Ο θανάσιμος πυροβολισμός του Μπράιαν Τόμσον, διευθύνοντος συμβούλου της μεγαλύτερης εταιρείας ασφάλισης υγείας της Αμερικής, στο Μανχάταν την περασμένη εβδομάδα προκάλεσε ανατριχίλα στις αίθουσες συσκέψεων στις ΗΠΑ.
Ο ύποπτος που κατηγορείται για τη δολοφονία του στελέχους της UnitedHealthcare τη Δευτέρα βρέθηκε με ένα χειρόγραφο μανιφέστο που περιέγραφε «κάποια εχθρότητα προς την εταιρική Αμερική», σύμφωνα με αξιωματούχους.
Μετά από μια προεκλογική εκστρατεία που στιγματίστηκε από δύο απόπειρες δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ, αυτή η δολοφονία αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα του πώς μεμονωμένα άτομα εκτονώνουν την απογοήτευσή τους μέσω της βίας, αυτή τη φορά εναντίον μιας επιχειρηματικής προσωπικότητας.
Οι επιθέσεις σε ανώτερα στελέχη είναι, ευτυχώς, σπάνιες. Η δυσαρέσκεια για ένα πλήθος κοινωνικών δεινών στην Αμερική -μια από τις πιο άνισες κοινωνίες του προηγμένου κόσμου- έχει, ωστόσο, καταστήσει εδώ και καιρό τις εταιρείες, καθώς και τους πολιτικούς, στόχο οργής.
Αν και συνήθως εκφράζεται ειρηνικά, ωστόσο ο ακτιβισμός τόσο από την αριστερά, όσο και από τη δεξιά γίνεται ολοένα και πιο βίαιος. Σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις, η πολιτική βία στις ΗΠΑ βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών. Εν μέρει ευθύνεται η πολωμένη και τοξική συζήτηση στη χώρα, που ενίοτε τροφοδοτείται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η δολοφονία του Τόμσον αποκαλύπτει την έκταση της οργής για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ ειδικότερα. Πολλοί διαμαρτύρονται για δυσκολίες στην απόκτηση προσιτής ασφαλιστικής κάλυψης και για άρνηση ορισμένων θεραπειών.
Τον Ιούλιο, περίπου 100 άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία της UnitedHealthcare, εν μέρει για να διαμαρτυρηθούν για τον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία εξετάζει τις θεραπείες προτού συμφωνήσει να τις πληρώσει. Οι λέξεις «deny», «defend» και «depose» (αρνήσου, υπερασπίσου, καθαίρεσε) ανακαλύφθηκαν στους κάλυκες των σφαιρών στον τόπο της δολοφονίας του Τόμσον, μια προφανής αναφορά στις επικρίσεις για τις τακτικές των ασφαλιστικών εταιρειών.
Όσο βαθιά ριζωμένες και αν είναι οι δυσαρέσκειες, τίποτα δεν δικαιολογεί την προσφυγή στη βία, ούτε βεβαίως και την επιδοκιμασία της. Δυστυχώς, μια σημαντική μειοψηφία πιστεύει το αντίθετο.
Ένας στους πέντε Αμερικανούς πιστεύει ότι η βία αποτελεί λύση στις εσωτερικές πολιτικές διαιρέσεις. Πράγματι, η ψυχρή αντίδραση στη δολοφονία του Τόμσον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ανησυχητική. Ο λογαριασμός Χ του υπόπτου γνώρισε αύξηση των followers του, με ορισμένους σχολιαστές να τον περιγράφουν ως «βασιλιά» και να απαιτούν από την αστυνομία «να τον απελευθερώσει».
Έχουν εμφανιστεί βίντεο με ανθρώπους που ντύνονται όπως ο φερόμενος ως δολοφόνος.
Αυτή η κανονικοποίηση της βίας σημαίνει ότι οι μεγάλες εταιρείες δεν μπορούν να εφησυχάζουν σχετικά με την ασφάλεια των στελεχών. Η αναλογία των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών που παρέχουν ασφάλεια για τουλάχιστον ένα ανώτατο στέλεχος έχει αυξηθεί ελαφρώς τα τελευταία χρόνια σε περισσότερο από μία στις τέσσερις.
Πολλά στελέχη τεχνολογικών και πετρελαϊκών εταιρειών - οι οποίες έχουν συχνά δεχθεί δημόσια κριτική - διαθέτουν προσωπική ασφάλεια και παρακολούθηση για την οικογένειά τους. Η Meta δαπάνησε πέρυσι 23 εκατ. δολάρια για την ασφάλεια του Μαρκ Ζούκερμπεργκ. Το γεγονός ότι ο Τόμσον δεν είχε καμία ασφάλεια όταν πυροβολήθηκε σε ώρα αιχμής θα πρέπει να εγείρει ερωτήματα. Η χήρα του λέει ότι είχε δεχθεί απειλές και στο παρελθόν.
Καλώς ή κακώς, οι απαιτήσεις από τους CEOs έχουν αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου. Οι προσδοκίες επεκτείνονται πλέον από την επίτευξη αποδόσεων για τους μετόχους στην πλοήγηση στις κοινωνικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της επιχείρησής τους. Αυτό ήρθε παράλληλα με την πίεση προς τα στελέχη να είναι τα ακόμη πιο ορατά πρόσωπα των εταιρειών τους, ακριβώς όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κάνει τους ηγέτες των επιχειρήσεων πιο προσιτούς στο κοινό.
Τα στελέχη φυσικά ανταμείβονται καλά για το χειρισμό αυτών των πιέσεων. Αλλά, στην οπλοφορούσα κοινωνία της Αμερικής, ήταν ίσως μόνο θέμα χρόνου να μετατραπεί ο παρατεταμένος θυμός προς έναν κλάδο και την τάξη των ανώτατων στελεχών, σε βίαιη πράξη αυτοδικίας.
Το γεγονός ότι οι αμερικανικές εταιρείες προσπαθούν τώρα να αξιολογήσουν αν οι κορυφαίοι υπάλληλοι έχουν επαρκή ασφάλεια, είναι ένα θλιβερό, αλλά αναγκαίο σημάδι των καιρών.