Το δίλημμα “ποιόν δρόμο θα επιλέξει η πολιτική για να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της πανδημίας”, έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα του συνεδρίου του Economist.
Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι «η πανδημία ήρθε με τον πιο σκληρό τρόπο να αλλάξει συνήθειες, ζωές, αντιλήψεις και ίσως να επιταχύνει συζητήσεις ή και αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνίες τη βιωσιμότητα, την υγειονομική ασφάλεια, την επιστήμη”, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισήμανε:
Όπως κάθε μεγάλο σοκ στην ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι και τώρα η πανδημία, είναι ένα σοκ που αλλάζει τους ανθρώπους. Και θα αλλάξει αναγκαστικά και τις πολιτικές ισορροπίες και τις οικονομικές θεωρίες, διότι αλλάζουν ριζικά οι ανάγκες των ανθρώπων.
Κάποιοι βλέπουν την πανδημία ως ευκαιρία να διασπείρουν μίσος απέναντι στον αδύναμο, ψεύδη, αντιεπιστημονικές απόψεις και να επενδύσουν στον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Άλλοι βλέπουν τη πανδημία ως ευκαιρία για να επιβάλουν τις ακραίες απόψεις τους για την οικονομία, χωρίς πολιτικές συγκρούσεις. Δια της φυσικής και βιολογικής εξολόθρευσης των μικρότερων επιχειρήσεων και των δικαιωμάτων της εργασίας.
Και κάποιοι άλλοι, θέλουν να κάνουν τη διαχείριση της πανδημίας εικονική πραγματικότητα για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, χωρίς να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που έχει αυτή η στάση τόσο για τους ίδιους, αφού η πανδημία δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός αλλά θα έχει διάρκεια, όσο όμως και για τους πολίτες”.
Κινούμενος στον αντίποδα των παραπάνω, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία παρουσίασε την δική του οπτική:
“Η δική μου θέση είναι ότι η ευκαιρία μας τώρα είναι να κατανοήσουμε χρειάζεται να σκεφτούμε out of the box. Να συνειδητοποιήσουμε ξανά, όπως και μετά τη καταστροφή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου την αξία του Δημόσιου χώρου.
Την αξία του κράτους όχι μόνο ως ρυθμιστή αλλά και ως καθοδηγητή της οικονομικής εξέλιξης, προκειμένου να σταματήσει η φρενήρης διεύρυνση των ανισοτήτων.
Να συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι:
Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα.
Δεν υπάρχει εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας αν δεν επενδύσουμε σε δημόσια πανεπιστήμια και δημόσια σχολεία.
Δεν υπάρχει υγειονομική ασφάλεια χωρίς ισχυρά και σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας προσβάσιμα για κάθε πολίτη.
Δεν υπάρχει εξέλιξη αν οι νέες τεχνολογίες και η καινοτομία είναι προνόμιο λίγων, τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στον πλανήτη χάνουν τις δουλειές τους επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε φθηνό και γρήγορο ίντερνετ για να εργαστούν από το σπίτι.
Δεν υπάρχει, τέλος, μέλλον στον πλανήτη αν συνεχίζουμε να του προκαλούμε ανεπανόρθωτες πληγές στο όνομα μιας εφήμερης ανάπτυξης”.
Απευθυνόμενος στους μετέχοντες, ο κ.Τσίπρας τόνισε πως “δεν χρειάζεται ακόμα μια σκληρή υπενθύμιση για να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος του αχαλίνωτου κέρδους και της διεύρυνσης των ανισοτήτων, είναι ένας δρόμος αδιέξοδος”.
Ως εκ τούτου, ζήτησε “να ανιχνεύσουμε έναν άλλο δρόμο”.