Έργο στρατηγικής σημασίας θεωρείται η μετατροπή του σχεδόν παλιού εξαντλημένου κοιτάσματος φυσικού αερίου που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της υπολεκάνης Πρίνου-Καβάλας, σε θαλάσσιο βάθος 52 μέτρων στο Βόρειο Αιγαίο Πέλαγος, περίπου 6 χιλιόμετρα από τη δυτική ακτή της Θάσου, σε αποθήκη φυσικού αερίου.
Με επενδύσεις της τάξης των 300 έως 400 εκατ. ευρώ, το κοίτασμα, επιφάνειας 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μπορεί να αποθηκεύει ποσότητες φυσικού αερίου 1 δισ. κ.μ. και να αναδείξει τη χώρα, σε συνδυασμό με τον τερματικό σταθμό LNG του ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα και το μελλοντικό έργο του FSRU στην Αλεξανδρούπολη, σε hub φυσικού αερίου.
Η κατανάλωση φυσικού αερίου τα επόμενα 10 με 20 χρόνια στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή αναμένεται να αυξηθεί θεαματικά, λόγω της στροφής της Ε.Ε. σε πράσινες μορφές ενέργειας. Το συγκεκριμένο καύσιμο θα είναι το κυρίαρχο στη μεταβατική περίοδο, ενώ η ΥΑΦΑ Ν. Καβάλας διευκολύνει εγχώριους και ξένους ενεργειακούς ομίλους να αποθηκεύουν ποσότητες που φέρνουν είτε μέσω των αγωγών μεταφοράς TAP, του υφιστάμενου συστήματος Βουλγαρίας - Ελλάδας, του νέου διασυνδετήριου αγωγού IGB, του ελληνοτουρκικού είτε μέσω του FSRU στην Αλεξανδρούπολη.
Το project συγκεντρώνει ενδιαφέρον από ισχυρά και ηχηρά ευρωπαϊκά κι ελληνικά ονόματα. Ένα από αυτά που θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ είναι η κοινοπραξία των εταιρειών Storengy, θυγατρική του γαλλικού ομίλου Engie, της Energean -η οποία κι έχει την εγκατεστημένη εξέδρα «Κάππα» στο κοίτασμα- και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
Η Storengy θεωρείται νούμερο ένα στην ανάπτυξη και διαχείριση επενδύσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη, με 21 αποθηκευτικούς χώρους σε Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο δεύτερος διεκδικητής φέρεται να είναι ο ΔΕΣΦΑ και είναι πολύ πιθανόν να κατέβουν στον διαγωνισμό οι μέτοχοι του Διαχειριστή. Δηλαδή οι ευρωπαϊκές εταιρείες Snam (Ιταλία), Fluxys (Βέλγιο) και Enagas (Ισπανία). Πρόκειται για μεγάλους Διαχειριστές συστημάτων φυσικού αερίου, με εμπειρία επίσης στην αποθήκευση.
Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία, παγκοσμίως, λειτουργούν 642 υπόγειες αποθήκες φυσικού αερίου ενεργούς δυναμικότητας 333 δισ. κυβικών μέτρων (κ.μ.), που αντιστοιχούν περίπου στο 11% της παγκόσμιας κατανάλωσης. Αντίστοιχα στην Ευρώπη (E.E) υπάρχουν 126 υπόγειες αποθήκες συνολικής ενερής δυναμικότητας περίπου 80 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου.
Ο επικρατέστερος τύπος υπόγειας αποθήκης, τόσο αριθμητικά (57% του συνολικού αριθμού) όσο και από άποψη δυναμικότητας (68% της συνολικής δυναμικότητας), είναι αυτός των εξαντλημένων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Συνολικά στην Ε.Ε. η ενεργή δυναμικότητα των αποθηκών αντιστοιχεί περίπου στο 15% της ετήσιας ζήτησης. Η αναλογία αυτή ποικίλλει ανά χώρα και είναι υψηλότερη σε χώρες οι οποίες έχουν σημαντικό ρόλο διαμετακόμισης (transit), όπως είναι η Αυστρία, η Σλοβακία και η Τσεχία, ή διαθέτουν δυναμικότητα που διατίθεται κυρίως για ανάγκες πέραν της εσωτερικής αγοράς (Λετονία).