Βρυξέλλες, ανταπόκριση
Το Eurogroup ετοιμάζεται να χτυπήσει «σκληρό» καμπανάκι στην Ελλάδα, καθώς Γερμανία και Ολλανδία με τους «δορυφόρους» τους, βάσει των εκθέσεων του SSM και των επιτροπών της Κομισιόν και του Ecofin, θεωρούν ότι το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού τραπεζικού τομέα, μέσα από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, κινείται αργά.
Μέλος του Eurogroup σημείωσε αποκλειστικά στο Euro2day.gr ότι εάν μέχρι τον Ιούνιο, όπου και θα γίνει η κρίσιμη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, δεν υπάρξει σαφής πρόοδος στο συγκεκριμένο θέμα, τότε η απόφαση για την εκταμίευση των κονδυλίων από τα προγράμματα των ANFAs και SNPs θα πάρει αναβολή.
Η έκθεση της Κομισιόν του Φεβρουαρίου αναμένεται να είναι συνοπτική και θετική, με τους αστερίσκους που έχουμε ήδη γράψει. Ομως ανώτατος παράγοντας της Κομισιόν ξεκαθαρίζει ότι ορόσημο είναι ο Ιούνιος.
Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι το εξάμηνο αυτό είναι που θα δώσει διαπιστευτήρια για την παραγωγικότητά της και την ικανότητα να εφαρμόζει νόμους που είναι κοινωνικά δύσκολοι. Ο αρμόδιος επίτροπος κ. Τζεντιλόνι το έχει διαμηνύσει προσωπικά τόσο στον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, όσο και στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Το ίδιο έπραξε με δηλώσεις του σε ελληνικό κανάλι ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις, ο οποίος υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση έχει πολύ μικρό περιθώριο πολιτικού λάθους, αλλά και ότι πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που έχουν κολλήσει.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του Euro2day.gr, η Γερμανία έχει ήδη δείξει τα δόντια της ανοικτά και μάλιστα αμφισβητεί από τώρα το ελληνικό σχέδιο για το πώς θα χρησιμοποιηθούν για αναπτυξιακούς σκοπούς τα κονδύλια από τα κέρδη των ομολόγων, όταν και εφόσον εκταμιευτούν.
Υπενθυμίζεται ότι το Eurogroup και όχι η Κομισιόν είναι αυτό που λαμβάνει τις αποφάσεις. Και ναι μεν υπάρχει απόφαση ότι μέρος των κερδών θα διοχετευθεί για επενδυτικούς σκοπούς, όμως, δεν υπάρχει ακόμα απόφαση για το πώς θα γίνει αυτό. Με άλλα λόγια, το σχέδιο που τελικά θα επικυρωθεί, θα πρέπει να ικανοποιεί το Eurogroup, το οποίο μαζί με την Αθήνα και την Κομισιόν θα συναποφασίζει για το πού και πώς και σε τι θα πηγαίνουν τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα.
Είναι σαφές ότι η Γερμανία εξακολουθεί να θεωρεί την Ελλάδα μέρος του ευρύτερου γεωστρατηγικού της σχεδίου. Είναι επίσης σαφές ότι οι ενστάσεις θυμίζουν εποχές Σόιμπλε και έχουν πολιτική σκοπιμότητα αλλά και μια λογική «πάρε-δώσε».
Καθώς βρισκόμαστε σε μια εποχή που η ευρωπαϊκή οικονομία δοκιμάζεται, το Eurogroup τείνει να παίρνει ομόφωνες αποφάσεις, με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην έχει πολλά περιθώρια να δημιουργήσει συμμαχίες. Έτσι είναι πολύ εύκολο να μετατίθενται αποφάσεις για αργότερα. Και δη μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2020, που η Γερμανία αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ.
Έχουμε πολλάκις υπογραμμίσει τη σημασία αυτού του εξαμήνου, καθώς διαβλέπουμε ότι η Γερμανία σπρώχνει για εκείνο το διάστημα όλες τις αποφάσεις , από το θέμα του προϋπολογισμού της ΕΕ ως το μεταναστευτικό.
