρευνας κι εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, επεξεργάζεται το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Η κυβέρνηση θέλει να ανοίξει τον δρόμο των επενδύσεων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με συστήματα ανεμογεννητριών που θα πλέουν ή θα είναι σταθερά στο Αιγαίο και το Ιόνιο Πέλαγος. Έτσι, και σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr, το υπουργείο ΠΕΝ φέρεται να αξιοποιεί το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τους υδρογονάνθρακες, που προβλέπει τις κατηγορίες διαγωνισμών για την παραχώρηση δικαιωμάτων, τα έσοδα που καταβάλλουν οι επενδυτές στο ελληνικό δημόσιο αλλά και τη χάραξη «περιοχών» ενδιαφέροντος. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι το δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης είναι η χωροθέτηση των θαλάσσιων αιολικών πάρκων και η κατάτμηση των ζωνών με βάση τα ανεμολογικά δεδομένα, τα βάθη και, φυσικά, τα όρια των χωρικών υδάτων.
Τα θέματα επίσης που θα αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το οποίο η κυβέρνηση θέλει να έχει ετοιμάσει μέχρι το τέλος του χρόνου, είναι η αδειοδότηση καθώς και η διασύνδεσή τους με το ηλεκτρικό σύστημα. Καίριας σημασίας είναι και ο τρόπος αποζημίωσης, ενίσχυσης της συγκεκριμένης τεχνολογίας για την προσέλκυση επενδυτών.
Τους χειρισμούς για τη σύνταξη του κειμένου όπως και την έρευνα νομοθετικού πλαισίου που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει αναλάβει η γενική γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών Αλεξάνδρα Σδούκου. Πρόσφατα, σε εκδήλωση της ΕΛΕΤΑΕΝ (Επιστημονική Εταιρία Αιολικής Ενέργειας), η κα Σδούκου επικαλέστηκε προμελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία, το διαθέσιμο αιολικό δυναμικό της χώρας υπολογίζεται σε 263 GW. Η ίδια μίλησε και για το κόστος που προβλέπει η μελέτη. Το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας από πλωτά αιολικά στην Ελλάδα θα είναι 76 ευρώ/MWh (Μεγαβατώρα) το 2030 και θα υποχωρήσει στα 46 ευρώ/MWh το 2050.
Σύμφωνα με διάφορες έρευνες και μελέτες που έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί, τα χωρικά μας ύδατα ενδείκνυνται για την ανάπτυξη πλωτών αιολικών πάρκων. Μία τεχνολογία η οποία αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια δυναμικά. Τα πάρκα σταθερού θεμελίου, πάντως, δύσκολα μπορούν να κατασκευαστούν στις θάλασσές μας λόγω του μεγάλου βάθους.
Οι περιοχές που έχουν υψηλό αιολικό δυναμικό προσφέρουν τη δυνατότητα ανάπτυξης πλωτών αιολικών πάρκων και δεν εμπίπτουν σε προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές αντιστοιχούν περίπου στο 8 με 9% των εθνικών υδάτων. Πρόκειται για περιοχές που βρίσκονται ανάμεσα στην Εύβοια και τη Χίο, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, ανοικτά της Λήμνου καθώς και στην περιοχή της Ανατολικής Κρήτης - Καρπάθου και Κάσσου.