Η χωροθέτηση και αδειοδότηση, η διασύνδεση με το Ηπειρωτικό Σύστημα Ηλεκτρικής Ενέργειας και ο τρόπος αποζημίωσης των σχετικών επενδύσεων είναι οι τρεις άξονες πάνω στους οποίους θα βασίζεται η συνολική ρύθμιση για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα που επεξεργάζεται το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αυτό δήλωσε η Γενική Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, Αλεξάνδρα Σδούκου, στην εισαγωγική της τοποθέτηση σε ημερίδα της Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) με αντικείμενο το θεσμικό πλαίσιο των offshore αιολικών πάρκων.
«Πρόσφατη προμελέτη που έγινε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει ότι το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας από πλωτά αιολικά στην Ελλάδα θα είναι 76 ευρώ/MWh το 2030 και θα υποχωρήσει στα 46 ευρώ/MWh το 2050. Η ίδια μελέτη υπολογίζει το διαθέσιμο θαλάσσιο δυναμικό για πλωτά αιολικά στη χώρα μας στα 263 GW. Συνεπώς, υπάρχει επιχειρηματική λογική στην ανάπτυξη τέτοιων πάρκων», σημείωσε η κ. Σδούκου.
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προετοιμάζει την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για το θέμα των υπεράκτιων ΑΠΕ. Προβλέπεται να είναι έτοιμη έως το τέλος του επόμενου μήνα. To Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, υπό τη Γερμανική Προεδρία, θα βασιστεί στην εν λόγω έκθεση και θα συμπεριλάβει στα συμπεράσματά του σαφείς αναφορές για το ζήτημα».
Η ίδια υπογράμμισε ότι οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις θα ληφθούν υπόψη στη ρύθμιση που επεξεργάζεται το ΥΠΕΝ για τα θαλάσσια αιολικά και η οποία μεθοδολογικά θα κινείται γύρω από τους ακόλουθους άξονες:
Πρώτον, τα θέματα χωροθέτησης και αδειοδότησης.
Όπως είπε η κ. Σδούκου, «Πρόκειται για ζητήματα ιδιαίτερα σημαντικά και για τα χερσαία έργα ΑΠΕ, στη θάλασσα όμως καθίστανται ακόμα σημαντικότερα. Το πού θα μπορούν να τοποθετηθούν τα θαλάσσια πάρκα, το πώς και από ποιόν θα επιλεγούν οι χώροι, ο τρόπος εκτίμησης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου είναι ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν στο στάδιο του σχεδιασμού. Στοχεύουμε σε μια ρύθμιση που θα μεγιστοποιεί τα οφέλη από την εκμετάλλευση του πλουσιότερου δυναμικού ενώ παράλληλα θα εκμηδενίζει τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και θα προλαμβάνει ενδεχόμενες αντιδράσεις»
Δεύτερον, η διασύνδεση με την ηπειρωτική χώρα και το Σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας. «Και εδώ μελετάμε τα διάφορα μοντέλα, τις επιλογές άλλων χωρών του εξωτερικού και αναζητούμε το πλέον ενδεδειγμένο μοντέλο για την Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας».
Και τρίτον, ο τρόπος αποζημίωσης των επενδύσεων στα πλωτά αιολικά. «Αναγνωρίζουμε ότι μιλάμε για μια νέα τεχνολογία που πρέπει να στηριχτεί, για να αναδείξει τα πολλά οφέλη της στο μέλλον. Παράλληλα, δεν παραγνωρίζουμε την επίπτωση που μπορεί να έχει στο κόστος ενέργειας και σχεδιάζουμε μακροπρόθεσμα την διείσδυση της τεχνολογίας αυτής. Επομένως, διερευνούμε τις διάφορες εναλλακτικές ώστε να καταλήξουμε στις επιλογές που αφενός θα στηρίξουν την νέα τεχνολογία βραχυπρόθεσμα, αφετέρου θα επιτρέψουν την ανάδειξη των οφελών της μακροπρόθεσμα».
«Δε νομοθετούμε στο κενό, ακούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Έχουμε ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα, έχουμε χαρτογραφήσει και εξετάζουμε τα βασικά ερωτήματα, παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προχωράμε», κατέληξε η κ. Σδούκου.