Αυτό φαίνεται πως το αντιλήφθηκε ο Γάλλος πρόεδρος Ε. Μακρόν και μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, έσπευσε να δηλώσει ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία μέχρι το τέλος του 2020. Εσπρωξε, δηλαδή, το μπαλάκι πιο πέρα από τη γερμανική προεδρία, η οποία τελειώνει στις 31 Δεκεμβρίου του 2020.
Τα κόκκινα δάνεια
Τόσο η κυβέρνηση όσο και η Τράπεζα της Ελλάδος γνωρίζουν το πρόβλημα τόσο σε πολιτικό όσο και οικονομικό επίπεδο. Ο Χ. Σταϊκούρας ετοιμάζει ταξίδι στο Βερολίνο, ώστε να έχει τετ-α-τετ με τον Γερμανό ομόλογό του.
Στις 4 Μαρτίου, ο επικεφαλής του SSM θα έχει επαφές με τις ελληνικές αρχές και τους τραπεζίτες στην Αθήνα, όπου αναμένεται να γίνει συνολικός επαναπροσδιορισμός του σχεδίου για τα κόκκινα δάνεια:
1. Η κυβέρνηση πρέπει να αποδεχθεί τις πιέσεις για να μην υπάρξει μεγάλη ομπρέλα προστασίας για όσους χάσουν την προστασία της α' κατοικίας. Με άλλα λόγια, να αυξηθούν οι πλειστηριασμοί και να προστατευτούν μόνο οι αποδεδειγμένα ευπαθείς ομάδες. Εδώ υπάρχει ένα «αγκάθι», γιατί η αντίληψη το ποιοι εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία είναι διαφορετική μεταξύ κυβέρνησης και εταίρων. Οπως έχουμε γράψει, η πίεση για την ανάληψη του πολιτικού κόστους από την ελληνική κυβέρνηση έχει μπει στο καλάθι.
2. Η κυβέρνηση πρέπει να επιταχύνει τη διαδικασία εκκαθάρισης για τα προβληματικά δάνεια που έχουν αιτηθεί προστασία στο πλαίσιο του νόμου Κατσέλη. «Speed up the process» (σ.σ. επιταχύνετε τη διαδικασία) είναι το μήνυμα.
3. Η φιλελευθεροποίηση του πτωχευτικού δικαίου που έχει πολιτικό κόστος θα πρέπει να νομοθετηθεί (μετά από έγκριση των θεσμών) και να μπει σε εφαρμογή πριν την 1η Μαΐου, οπότε και λήγει η ρύθμιση του νόμου Κατσέλη.
4. Η τοποθέτηση των λεγόμενων «arbitrators» που θα είναι δικαστές, ώστε να υπάρχει ad hoc απόφαση σε υποθέσεις και αγωγές.
Κατά πληροφορίες, εξετάζεται η δημιουργία μιας ευέλικτης πλατφόρμας πλειστηριασμών, που θα μπορεί να διακρίνει τους φιλόδοξους επενδυτές (τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος), βάσει κριτηρίων που θα έχουν οι τράπεζες, ώστε με ένα ηλεκτρονικό άμεσο μήνυμα να ειδοποιούνται για κατοικίες που αναμένεται να βγουν στο σφυρί και πιθανώς να τους ενδιαφέρουν. Για παράδειγμα, για ένα ακίνητο-φιλέτο στην Αθήνα αξίας εκατομμυρίων ευρώ, θα ειδοποιούνται όσοι θεωρούνται ως «χρυσοί επενδυτές». Εαν περάσει αυτή η πρόταση, τότε θα είναι ορατός ο κίνδυνος χειραγώγησης στις πωλήσεις συγκεκριμένων ακινήτων, που μπορεί να αξίζουν εκατομμύρια ευρώ.